Στο πλαίσιο του ελληνικού #MeToo, που ο ίδιος θέλει να αποκαλεί «και εγώ επίσης», ο Σπύρος Μπιμπίλας έγινε χωρίς να το θέλει το πιο προβεβλημένο πρόσωπο των τελευταίων εβδομάδων, χάρη στην ιδιότητά του ως προέδρου του Σωματείου Ηθοποιών. Κι όμως, μετά από τόσες συνεντεύξεις που έχει δώσει, υπάρχουν ακόμη πράγματα που δεν έχει πει μέχρι σήμερα, τόσο για τον εαυτό του όσο και για του συναδέλφους του, που βρίσκονται στα χέρια της δικαιοσύνης. Τα αποκάλυψε, λοιπόν, όλα στο ΟΚ! και τον Νίκο Γεωργιάδη.

Όταν έβγαινες πρόεδρος στο σωματείο πριν από λίγους μήνες και σου έλεγαν ότι θα ακολουθήσουν όσα ακολούθησαν, θα το ξανασκεφτόσουν;

Όχι. Στο σωματείο ξαναμπήκα για να βοηθήσω για την υπογραφή των συλλογικών συμβάσεων που δεν υπάρχουν, να εξασφαλίσουμε τα δικαιώματα των διαδικτυακών παραστάσεων και άλλα πολλά προβλήματα των ηθοποιών, όπως οι απλήρωτες πρόβες και τα ένσημα που δεν μας βάζουν. Καταρχάς είχα βγει στη σύνταξη, οπότε τα τελευταία πέντε χρόνια ήμουν εκτός. Βρήκαμε όμως μια απόφαση του Αρείου Πάγου που έλεγε ότι όσοι βάζουν ένσημα μπορούν να είναι στα σωματεία. Έτσι έκανα αίτημα για να ξαναμπώ και μετά ακολούθησαν κι άλλοι συνταξιούχοι, όπως ο Κώστας Καζάκος και η Ελένη Γερασιμίδου. Μπήκα λοιπόν για αυτά που προανέφερα και βρήκα ένα άλλο βουνό. Δεν φανταζόμασταν ποτέ ότι θα μιλάμε για κακοποιήσεις και βιασμούς.

Είσαι υπέρ της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος στον κλάδο σας;

Κατά έναν τρόπο ναι, αλλά το απαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση, πουέ χει αφήσει ελεύθερα τα επαγγέλματα των Τεχνών. Έχει μια λογική βέβαια εδώ. Αυτό που θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί είναι η παρακολούθηση μαθημάτων σεσ χολή.

Πριν από χρόνια μού είχε πει κάποιος συνάδελφός σου ότι δεν έκανες την καριέρα που σου άξιζε εξαιτίας λανθασμένων επιλογών.

Αυτό είναι ένα μύθευμα. Οι επιλογές μου ήταν το ποιοτικό θέατρο και να παίζω σε καλά σίριαλ και ταινίες. Αν είχα κάποιες πλάτες ή ένα πολιτκιό παρασκήνιο που να με επιβάλλει, θα μπορούσα να ήμουν πιο ψηλά. Αλλά αυτό δεν με ενδιέφερε. Θα μπορούσα να είχα παίξει μεγαλύτερους ή περισσότερους ρόλους σε σίριαλ. Εγώ περίμενα με τον σταυρό στο χέρι –αν και δεν πιστεύω καθόλου στις θρησκείες–, ανέβηκα σκαλάκι σκαλάκι με συνέπεια και ήθος. Δεν χρησιμοποίησα πλάγιες μεθόδους. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι όσοι είναι ψηλά έχουν χρησιμοποιήσει τέτοιες μεθόδους, κάποιοι όμως το έχουν κάνει. Αυτό δεν αλλάζει ποτέ και πουθενά. Πάντα κάποιοι θέλουν να επιβληθούν σε κάποιους άλλους χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους.

Και για πρόσωπα που κατηγορούνται σήμερα ακούστηκε έντονα ότι τους προστάτευε το σύστημα.

Κάποιους ναι, κάποιους όχι. Οπωσδήποτε υπήρχε ένα σύστημα που προστάτευε κάποιους από αυτούς που έχουν καταγγελθεί. Υπάρχουν διαπλοκές, εγώ δεν ήμουν μέσα σε αυτές. Κάποιοι από αυτούς που κατηγορούνται με έχουν βοηθήσει. Με έβαζαν στις δουλειές τους.

Ήδη διαρρέουν νέες καταγγελίες για άλλα μεγάλα ονόματα του χώρου.

Για όλους θα πουν, μπορεί να πουν και για μένα κάτι. Θα το αντκιρούσω βέβαια. Με την ελευθεριότητα των social media, o καθένας μπορεί να πει και πράγματα που δεν ισχύουν. Επειδή όμως ζούμε σε κράτος με νόμους, αν κάτι σε θίγει και είναι αναληθές, καταφεύγεις στο δικαστήριο και δικαιώνεσαι.

Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν ξέραμε για σένα. Όπως ότι έχεις παίξει στη σειρά The First Olympics: Athens 1896 του NBC.

Και σε άλλες ξένες παραγωγές έχω παίξει, αλλά δεν τις έχω δει ποτέ, ήταν γιαπωνέζικες, γερμανικές… δεν κρατούσα επαφή μετά τα γυρίσματα. Στη σειρά που λες είχα πάρει τα περισσότερα χρήματα που έχω πάρει ποτέ. Αγόρασα το πρώτο μου αυτοκίνητο με δέκα μέρες δουλειάς! Τότε έπαιζα στους Ιερόσυλους, με τη μεγαλύτερη θεαματικότητα στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω στον δρόμο αλλά δεν είχα χρήματα να αγοράσω αυτοκίνητο. Επειδή έπαιζα τον πρωταγωνιστικό ρόλο και όλοι έψαχναν τον δολοφόνο, με τραβολογούσαν να τους πω ποιος είναι γιατί το είχαν κάνει παιχνίδι στις εφημερίδες με ακριβά δώρα. Και τελικά ο δολοφόνος ήμουν εγώ! Μετά έπαιξα στην Κάθοδο του Γιώργου Μιχαηλίδη, το πρώτο σίριαλ στην
Ελλάδα που μίλησε για ομοφυλοφιλία και ναρκωτικά.

Στο βιογραφικό σου στη Wikipedia γράφει ότι έχεις δεχτεί bullying για τους gay χαρακτήρες που έχεις υποδυθεί, και μάλιστα γίνεται αναφορά στην αγωγή που είχες κάνει –και είχες κερδίσει– στον Γιώργο Λιάγκα.

Αυτό έγινε πιο μετά, στην ιδιωτική τηλεόραση, και αφού είχα παξίει στα μεγάλα σίριαλ με τον Πέτρο (σ.σ. Φιλιππίδη), το Χάι Ροκ και το Ο Πέτρος και τα κορίτσια του. Μου πρότειναν έναν gay ρόλο και επειδή τον έκανα πολύ αστείο, καρικατούρα μεν αλλά πολύ συμπαθή, άρχισαν να μου δίνουν συνεχώς τέτοιους ρόλους για τέσσερα πέντε χρόνια. Επειδή δεν ήθελα να το κάνω, μου έδιναν όλο και περισσότερα χρήματα. Στο τέλος όμως αισθανόμουν άσχημα που με τυποποίησαν και είπα ότι δεν το ξανακάνω. Αποκορύφωμα δε ήταν στο Κωνσταντίνου & Ελένης, ένας ρόλος που με κυνηγάει μέχρι σήμερα, σαν να έχω παίξει μόνο αυτό. Όταν με σταματούν στον δρόμο και μου λένε για εκείνη τη σειρά, τους απαντώ να μπουν στο YouTube και να δουν την ελεύθερη βούληση, όπου κάνω έναν άστεγο που πεθαίνει στο Γκάζι. Όταν οι άλλοι έπαιζανσ τον κινηματογράφο Δαλιανίδη και Ευστρατιάδη, εγώ έπαιζα Κούνδουρο και Μαρκετάκη.

Και στις μεταγλωττίσεις ήσουν πάντα άκρως περιζήτητος.

Και με στηλίτευαν για αυτό. Τους απαντούσα ότι το μέλλον θα μεδ ικαιώσει. Σήμερα, εκτός από τη σύνταξή μου, παίρνω έναν δεύτερο μισθό από αυτά τα δικαιώματα. Σκέψου ότι την πρώτη φορά που πήγα για ένα δοκιμαστικό το 1979, τους άρεσα τόσο πολύ που με έβαλαν την ίδια στιγμή στοΜ ικρό σπίτι στο λιβάδι. Έκανα άπειρους ρόλους, τον Μπαγκς Μπάνι, τον Κέρμιτ, τα Στρουφ, τον Νιλς Χόλγκερσον, μέχρι πιο πρόσφατα στο Σρεκ, στο Κουνγκ Φου Πάντα, στο Αλαντίν, στο Winnie the Pooh. Κάποια στιγμή άρχισα να διδάσκω τη μεταγλώττιση και τον αυτοσχεδιασμό σε σχολές. Και όλα αυτά μαζί με τονσ υνδικαλισμό τα τελευταία 30 χρόνια.

Άρα δεν έμεινες ποτέ άνεργος.

Ούτε μία μέρα. Εγώ σταματούσα τη δουλειά για να κάνω ταξίδια, που είναι το μεγάλο μου όνειρο. Δύο φορές δεν πήγα στην Επίδαυρο για να ταξδι έψω – τη μία στη Λατινική Αμερική και την άλλη στον Βόρειο Πόλο. Δεν είμαι υπέρ τού να μαζεύω χρήματα. Να τα κάνω τι; Να τα πάρω στον άλλο κόσμο; Έχωγ υρίσει όλη τη Γη!

Σπύρο, θεωρείς ότι σου έχει φερθεί καλά η ζωή;

Δεν έχω παράπονο, είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Ίσως επειδή ήμουν ολιγαρκής. Δεν ήταν όνειρό μου να γίνω πρωταγωνιστής, ούτε θιασάρχης ούτε εξώφυλλο. Τα όνειρά μου ήταν πιο γειωμένα.

Αυτό που ζεις τώρα όμως δεν πρέπει να είναι μία από τις ευχάριστες περιόδους της ζωής σου.

Όχι, για πρώτη φορά στη ζωή μου πήρα φυτικά ηρεμιστικά χαπάκιαγ ια να κοιμηθώ. Τόσο άσχημα δεν είχα περάσει ούτε την περίοδο που χώρισατ ους μεγάλους μου δεσμούς.

Σε κάποιους έχει φανεί υπερβολικός ο αριθμός των τηλεοπτικών σου εμφανίσεων αυτές τις μέρες.

Τι απίστευτη μπούρδα! Είπαν ότι έχω πάθει εθισμό στα κανάλια. Εγώ δεν έχω ανάγκη να βγαίνω στα κανάλια και να αυτοδιαφημιστώ. Όπως βλέπετε, κάθε φορά πάω τη συζήτηση εκεί που θέλω εγώ και τους εξαναγκάζω να μιλάμε για τα προβλήματα των ηθοποιών. Πέρα από τα σκάνδαλα, θέλω να ακούγεται ότι δεν μας πληρώνουν αξιοπρεπώς.

Σε είχε πληγώσει πολύ ο Γιώργος Λιάγκας στο παρελθόν;

Δεν κρατάω κακία σε κανέναν. Πόσο μάλλον στον Γιώργο Λιάγκα, που τον ξέρω από παιδί γιατί έπαιζε πιάνο στο piano bar του ηθοποιού θείου του, Δημήτρη Λιάγκα. Όταν έχω διαφορά με κάποιον, το λύνω είτε δικαστικά είτε εξωδικαστικά. Τον κάνω να δει το λάθος του. Και δεν είναι η πρώτη φορά που το έχω κάνει. Δεν θεωρώ ότι είμαι άγιος, αλλά όταν με πνίγει το δίκιο, πολεμώ για αυτό. Σε αυτό με έχουν βοηθήσει πολύ οι σπουδές μου στη Νομική.

Τον Λιγνάδη θα τον συγχωρούσες που σε αποκάλεσε μέσω του Κούγια «μέτριο ηθοποιό»;

Αυτό ήταν κάτι που δεν είχε κάποια βάση, οπότε αδιαφόρησα. Απάντησε όλη η Ελλάδα.

Δεν έχει βγει κάποια καταδικαστική απόφαση για όσους κατηγορούνται αυτή τη στιγμή….

…εγώ δεν καταδικάζω, ούτε ονοματίζω κανέναν. Περιμένω καρτερικά τη Δικαιοσύνη και ενοχλούμαι από τις εκπομπές που σπεύδουν να προδικάσουν και δεν αφήνουν την ελληνική Δικαιοσύνη να κάνει αυτό που πρέπει.

Πιστεύεις ότι ξέφυγε ο έλεγχος στον χειρισμό των καναλιών;

Πιστεύω ότι τα κανάλια θέλουν να υποκαταστήσουν τη Δικαιοσύνη κι αυτό είναι
λάθος.

Ο Αλέξης Κούγιας υποστήριξε ουσιαστικά ότι ο πελάτης του προφυλακίστηκε επειδή υπήρχε τεράστια πίεση από εξωγενείς παράγοντες.

Δεν συμφωνώ, γιατί στην περίπτωση του Γιώργου Καρκά, που έλεγαν στην τηλεόραση ότι θίγονται τα ατομικά του δικαιώματα, η Δικαιοσύνη λειτούργησε αλλιώς.

Δεν έχει την ίδια ένταση το όνομα του Καρκά – που αθωώθηκε βέβαια στο τέλος– με αυτό του Λιγνάδη.

Δεν έχει σημασία αυτό. Όλοι είμαστε ίσοι ενώπιον του νόμου.

Πιστεύεις όμως ότι ο Λιγνάδης και οι υπόλοιποι, ακόμα και αν αθωωθούν, θα μπορέσουν να επιστρέψουν στη δουλειά;

Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Έχει γίνει μεγάλη ζημιά για αυτούς. Σίγουρα για το άμεσο μέλλον το βρίσκω δύσκολο να συνεργαστούν μαζί τους οι υπόλοιποι ηθοποιοί.

Εσύ θα συνεργαζόσουν;

Με κάποιους όχι. Το λέω ευθαρσώς.

Εκτός από πρόεδρος του ΣΕΗ είσαι και ένας άνθρωπος που του λένε πράγματα…

Μα δεν σου μίλησα τώρα ως πρόεδρος του ΣΕΗ. Για αυτό υπάρχει ένα αυθύπαρκτο πειθαρχικό συμβούλιο.

Με τον πρόεδρό του Πασχάλη Τσαρούχα συνεργάζεστε σε αυτή τη φάση;

Είναι ξέχωρο το πειθαρχικό με το διοικητικό, αλλά όταν χρειάζεται, μας ενημερώνει. Αν κάποιος διαβάσει το καταστατικό μας, που έχουν δημιουργήσει πολύ αξιόλογοι νομικοί, θα καταλάβει πόσο σωστά λειτουργούμε σήμερα. Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε, είναι νόμος. Γι’ αυτό δεν λέμε πόσες καταγγελίες έχουμε δεχτεί και από ποιους. Ό,τι βγαίνει στην τηλεόραση δεν είναι από εμάς.

Τι σου λέει ο κόσμος στον δρόμο;

Υπάρχουν άνθρωποι που με αγκαλιάζουν με απίστευτη αγάπη και μου λένε πόσο καλή δουλειά κάνουμε στο ΣΕΗ. Υπάρχουν και άλλες εκδηλώσεςι , πιο υπερβολικές.

Όπως;

«Πρέπει να γίνεις υπουργός Πολιτισμού», «Να μπεις στη Βουλή» και άλλα τέτοια. Φυσικά δεν έχω τέτοιες βλέψεις, αν και έχω εμπλακεί με την πολιτική, με την Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Ένα μικρό μεν κόμμα, αλλά πιστεύω ότι η Ζωή πρέπει να είναι στη Βουλή. Είναι μια τίμια, ανεξάρτητη φωνή. Γι’ αυτό θα συνεχίσω να τη βοηθάω. Για να μπει εκείνη .Αν θα μπω κι εγώ, αυτό είναι θέμα τύχης και συγκυρίας, όπως τώρα που έγινα εκλεγμένος πρόεδρος του ΣΕΗ. Έτυχε να είμαι πρώτος σε σταυρούς και με εξέλεξε πρόεδρο το 17μελές Δ.Σ. μας. Πολλοί νομίζουν ότι εγώ διόρισα τον Τσαρούχα. Δεν έγινε όμως έτσι.

Είσαι αισιόδοξος για όσα θα ακολουθήσουν;

Αισιόδοξος. Όπως γράφω και στο Facebook, «Σε λίγο θα έρθει μια καινούρια άνοιξη».

Παρ’ όλα αυτά, δεν σταματάνε οι αποκαλύψεις.

Και θα συνεχίσουν. Και η απόφαση της Δικαιοσύνης δεν θα βγει άμεσα.

Πιστεύεις ότι θα κάνει καλό στο θέατρο αυτό που έγινε;

Είμαι σίγουρος. Τα θέατρα θα γεμίσουν ασφυκτικά. Αυτό φαίνεται και από τις διαδικτυακές παραστάσεις, που πάνε πολύ καλά.

Αν και έχεις θεσμικό ρόλο, μιλάς πάντα με συναίσθημα, όπως με τη φράση «Λυπάμαι, Δημήτρη».

Είμαι βαθιά συναισθηματικός, δεν ξεχνάω ότι είμαι άνθρωπος. Γι’ αυτό δακρύζω εύκολα και στις εκπομπές. Είναι ευτυχία να μπορείς να συγκινείσαι, δεν είναι δυστυχία. Όπως όταν θυμήθηκα στην εκπομπή του Σρόιτερ που βρήκα μια γυναίκα ημιθανή. Ήταν 90 χρόνων, παλιά συνεργάτιδα της Άννας Καλουτά και ήταν πέντε μέρες πεσμένη στο πάτωμα, ολόγυμνη, στο παραπέντε πριν πεθάνει.

Συμφωνείς με την επίθεση που δέχτηκε από τον κλάδο σου η υπουργός Πολιτισμού;

Όταν χτυπάς ένα πρόσωπο, δεν χτυπάς το σύστημα. Δεν νομίζω ότι ακόμα και αν παραιτηθεί η κυρία υπουργός θα αλλάξει κάτι. Ειδικά εμάς μας βοήθησε κιόλας δίνοντάς μας χορηγία για το ημερολόγιο που εκδίδουμε και πουλάμε 10 ευρώ και στο σωματείο και στο ΤΑΣΕΗ (σ.σ. Ταμείο Αλληλοβοήθειας Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών). Στείλαμε αρχικά αίτημα στην επιτροπή για το 2021 για να μας δώσουν 5.000 ευρώ. Δεν μας τα έδωσαν και είναι ντροπή τους. Πήγαμε μετά στην υπουργό και προς τιμήν της μας έδωσε πολύ περισσότερα, για να κάνουμε κι άλλες πολιτιστικές δράσεις και να βοηθήσουμε τους ηθοποιούς. Αν όμως είσαι σε αυτή τη θέση και σε βρίζει τόσος κόσμος –ακόμα και ο δικός σου, ο κομματικός–, έστω και άδικα, νομίζω ότι είναι καλύτερο να φύγεις. Γιατί ακόμα και αν δεν ήξερες, τον έχεις διορίσει εσύ κι αυτό δημιουργεί ένα μπέρδεμα. Καλύτερα λοιπόν να δώσεις ένα μήνυμα ευθιξίας φεύγοντας.

Καταλαβαίνεις όμως και τον κόσμο που δεν μπορεί να πιστέψει ακόμη ότι κανείς δεν γνώριζε για αυτούς τους ανθρώπους που κατηγορούνται.

Τους καταλαβαίνω.Όταν βλέπεις μια κακή τους συμπεριφορά, που με τη συνενοχή όλων έχει γίνει αποδεκτή ως φυσιολογική, ακόμη και τότε δεν μπορείς να ξέρεις τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι στο κλειδωμένο σπίτι, καμαρίνι ή αυτοκίνητο. Αυτό πώς να το ξέρεις, αν οι παθόντες δεν το έχουν πει; Άλλο να ξέρω για μια αλαζονεία κι άλλο να ξέρω ότι γίνονταν βιασμοί. Γι’ αυτό λοιπόν θεωρώ ότι ήταν μια άδικη επίθεση που δέχτηκαν οι ηθοποιοί που συνεργάστηκαν.

Υπάρχουν και άλλοι παθόντες που δεν έχουν μιλήσει ακόμα δημόσια, Σπύρο.

Το ξέρω. Κι αυτό που τους λέω είναι ότι, αντί να το ψιθυρίζετεμ όνο σε εμάς και να μας μεταφέρετε το βαρύ σας φορτίο, να το πείτε εκεί πουπ ρέπει. Στη Δικαιοσύνη ή στο πειθαρχικό του συμβουλίου μας. Εγώ δεν μπορώ να πω ότι άκουσα κάτι γιατί θα κατηγορηθώ ως συκοφάντης.

Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ