«H λέξη λαϊκός τραγουδιστής δεν χρειάζεται στολίδια. Είναι παιδί του λαού, ο λαϊκός καλλιτέχνης είναι άνθρωπος της διπλανής πόρτας». Το 2020, μέσα στην καραντίνα, είχα μιλήσει με τον Βασίλη Καρρά για το περιοδικό ΟΚ! με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου του δίσκου. Οι απαντήσεις του ήταν σύντομες, αλλά είχαν και ειλικρίνεια και χιούμορ. Όπως ήταν και ο ίδιος στη ζωή του.
Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που τον είχα δει ζωντανά, το 1993 στο Posidonio– μαζί του ήταν η Καίτη Γαρμπη.. Μόλις είχε βγάλει την επιτυχία «Άστη να λέει». Μπορεί να το είχε πει και πέντε φορές εκείνο το βράδυ και το κοινό τον έλουζε κυριολεκτικά με χιλιάδες λουλούδια. Από τότε η ζωή του άλλαξε πολύ, η αναγνωρισιμότητα έγινε γρήγορα λατρεία, κάτι που φάνηκε από το πανελλήνιο μούδιασμα που έφερε η είδηση του θανάτου του την παραμονή των Χριστουγέννων. Ο ίδιος όμως, όπως μου είχε πει τότε, το μόνο που ένιωσε να αλλάζει ήταν τα οικονομικά του δεδομένα, κάτι που επιβεβαιώνουν και οι δικοί του άνθρωποι. Ο Βασίλης Καρράς είχε κρατήσει δίπλα τους ίδιους ανθρώπους και διατηρούσε όλες τις συνήθειες που είχε από πριν.
«Ούτε με νοιάζουν τα λεφτά, ποτέ δεν με ένοιαζαν», μου έλεγε σε άλλο σημείο της κουβέντας μας. «Όσα και να μου δώσεις θα τα φάω, κατάλαβες τι παιδί είμαι; Τα λεφτά είναι για να περνάς όμορφα». Ο τραγουδιστής- φαινόμενο, όπως ήταν και ο τίτλος μιας μεγάλης επιτυχίας που του είχε γράψει- όχι τυχαία- ο Φοίβος, είχε μόνο φίλους στον χώρο. Ήταν από τους καλλιτέχνες που έγινε αυτό που λέμε «πρώτο όνομα» στα 40 του χρόνια και από τότε δεν σταμάτησε ποτέ να έχει προτάσεις. Ποτέ δεν ακούστηκε κάτι αρνητικό για τις συνεργασίες του: «Είμαι απροβλημάτιστο παιδί, δεν ζητάω παπάδες. Να είμαι πάνω στη σκηνή και να κατεβαίνουν σχοινιά και μηχανές να πετάνε. Δεν έχω τέτοιες απαιτήσεις. Μια ωραία σκηνή μόνο και πέντε φώτα. Δεν με ενδιαφέρει αν το σκηνικό πίσω είναι με γραφικά ή οτιδήποτε άλλο».
Και φυσικά ποτέ δεν απασχόλησε με την προσωπική του ζωή. Η σύζυγός του η Χριστίνα, η κόρη του η Ειρήνη, που είδαμε να καταρρέουν κυριολεκτικά πριν από λίγες ώρες στο προσκύνημα που συγκέντρωσε χιλιάδες κόσμου στη Θεσσαλονίκη, ήταν ό,τι πιο σπουδαίο για εκείνον. «Εκείνη έχει πολλά παράπονα σίγουρα», μου έλεγε για τη γυναίκα της ζωής του, που έμεινε δίπλα του ακούραστη μήνες τώρα στη γενναία μάχη του με τον καρκίνο, και η φωνή του μαλάκωνε. «Είναι δύσκολο να έχεις άντρα καλλιτέχνη». Και συμπλήρωνε: «Το σπίτι εξαρτάται από τη γυναίκα. Αν θέλει η γυναίκα, το κρατάει το σπίτι».
Ακόμα και αν κάποιες απόψεις του ήταν πιο… παραδοσιακές και συντηρητικές, ο τρόπος που τις εξέφραζε ήταν ήπιος και διαλλακτικός. Ο Βασίλης δεν είχε κακία για κανέναν. «Είστε αυστηρός με τον εαυτό σας;» τον ρωτούσα. Η απάντηση είχε έρθει πριν τελειώσω την ερώτηση, έτσι αυθόρμητα, χωρίς να το σκεφτεί και χωρίς να το αιτιολογήσει: «Τον έχω φτύσει πολλές φορές στον καθρέφτη». Μετά από 50 χρόνια στις πίστες και στα στούντιο ηχογράφησης- τον αγαπημένο του χώρο, το δικό του καφενείο, όπως μου είχε παραδεχτεί-, μετά από τόση αγάπη που είχε δεχτεί από τον κόσμο, ο Βασίλης Καρράς έβρισκε ακόμα χώρο για όνειρα: «Μα τελειώνει ποτέ αυτό; Αν το πεις είναι σαν να παραιτείσαι. Εγώ δεν παραιτούμαι, όχι , όχι. Αγαπάω αυτό που κάνω».
Λίγο πριν από το τέλος εκείνης της κουβέντας, του είχα ζητήσει να μου πει αν συμφωνεί με όσους λένε ότι οι καλλιτέχνες πρέπει να αφήνουν την τελευταία τους πνοή πάνω στη σκηνή. Τη σκηνή που ο ίδιος πίστευε ότι θα ξαναπατούσε, γι’ αυτό κιόλας άντεξε περισσότερο από τις αρχικές προβλέψεις των γιατρών: «Εμείς έχουμε το ψώνιο και το μικρόβιο μέσα μας. Δεν το σκοτώνεις έτσι εύκολα. Φεύγει μαζί μας. Δεν ξέρω κατά πόσο είμαστε ψωνισμένοι, αλλά νομίζουμε ότι και στα 100 μπορούμε να προσφέρουμε. Βλέπεις και τον ηθοποιό να αφήνει την τελευταίο του πνοή πάνω στο σανίδι. Αυτό το μικρόβιο, ενώ βλέπεις ότι τρώει την ψυχούλα σου, σε κάνει να προσπαθείς μέχρι το τέλος….».
Διαβάστε επίσης:
- Εγκυμοσύνες, διαμάχες, εξομολογήσεις και τηλεοπτικές επιστροφές
- Οι διακοπές της Μενεγάκη, οι αλήθειες της Μελέτη και το Μega deal του Γεωργίου
