Κάθε εβδομάδα ο Ψυχοθεραπευτής/Σεξολόγος Dr. Γιώργος Λάγιος απαντά στις ερωτήσεις των αναγνωστών στο περιοδικό ΟΚ!

Η ερώτηση του Γιώργου

«Είμαι ο Γιώργος και φαντάζομαι ότι δεν θα σας αρέσει αυτό που θα σας πω. Είμαι 47 ετών και τα τελευταία χρόνια απολαμβάνω μόνο τον πληρωμένο έρωτα. Οι στενοί μου φίλοι που το γνωρίζουν αυτό μου λένε ότι με την εμφάνισή μου και το επαγγελματικό μου στάτους θα μπορούσα να έχω μια κανονική σχέση ή και οικογένεια. Μάλιστα δεν με ελκύουν τόσο οι επαγγελματίες συνοδοί πολυτελείας όσο οι πιο «ερασιτεχνικές» καταστάσεις, με επαναλαμβανόμενες συναντήσεις που κρατάνε χρόνια, εκεί αποδίδω καλύτερα στο σεξ. Σίγουρα έχω μέσα μου ένα κενό και πολλές φορές αισθάνομαι την έλλειψη μιας σταθερής παρουσίας, αλλά η ιδέα μιας κανονικής σχέσης με γεμίζει άγχος».

Ο Dr. Γιώργος Λάγιος, Ψυχοθεραπευτής/Σεξολόγος, www.georgelagios.gr, www.instagram.com/glagi0s.

Τι απαντά ο ειδικός;

Αγαπητέ Γιώργο, Όταν σκεφτόμαστε άντρες που αγοράζουν υπηρεσίες σεξουαλικού περιεχομένου από επαγγελματίες και μη, συνήθως μας έρχονται στο μυαλό άντρες που δεν είναι ελκυστικοί εξωτερικά ή που δυσκολεύονται για πολλούς λόγους να βρουν ερωτική παρτενέρ. Αυτή είναι μια γνωστική διαστρέβλωση και προκατάληψη. Γιατί ένας άντρας να πληρώνει για σεξ;

Σύμφωνα με αποτελέσματα ψυχολογικών ερευνών, ένας από τους βασικότερους λόγους είναι η ευκολία, για ένα άτομο που έχει την οικονομική δυνατότητα. Όπως μου έχει αποκαλύψει ένας θεραπευόμενός μου, ο οποίος καλεί συνέχεια εργάτριες του σεξ στο σπίτι του: «Εγώ δεν τις πληρώνω για σεξ, τις πληρώνω για να φύγουν μετά το σεξ». Ένας ακόμη λόγος είναι η έλλειψη συναισθηματικών παραγόντων. Αυτό σημαίνει πως ένας άντρας ενδέχεται να θέλει να κάνει σεξ χωρίς να υπάρξει καμία μορφή συναισθηματικού δεσίματος και κατ’ επέκταση να μην υπάρξουν επιπλοκές.

Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρίτος λόγος, ο οποίος είναι το σεξ χωρίς προσδοκίες και επίκριση. Αρκετά άτομα έχουν άγχος επίδοσης, όπως επίσης και τραυματικές εμπειρίες με σχεσιακό μετατραυματικό στρες. Εξίσου σημαντικός λόγος είναι η δυσκολία να επικοινωνήσουν τις επιθυμίες τους στους/στις συντρόφους, με αποτέλεσμα να προσπαθούν να τις εκπληρώσουν μέσα από τη σεξεργασία. Πολύ συχνά ντρεπόμαστε να επικοινωνήσουμε τα «θέλω» μας μήπως και μας αποκαλέσουν ανώμαλους. Κάποια παιχνίδια αλλαγής ρόλων και κυριαρχίας, παρενδυσίας και δεκάδες άλλα kinks έχουν εκληφθεί ως ανωμαλία και διαστροφή από το έτερον ήμισυ.

Οι εργάτριες του σεξ δηλώνουν εξαρχής ποιες είναι οι υπηρεσίες τους και αναλόγως ένας πελάτης μπορεί εκεί να ικανοποιήσει αυτό που δεν μπορεί να ικανοποιήσει μέσα στην ίδια του τη σχέση. Ένα απλό παράδειγμα είναι οι άνθρωποι που έχουν πολύ μεγάλη εξουσία και πολλές φορές παίζουν παιχνίδια υποταγής/μαζοχισμού. Αυτά τα παιχνίδια δυσκολεύονται να τα παίξουν με συντρόφους, διότι θέλουν να διατηρήσουν τον ρόλο της κυριαρχίας, ενώ η δική τους ανάγκη είναι μια αφέντρα.

Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στους σεξουαλικούς εθισμούς και στην ικανοποίηση επίσης που νιώθει ένα άτομο, ότι έχει τον απόλυτο έλεγχο, όταν με τα χρήματα μπορεί να επιβληθεί. Ας πάμε λίγο και στις κοπέλες «ερασιτέχνες», οι οποίες προσφέρουν υπηρεσίες σεξ. Αυτό το φαινόμενο έχει πάρει διαστάσεις πανδημίας, διότι πλέον η ζωή είναι πάρα πολύ δύσκολη, ο πληθωρισμός στα ύψη, οι μισθοί αστείοι.

Οι γυναίκες όλων των ηλικιών συγκρίνουν τα χρήματα που θα μπορούσαν να βγάλουν από τη συνεύρεση με κάποιον με έναν μισθό 800 ευρώ για να δουλεύουν 40 ώρες την εβδομάδα και ενδεχομένως να δέχονται σεξουαλική παρενόχληση. Ένας θεραπευόμενός μου που συναντά τακτικά την ίδια κοπέλα συνηθίζει να της λέει στο τέλος: «Πάρε αυτά για το ταξί σου», τα οποία είναι 200 ευρώ τη φορά. Με αυτό το πρόσχημα, ο «πελάτης» δεν αισθάνεται ότι πληρώνει μια συνοδό πολυτέλειας ή μια εργάτρια του σεξ, αλλά έχει μια κανονική σεξουαλική σχέση, συμβάλλοντας ίσως και στις δαπάνες των σπουδών της. Εκεί, λοιπόν, με έναν τρόπο απενεχοποιείται η αμοιβή και τονώνεται η αυτοπεποίθηση.

Το μυαλό αφαιρεί την ταμπέλα «πληρωμένο σεξ» και την αντικαθιστά με το «με θέλει γιατί περνάει κι εκείνη καλά». Εξιδανικεύουμε τη μορφή σχέσης και κάνουμε και την καλή μας πράξη. Αυτή είναι μια συνθήκη αυτοεξαπάτησης και για τις δύο πλευρές. Όσο φοβόμαστε την αληθινή σύνδεση, τόσο αυτές οι σχέσεις θα πληθαίνουν και οι σχέσεις συναισθηματικής εγγύτητας θα μειώνονται. Γιώργο, το κενό που αισθάνεσαι σχετίζεται με τη σεξουαλική ανηδονία που δημιουργείται από την επαναλαμβανόμενη «ημέρα της μαρμότας» στο σεξ. Πλέον, ξέρεις πολύ καλά τι θα γίνει, γιατί γίνεται και ποιο είναι το αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει ο ενθουσιασμός, η περιέργεια και η αυθεντικότητα. Πού είναι το μυστήριο; Για ποιο πράγμα ανυπομονείς; Το σεξ, ακόμα κι αν είναι ένα καλό σεξ, δεν θα μπορέσει ποτέ να φτάσει τα πυροτεχνήματα που προσφέρει το ποιοτικό, συναισθηματικό και εγκεφαλικό δέσιμο.

Όσο περισσότερο διατηρείς αυτές τις σχέσεις, τόσο δυσκολότερο θα είναι να δημιουργήσεις μια κανονική σχέση, γιατί πλέον ο εγκέφαλός σου έχει συνηθίσει σε μια σεξουαλική συνθήκη και οτιδήποτε άλλο φαίνεται ξένο και τρομάζει. Οι νευρώνες εκπαιδεύονται, κι εσύ τους έχεις εκπαιδεύσει σε πληρωμένο έρωτα. Όταν θα έρθει στη ζωή σου μια γυναίκα που δεν θα θέλει χρήματα και θα ερεθίζεται μόνο και μόνο με τη σύνδεσή σας, θα σου κάνει εντύπωση και θα νιώσεις έξω από τα νερά σου.

Μια υγιής σχέση σε γεμίζει άγχος διότι εκεί θα υπάρξει ξανά η προσδοκία να προσφέρεις και όχι μόνο να λαμβάνεις. Εκεί θα πρέπει να είσαι καλός για εκείνη, εκεί θα πρέπει να είσαι ο αληθινός σου εαυτός. Εγώ δεν θα κρίνω τις σχέσεις σου, όμως αν τυχόν θέλεις κάτι περισσότερο από οργανικό σεξ θα σε συμβουλεύσω να δουλέψεις πολύ παραπάνω γι’ αυτό και με τον εαυτό σου και με τη σκληρή αλήθεια που έχει μέσα μια σχέση. Εσύ αποφασίζεις πώς θέλεις να είναι η ζωή σου. Μη βολεύεσαι και μην αυταπατάσαι

Πρώτη δημοσίευση στο τεύχος 962 του περιοδικού ΟΚ!

Δείτε περισσότερες ερωτήσεις αναγνωστών και συμβουλές από τον Γιώργο Λάγιο:

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ