Η Χαρά Μάτα Γιαννάτου είναι στους βασικούς πρωταγωνιστές της επιτυχημένης σειράς του Mega, «Σκοτεινή θάλασσα». Η ηθοποιός φωτογραφήθηκε για το περιοδικό ΟΚ! και ξεδίπλωσε άγνωστες ιστορίες από τη ζωή της. Μιλά για την εφηβεία της ως η κόρη του μπασίστα των Πυξ Λαξ αλλά και για την επίι 10 χρόνια σχέση της με τον επίσης ηθοποιό Γιάννη Νιάρρο.

Η Χαρά Μάτα Γιαννάτου και ο συμπρωταγωνιστής της της, Μιχάλης Συριόπουλος ποζάρουν στον φακό του Πάνου Γιαννακόπουλου.

Η εφηβεία σου μάλλον ήταν αρκετά ροκ, καθώς ο πατέρας σου ήταν ο μπασίστας των Πυξ Λαξ.

Ναι, έτσι ήταν. Όλα αυτά τα έχω ζήσει, τις συναυλίες και τις περιοδείες. Ανέκαθεν ο μπαμπάς μου έπαιζε μουσική, έχει κάνει δικούς του δίσκους κι έχει συνεργαστεί με τον Σταύρο Λογαρίδη και τον Λουκά Σιδερά. Πήγαινα στο Δημοτικό όταν ξεκίνησε να είναι με τους Πυξ Λαξ. Όταν τους γνώρισα, πρώτα είπα «γεια σου, Μπάμπη», «γεια σου, Μάνο» και μετά κατάλαβα τι γινόταν με αυτούς.

Δεν μπορώ να μη σε ρωτήσω αν ήσουν σε όλες τις εμφανίσεις μετά την επανένωση των Πυξ-Λαξ.

Όσες φορές ήταν ο μπαμπάς μου, ήμουν και εγώ. Το έχω ζήσει όλο. Οι γονείς μου έκαναν θρησκευτικό γάμο όταν ήμουν στην ΣΤ’ Δημοτικού –είχαν κάνει πολιτικό γάμο πιο πριν–, όπου ο Μπάμπης Στόκας ήταν ο κουμπάρος και εμείς παρανυφάκια. Θυμάμαι να είμαι βόλτα στην πλατεία της Νέας Σμύρνης όπου μέναμε και να βλέπω άτομα με μπλούζα τους Πυξ Λαξ και το πρόσωπο του πατέρα μου πάνω. Ή να περνάει ένα αυτοκίνητο με ανοιχτά παράθυρα και να ακούγεται δυνατά «Δεν θα δακρύσω πια για σένα» και να σκέφτομαι από μέσα μου «πού να ‘ξερε τώρα αυτός ότι μόλις προσπέρασε την κόρη του μπασίστα». Αυτά τα χρόνια ήταν πολύ fun για μας. Όποτε βρισκόμασταν, είτε στο σπίτι είτε στις συναυλίες, υπήρχε χαβαλές, πλάκα και ελευθερία να τρέξεις, να φωνάξεις. Και πολύ φαγητό! Έμπαινα στα καμαρίνια και έβλεπα σάντουιτς, φρούτα, γλυκά. Και υπήρχε αυτό το συναίσθημα όπου έξω από την πόρτα ένιωθες ότι βρισκόταν κόσμος που ήθελε να τους δει και να τους αγκαλιάσει.

Άρα για τους γονείς σου ήταν κάπως φυσικό το να ασχοληθείς με τα καλλιτεχνικά, και συγκεκριμένα το θέατρο;

Όχι. Το πίστευαν για την αδελφή μου που ήταν η ψυχή του πάρτι. Εγώ ήμουν το ακριβώς αντίθετο. Κρυβόμουν πίσω από τα φουστάνια της μαμάς μου, φοβόμουν, δεν ανοιγόμουν στους ανθρώπους, ήθελα τον χρόνο μου. Με γοήτευε πάντα το θέατρο, αλλά ντρεπόμουν να πω ότι θέλω να γίνω ηθοποιός γιατί φοβόμουν την αντίδραση «τι, ηθοποιός; Εσύ ντρέπεσαι να πεις “καλημέρα”!». Τελικά έγινα εγώ ηθοποιός και η αδελφή μου νηπιαγωγός.

Είσαι μαζί με τον Γιάννη Νιάρρο εδώ και δέκα χρόνια. Πόσο εύκολο είναι να είναι και ο σύντροφός σου ηθοποιός;

Ναι, είμαστε μαζί από τη δραματική σχολή όπου γνωριστήκαμε. Εξαρτάται το ζευγάρι, το ποιοι είναι αυτοί οι δύο άνθρωποι. Προσωπικά δεν βρίσκω δυσκολία σε αυτό.

Φέτος ο Γιάννης Νιάρρος πρωταγωνιστεί στους «Παίχτες» στο Θέατρο Κιβωτός με απανωτά sold out. Είναι και ο θαυμασμός συστατικό μιας πετυχημένης σχέσης;

Εννοείται πως χαίρομαι και τον καμαρώνω. Αλλά όταν τον άλλον τον ξέρεις προσωπικά και τον ζεις, δεν σε θαμπώνουν αυτά. Τον θαυμάζεις για άλλα πράγματα…

Τι θαυμάζεις σε εκείνον;

Ότι είναι καλός άνθρωπος. Είναι πολύ βασικό.

Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό OK! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ