Ο παγκόσμιος πρωταθλητής ποδηλασίας Χρήστος Βολικάκης ήταν ένας από τους κορυφαίους αθλητές που βρέθηκαν στο 1o Mykonos Running Festival το πρώτο Σαββατοκύριακο του Οκτώβρη. Μαζί του στο νησί ταξίδεψε και η σύζυγός του, Ελπίδα Μαυροειδή με τον γιο τους.
Το okmag τον συνάντησε στο νησί κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης και μας μίλησε για τον πρωταθλητισμό, τα υγιή πρότυπα και τα όνειρα που κάνει για τον Βολικάκη Junior.
Πόσο σημαντικό είναι να γίνονται τέτοιες διοργανώσεις;
Είναι πολύ σημαντικό και αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής τέτοιες προσπάθειες και τέτοιες πρωτοβουλίες γιατί αναδεικνύουν τον αθλητικό τουρισμό. Ο αθλητισμός σημαίνει πολιτισμός οπότε περνάνε όμορφα μηνύματα και στα νέα παιδιά και στους κατοίκους του νησιού αλλά και σε όλους τους Έλληνες. Ακόμα και σε όλο τον κόσμο γιατί ο αγώνας μπορεί να γίνει διεθνής, να έχει συμμετοχές από όλο τον κόσμο.
Πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι που μπορεί ένας μεγάλος αθλητής να έρθει εδώ για να κάνει μία καλή επίδοση άνευ αγωνιστικών υποχρεώσεων και μη αθλούμενοι που γυμνάζονται καθημερινά η όποτε μπορούν να κάνουν την προσπάθειά τους έχοντας μία συμμετοχή και το μόνο σίγουρο είναι ότι η προσπάθεια μετράει σε όλο αυτό.
Είναι μεγαλύτερης σημασίας να γίνονται αυτές οι διοργανώσεις στην επαρχία;
Πρέπει να γίνονται και πιστεύω από εδώ και πέρα -τα τελευταία χρόνια αυτό δείχνουν- οι τοπικές κοινωνίες θα αγκαλιάζουν πιο πολύ τέτοιες προσπάθειες γιατί το έχουν πραγματικά ανάγκη. Τα παιδιά στην επαρχία μεγαλώνουν διαφορετικά οπότε είναι πιο πιθανό ένα παιδάκι στην επαρχία να ασχοληθεί με τον αθλητισμό από ένα παιδί π[ου μεγαλώνει μέσα στην πόλη και τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η Μύκονος είναι ένα πολύ όμορφο νησί που είναι νούμερο ένα στον τουρισμό οπότε πιστεύω ότι έχει όλα τα φόντα να φτάσει πού ψηλά και στον αθλητικό τουρισμό.
Έχετε ξανάρθει στο νησί;
Όχι, είναι η πρώτη φορά και πραγματικά έχω μείνει εντυπωσιασμένος. Μου αρέσει πάρα πολύ και πιστεύω πως σύντομα θα οργανώσω τις πρώτες μας διακοπές εδώ.
Θα θέλατε να γίνει κι ένας αγώνας ποδηλασίας;
Αυτό θα ήταν πολύ ευχάριστο για μένα γιατί την ποδηλασία υπηρετώ όλα αυτά τα χρόνια. Πέρα από το ότι μπορεί να γίνει ένα δρομικό όπως γίνεται -και πιστεύω θα γίνει θεσμός και τα επόμενα χρόνια-, μπορεί να γίνει ένα ποδηλατικό event μόνο του, ένα κολυμβητικό event ή μπορούν να γίνουν και αυτά τα τρία μαζί. Υπάρχουν πολλές λύσεις εφόσον και ο δήμαρχος εδώ αγκαλιάζει αυτές τις προσπάθειες και η υφυπουργός Τουρισμού και η τοπική κοινωνία και ο ΜΕΑΣ Τρίτων που κάνει εξαιρετική προσπάθεια. Πιστεύω ότι μπορεί να αναπτυχθεί πάρα πολύ αυτό και φυσικά όταν γίνει κάτι το οποίο θα αφορά και αθλητές που τρέχουν και ποδηλάτες και κολυμβητές θα έχει ακόμη περισσότερη απήχηση και ακόμη περισσότερο κόσμο.
Νιώθετε ότι οι φορείς έχουν αγκαλιάσει περισσότερο τα τελευταία χρόνια τους Έλληνες αθλητές;
Τα τελευταία χρόνια μας έχει αγκαλιάσει πάρα πολύ ο κόσμος και μας δείχνει την αγάπη του πολύ περισσότερο. Βγήκαν στη δημοσιότητα κάποιες επιτυχίες και μετάλλια που τα πιο παλιά χρόνια ενώ είχαμε αρκετές διακρίσεις δεν είχαμε την προβολή που θα έπρεπε ώστε να έχουμε κάποιους χορηγούς, για παράδειγμα. Γιατί ο πρωταθλητισμός στην Ελλάδα είναι κάτι πολύ δύσκολο κι αν δεν έχεις υποστήριξη δεν μπορείς να συνεχίσεις, όπως και εδώ που είναι μεγάλος χορηγός και η Stoiximan κάνει ένα πού μεγάλο κοινωνικό έργο κι εμένα προσωπικά η οικογένεια της Stoiximan με έχει αγκαλιάσει και με έχε βοηθήσει πάρα πολύ στην πορεία μου που συνεχίζω πλέον και τα επόμενα χρόνια.
Όσον αφορά το κομμάτι των φορέων, πιστεύω ότι μπορεί να αξιοποιήσει πολύ περισσότερο τους Έλληνες αθλητές και πρωταθλητές. Έχουμε κάνει δράσεις αρκετές σε σχέση με κάποια event αλλά πάντα εγώ προσωπικά είμαι στη διάθεσή τους να με χρησιμοποιήσουν γιατί αυτό πρεσβεύουμε, αθλητές είμαστε, έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας πάνω σε αυτό. Οπότε ότι μπορούμε να μεταλαμπαδεύσουμε, αυτά που ξέρουμε και αυτά που έχουμε περάσει, στα νέα παιδιά. Αυτός είναι πιστεύω ο μεγαλύτερος στόχος για όλους μας.
Ο πρωταθλητισμός έχει ηλικία;
Ο αθλητισμός δεν έχει καμία ηλικία. Ο καθένας πρέπει να αθλείται, να βάλει τον αθλητισμό στη ζωή του για πολλούς λόγους. Ο πρωταθλητισμός όμως είναι ένα διαφορετικό κομμάτι και εκεί έχει δείξει ότι δεν υπάρχει ηλικία γιατί έχουν φέρει πού μεγάλες επιτυχίες και σε παγκόσμιο επίπεδο αθλητές και πάνω από 40 χρονών. Οπότε αυτό δείχνει πολλά, δείχνει ότι ένας άνθρωπος έχει αφοσιωθεί σε αυτό, έχει την κατάλληλη υποστήριξη, έχει μια πού καλή ζωή και προσέχει τα πάντα, μπορεί να φέρει ακόμη και πολύ υψηλές επιδόσεις. Το κομμάτι του αθλητισμού είναι για όλους. Χρειάζεται και η διαφορετικότητα, όλες οι ηλικίες. Πρέπει να μπουν και τα νεαρά στον χώρο του αθλητισμού άσχετα με το αν θα ασχοληθούν αργότερα με το κομμάτι του πρωταθλητισμού. Είναι δύο διαφορετικά μονοπάτια αλλά ο αθλητισμός σε συνδέει με τον πρωταθλητισμό στη συνέχεια. Όπως και οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι. Εγώ προσωπικά θα μιλήσω για τον πατέρα μου που ασχολείται καθημερινά. Ποδηλατεί καθημερινά, κολυμπάει καθημερινά και νιώθει νέο παιδί. Αν κάποιος αυτό του το κόψει πιστεύω δεν θα έχει την ίδια φρεσκάδα και την ίδια ευεξία που έχει τώρα.
Είναι κι αυτό ένα πρότυπο που αξίζει να έχουμε, ότι οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας συνεχίζουν να είναι ενεργοί.
Ακριβώς! Δείχνει και το καλό παράδειγμα στη νέα γενιά που έρχεται από πίσω γιατί καλά τα πάρτι, καλή η διασκέδαση αλλά πιστεύω όλοι έχουμε και μπορούμε να αφιερώσουμε μισή ώρα ή μία ώρα τη μέρα -όχι κάθε μέρα, τρεις φορές την εβδομάδα- για να μπορέσουμε να βάλουμε τον αθλητισμό στη ζωή μας. Αυτό θα μας κάνει να αλλάξουμε και τρόπο σκέψης. Ένας αθλητής που κάνει ποδήλατο, θα σεβαστεί και τον ποδηλάτη αύριο όταν οδηγεί. Σε αυτό το κομμάτι, σε σχέση με τα ατυχήματα και τα δυστυχήματα που γίνονται στην Ελλάδα, είμαστε πολύ πίσω. Πρέπει και εκεί κάτι να γίνει, Να εντάξουμε την οδηγική συμπεριφορά και μέσα στα σχολεία ώστε να σέβονται τον ποδηλάτη, τον αθλούμενο, τον πεζό. Όλοι μας να τους σεβόμαστε για να μη γίνο0νται αυτά και να έχουμε μια καλύτερη κοινωνία.
Τα παιδιά σας φαντάζομαι θα τα βάλετε από πολύ νωρίς στον αθλητισμό.
Αυτό είναι το μόνο σίγουρο ότι θα μπουν στο κομμάτι του αθλητισμού. Βέβαια το κάθε παιδί το οδηγείς κάπου, προσπαθείς να του δείξεις υγιή πρότυπα αλλά από εκεί και πέρα θα μεγαλώσει αυτό και θα αποφασίσει με τι θέλει να ασχοληθεί. Δεν πρόκειται να υπάρχει καμία πίεση πάνω σε αυτό το κομμάτι. Προσωπικά, θα ήθελα να ασχοληθεί και με τον αθλητισμό και στη συνέχεια και με τον πρωταθλητισμό και μακάρι να είναι υγιή, να πάνε όλα καλά και να χαρούμε και στο μέλλον κάποιες επιτυχίες και από τον τζούνιορ.
