Η πρωταγωνίστρια της επιτυχημένης καθημερινής σειράς του Alpha, «Ο Παράδεισος των κυριών», Νατάσα Εξηνταβελώνη μιλά στο ΟΚ! για την αθωότητα, τη δική της ενηλικίωση και τον έρωτα. Επιπλέον, η Νατάσα Εξηνταβελώνη περιγράφει πώς ήταν σε μικρή ηλικία, αλλά και ποια σημεία κρατά από την παιδικότητά της.
Σε ποια σημεία κρατάς την παιδικότητά σου και πού νομίζεις ότι την αφήνεις πίσω;
Μαθαίνω τον εαυτό μου και σε αυτό με βοηθούν πολύ οι φίλοι μου. Έχω έναν κύκλο ανθρώπων που έχουν τεράστια θέση στην καρδιά μου και μαζί τους κρατάω την παιδικότητά μου. Βρίσκομαι σε μεταβατικό στάδιο, όπου αρχίζω να κατανοώ πράγματα. Στην αρχή τρως ένα σοκ, ότι δεν είσαι αυτός που νόμιζες ότι ήσουν. Πρώτα είναι η ανήλικη ζωή σου, κάποια στιγμή έρχεται η ενηλικίωση, που συνοδεύεται από έναν μεγάλο έρωτα ή μια απώλεια… Μετά έρχονται κάποια χρόνια όπου νομίζεις ότι ξέρεις τα πάντα, λες «εγώ είμαι αυτό» ή «εγώ είμαι αλλιώς», και λίγο αργότερα –εμένα μου συμβαίνει κάπου στα 30– σκάει το δεύτερο κύμα, όπου λες «τελικά μπορεί να μην ήμουν αυτό που νόμιζα πως ήμουν ή δεν τα ξέρω όλα». Κάποιους τους πτοεί και σε κάποιους δίνει ελπίδα. Εμένα μου δίνει ελπίδα γιατί έτσι νιώθω πως μπορεί να είμαι ό,τι θέλω. Δεν είμαι ένα πράγμα, αλλά αλλάζω. Άσε που μπορεί να φάμε κι άλλο κύμα και ποιος ξέρει τι θα είναι αυτό…
Έχεις ζήσει μεγάλους έρωτες;
Ναι, έχω ζήσει. Ο έρωτας είναι σαν το χαστούκι γιατί πάντα σε ξεβολεύει, είτε έχει θετική είτε αρνητική έκβαση. Σε κάθε περίπτωση έχει αυτή τη λειτουργία, να σε ξυπνήσει. Για αυτό και τα περισσότερα έργα μιλούν για τον έρωτα. Σε κάθε ταινία είναι η σκηνή που περιμένεις να δεις. Έτσι τον βιώνω τον έρωτα. Μου φαίνεται μια πολύ γλυκιά και αθώα κατάσταση.
Φωτογραφίες: Ιωάννα Τζετζούμη / Cube Digital Productions
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
