Η Νταϊάνα Γιαστρέμσκα, Νο 140 στην παγκόσμια κατάταξη του απλού και Νο 128 στο διπλό της WTA, αφηγήθηκε πως έζησε τον πόλεμο μαζί με την 15χρονη αδελφή της, Ιβάνα. Σήμερα, οι δύο Ουκρανές τενίστριες, βρίσκονται στην Λιόν, όπου έλαβαν μέρος στο τουρνουά της γαλλικής πόλης, μετά από σχετική πρόσκληση και ηττήθηκαν στον πρώτο γύρο από την Γκαρσίά και Κρολ με 6-2, 6-4.
«Είμαστε χαρούμενες που μπορέσαμε να παίξουμε μαζί στο διπλό και ευχαριστούμε την WTA και την διοίκηση του τουρνουά για τις προσκλήσεις. Είμαι υπερήφανη για την αδελφή μου, αλλά ταυτόχρονα, δεν είχαμε πολλή ενέργεια με αυτό που συμβαίνει στο Ουκρανία», είπε με νόημα η 21χρονη Νταϊάνα, η οποία στις αρχές του 2020 είχε φθάσει στο Νο 21 του κόσμου. Ωστόσο στην συνέχεια, ενεπλάκη σε υπόθεση με χρήση απαγορευμένων ουσιών, για την οποία απηλλάγη οκτώ μήνες αργότερα, με αποτέλεσμα να χάσει σημαντικό έδαφος στην παγκόσμια κατάταξη.
Στις 22 Φεβρουαρίου 2022, δηλαδή μόλις δύο ημέρες πριν την εισβολή της Ρωσίας στην πατρίδα της, οι αδελφές Γιαστρέμσκα έλαβαν πρόσκληση για να συμμετάσχουν στο τουρνουά της Λιόν.«Την Τετάρτη, ήμασταν στο σπίτι στην Οδησσό. Περνούσαμε χρόνο με την οικογένειά μας πριν κάνουμε αυτό το μακρύ ταξίδι στην Λιόν με τον πατέρα μου. Το βράδυ ήταν ευχάριστο, αλλά το επόμενο πρωί μας ξύπνησαν οι βόμβες» αφηγείται η Νταϊάνα, δίπλα στην αδελφή της που έχει στον ώμο της την σημαία της Ουκρανίας.
«Δεν καταλάβαμε τι συνέβαινε. Ήταν τρελό. Δεν ήταν ταινία ή βιντεοπαιχνίδι. Ήμασταν πολύ σοκαρισμένοι. Φύγαμε από το διαμέρισμα για να καταφύγουμε στον υπόγειο χώρο στάθμευσης ενώ συνεχιζόταν ο βομβαρδισμός», πρόσθεσε η νεαρή πρωταθλήτρια, αποκαλύπτοντας ότι δεν κοιμήθηκε επί τρία 24ωρα.
Στην συνέχεια, η Γιαστρέμκα εξιστόρησε το ταξίδι της για να φτάσει στην Ρουμανία, αφού ο πατέρας της, ο οποίος παρέμεινε στην Ουκρανία, αποφάσισε να στείλει την γυναίκα του και τις δύο κόρες του μακριά:
«Το ταξίδι κράτησε τέσσερις ώρες για να φτάσουμε στον Δούναβη και στα ρουμανικά σύνορα. Φοβόμασταν τις βόμβες και περάσαμε κοντά σε ρωσικά άρματα μάχης. Υπήρχε μια μεγάλη ουρά από αυτοκίνητα στα σύνορα και φθάσαμε με τα πόδια. Εκεί αποχαιρετήσαμε τους γονείς γιατί τελικά έμεινε και η μητέρα μας», θυμάται η Νταϊάνα και προσθέτει: «Από την άλλη πλευρά, αφού έγιναν οι απαραίτητοι έλεγχοι, οι άνθρωποι ήταν ευγενικοί και μας έδιναν φαγητό και νερό».
Διαβάστε περισσότερα στο SportDay.gr
