Το δίκιο και το άδικο. Χρόνια μαχόμουν με το δίκιο και απέναντι στο άδικο. Τι είναι εντέλει το δίκιο και το άδικο; Μια ιδέα να έχεις να μάχεσαι και να αντιδράς. Μια ιδέα να είσαι και να νιώθεις εσύ πιο σημαντικός από κάποιον άλλον. Πιο σωστός από κάποιον άλλον. Ένας εθισμός που αδυνατούμε να ξεπεράσουμε. Οι δικαιολογίες δε, που λέμε στον εαυτό μας, καταπληκτικές! Πολύ πιστευτές! Γιατί να βασανίζει ένας άνθρωπος έναν άλλον; Γιατί να λέει ψέματα; Για να κοροϊδεύει; Γιατί να εκμεταλλεύεται; Γιατί να αδρανεί; Γιατί να μην νοιάζεται; Χρειάζεται να υπερασπιστώ το δίκιο. Άπειρες οι τοποθετήσεις κατά της αδικίας που μας κάνει να νιώθουμε σωστοί που παλεύουμε ενάντιά της. Και άπειρες οι δικαιολογίες προς τον εαυτό ότι κάνουμε το σωστό που αντεπιτιθόμαστε.
Τι είδα όταν θεραπεύτηκα. Ότι όλη η αδικία που έβλεπα υπήρχε επειδή μέσα μου ζούσα σε δυο πόλους. Σωστό/Λάθος. Δίκιο/Άδικο! Ναι/Όχι! Όταν θεραπεύεσαι υπάρχει μία έννοια. Δεν αναρωτιέσαι. Είσαι εσύ ένας και αφού εσύ είσαι ολότητα, μέσα από εσένα βλέπεις ακέραια! Το ακέραιο δεν είναι διπλωματικό, το ακέραιο είναι καθαρό! Γιατί ζούμε στη πολικότητα; Για να εξελιχθούμε. Δημιουργούμε μια ιστορία που επιβάλλουμε στον εαυτό μας προκειμένου να δικαιολογήσουμε ότι μας λείπει η βούληση και η ελευθερία και αντ’ αυτού να διατηρήσουμε τους περιορισμούς μας. Με αυτόν τον τρόπο ο εξωτερικός παράγοντας, μας προβάλλει δικές μας ελλείψεις. Μέσα από τη δική μας αντίδραση αντιλαμβανόμαστε τη δουλειά που χρειάζεται να κάνουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό. “Μα τόσα άδικα πράγματα συμβαίνουν στον κόσμο”, είναι μια εύλογη διερώτηση! Ναι, αλλά εμείς διαλέγουμε (ασυνείδητα), αυτό που ζούμε. Μέχρι να μπορούμε να ζούμε χωρίς ταύτιση. Όταν εμείς κατανοήσουμε, οι συγκρούσεις εξαφανίζονται καθώς η εσωτερική ευημερία έχει επέλθει.
Ας υποθέσουμε ότι το μυαλό είναι ένας λαβύρινθος. Εσύ βρίσκεσαι μέσα σε αυτόν, τι συμβαίνει; Χάνεσαι, ψάχνεις πώς να βγεις. Πώς θα βγεις εύκολα; Χρειάζεται να ανυψωθείς! Χρειάζεται να εξυψώνεις την οπτική. Να κοιτάς από ψηλά. Όταν είσαι μέσα στον λαβύρινθο χάνεσαι. Όταν δεις από ψηλά είναι όλα αλλιώς. Η αυτοπαρατήρηση είναι το κλειδί για όλες τις λύσεις. Η σιωπηλή αυτοπαρατήρηση μας μεταμορφώνει. Τι σημαίνει; Ότι όσο πιο καθαρά βλέπουμε τόσο πιο ελεύθεροι είμαστε. Από μικρά παιδιά μας λένε για ένα σωστό και για ένα λάθος. Ποιος τα έχει κρίνει αυτά τα σωστά και λάθος; Αρκετά χρόνια πριν σε ηλικία 14 ετών τα κορίτσια αναγκαστικά παντρευόντουσαν και έκαναν παιδιά. Απαγορεύονταν τα διαζύγια ακόμα και αν δυστυχούσαν οι άνθρωποι. Αργότερα μεταφέρθηκε η ηλικία του να παντρεύεσαι και να κάνεις παιδιά στα 24! Σήμερα 34 και σιγά σιγά αλλάζει και αυτός ο αριθμός. Αποκτά τη διάθεση ο άνθρωπος να μην είναι ρομπότ, αλλά άτομο. Το πότε πχ θα κάνει οικογένεια και αν, γίνεται δική του απόφαση και όχι πια της κοινωνίας. Αν ανήκεις στους ανθρώπους που σκέφτεσαι ότι δεν έχεις χρόνο, έχω να σου πω ότι έχεις απεριόριστο χρόνο, αρκεί να κάνεις φίλο σου τον χρόνο και να μην τον κάνεις εχθρό, άρα άγχος.
Το μοντέλο άντρας-γυναίκα. Ο άντρας οφείλει να είναι μεγαλύτερος από τη γυναίκα. Άλλο αυτό! Ποιος το όρισε ως το κατάλληλο; Και αν αυτό είναι το κατάλληλο γιατί δεν έχει πετύχει το μοντέλο; Η ηλικία αρχίζει να μην είναι το ζητούμενο καθώς αποδεικνύεται ότι αν δεν δουλεύεται η συνειδητότητα η ηλικία γίνεται απλά ένας αριθμός. Θα ήθελα να καταλήξω ότι όσο επενδύεις να μαθαίνεις εσένα τόσο αποκτάς ταυτότητα. Συνειδητοποιείς ότι η ζωή σου, σού ανήκει! Και όταν εσύ αγαπάς και σέβεσαι εσένα για αυτό που είσαι, οι άλλοι και σε αγαπούν και σε σέβονται. Αν εσύ αποδέχεσαι και πιστεύεις σε εσένα για αυτό είσαι, αυτό το εκπέμπεις και σε αποδέχονται, πιστεύουν και οι άλλοι. Οι άλλοι νιώθουν για εσένα ό,τι εσύ νιώθεις για εσένα! Οι άνθρωποι εκτιμούν την αλήθεια και ας τη φοβούνται. Μέσα τους γίνεσαι αυτό που δεν μπορούν. Ακόμα και αν δείχνουν ότι σε μισούν βαθιά μέσα τους η αλήθεια είναι ότι σε αγαπούν! Μπορείς αυτό που θα ήθελαν να μπορούν. Τι συμβαίνει όταν κατανοήσεις; Παύεις να βλέπεις την αδικία γιατί μέσα σου γνωρίζεις ότι δεν υπάρχει. Έμαθες να αγαπας, να συμπονάς αλλά να μην ταυτίζεσαι! Να ξεχωρίζεις. Να διακρίνεις. Αν εσύ είσαι άρρωστος και εγώ από την υπερβολική μου αγάπη για εσένα αρρωστήσω παράλληλα, πώς θα σε βοηθήσω; Τι χρειάζεται λοιπόν οι άνθρωποι να κατανοήσουμε; Ότι αν φροντίζουμε τον εαυτό μας, αν τον θεραπεύσουμε από τα συναισθηματικά παρελθοντικά μοτίβα του ανήκειν μπορούμε να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας και μόνο μέσα από την υγεία του εαυτού μας μπορούμε να βοηθήσουμε άλλους. Η διέξοδος είναι η στροφή προς τα μέσα. Δεν γίνεται να κερδίσουμε τη γαλήνη μέσα από τον πόλεμο. Ο πόλεμος είναι πρωτίστως εσωτερική κατάσταση. Όταν ο ένας πολεμάει τον άλλο τι σημαίνει ακριβώς; Ότι και οι δυο ασχέτως πλευράς πολεμούν. Και οι δυο ασχέτως πλευράς εξασθενούν τους εαυτούς! Αν ο καθένας μας σταματά να πολεμά τον εαυτό του θα δει, θα διαπιστώσει ότι στον κόσμο που ζει δεν θα υπάρχουν εχθροί! Θα μου πεις και εύλογα, απέδειξέ το μου!
Όταν γράφω, και γράφω πάνω από 10 χρόνια, γράφω μόνο ό,τι έχω η ίδια διαπιστώσει και ξεπεράσει μέσα από το βίωμα μου, Ποτέ δεν έγραψα πριν βιώσω, δεν σπούδασα πριν κατανοήσω! Έσπασα τη μέση μου, μου απαγορεύτηκε η άσκηση. Αρνήθηκα να το πιστέψω και να υιοθετήσω την απόφαση των γιατρών. Βρήκα τη λύση μόνη μου! Αυτοθεραπεύτηκα μέσα από τα βιβλία της γιόγκα. Άσκηση και φιλοσοφία! Το επόμενο βήμα: σπούδασα γιόγκα, και βοήθησα ανά τα χρόνια πολλούς άλλους. Στη συνέχεια όταν βίωσα την επανάληψη συναισθηματικού μοτίβου στο σκαρί μου, μέσα από δικές μου επιλογές κατανόησα ότι χρειάζομαι λύση! Με οδήγησα στις ενεργειακές θεραπείες. Όταν είδα την αλλαγή μου, τότε σπούδασα πήρα τα πτυχία μου και τώρα πλέον βοηθώ άλλους ολιστικά! Σώμα-νου!
Αυτός είναι ο λόγος που σήμερα σου μιλάω για ουσιαστική αλλαγή! Τη βίωσα! Καθώς μέσα από το θητα healing είδα καθαρά τις εμπλοκές μου. Μπορώ σήμερα να σου πω λοιπόν ότι οι άνθρωποι, ναι αλλάζουν. Με πολλή δουλειά. Ο εγκέφαλος είναι μια μεγάλη ικανή μηχανή. Για να δουλεύει σωστά χρειάζεται να κάνει delete άχρηστες πληροφορίες. Ποιες είναι αυτές οι άχρηστες πληροφορίες; Οι πεποιθήσεις των άλλων οι περιορισμοί των άλλων, οι καταθέσεις των άλλων, τα δεδομένα των άλλων όλα όσα μας κρατούν σε φυλακή. Το υποσυνείδητο είναι το κομμάτι του εγκεφάλου που κυριαρχεί. Αν δεν συμφωνήσει το υποσυνείδητο οριστικές αποφάσεις δύσκολα παίρνει το άτομο. Έχεις ακούσει ανθρώπους να λένε “θέλω αλλά δεν μπορώ!”. Αλήθεια λένε! Πίστεψε τους! Δεν μπορούν! Πάλι έρχεται η εύλογη ερώτηση. Ναι, αλλά “αν πραγματικά ήθελαν δεν θα οδηγούσαν τον εαυτό τους σε λύση;”. Ναι! Μόνο που δεν μπορούν όλοι τη λύση. Κάποια συστήματα είναι τόσο δυνατά δομημένα στον πόνο που αν κάποιος επιχειρήσει να βγει δεν αντέχει την ίδια του την ευτυχία. Θα τη χαλάσει -ασυνείδητα μεν-, αλλά θα τη χαλάσει για να επιστρέψει στο οικείο συναίσθημα. Για να ανήκει!
Αν δεν ανήκεις στην οικογένεια σου, που ανήκεις; Και όμως μπορείς να αλλάξεις εσύ και να αλλάξεις το γενεαλογικό δέντρο και να μην διαιωνίζεις το μοτίβο πόνου και στις επόμενες γενεές! Γίνε εσύ πρώτα και μετά, δημιούργησε μέλλον! Μην εμμένεις σε ένα επαναλαμβανόμενο παρελθόν για μέλλον. Και επειδή αυτό είναι το πρώτο άρθρο του έτους, μέσα από τη καρδιά μου σας λέω ότι αλλάζουμε συμπεριφορά, αν αλλάξει η κατεύθυνση. Η κατεύθυνση βασιλεύει στο υποσυνείδητο. Δες, αναγνώρισε και άλλαξε ό,τι δεν επιθυμείς! Ζήσε τη ζωή που θες και όχι τη ζωή που φοβάσαι! Μπορούμε να ζήσουμε την ευτυχία μόνο αφού αφαιρέσουμε τον πόνο. Αν δεν έχεις να ταυτίζεσαι άλλο με τον πόνο δεν τον έλκεις. Είμαστε ένας μαγνήτης. Τραβάμε ό,τι φοβόμαστε για να το λύσουμε. Με ό,τι ταυτιζόμαστε συντηρούμε. Υπάρχουν πολλές ενεργειακές θεραπείες που σε κάνουν να δεις και να δημιουργήσεις νοητική διαύγεια που αυξάνει τη λεκτική ικανότητα μέσω ενθύμησης ακούγοντας σε να λες πράγματα που σε καμία περίπτωση δεν θα θυμόσουν να πεις συνειδητά. Εκεί βρίσκεται το κλειδί! Θα κλείσω με μια ερώτηση για εσένα! Με τι ταυτίζεσαι; Αν σου μιλήσει κάποιος για έναν πόνο του, πόσο θα ταυτιστείς, συζητήσεις και παραμείνεις σε αυτό το πεδίο; Μπορείς να ακούς, να μιλάς, να συμπονάς, χωρίς να κάνεις το πρόβλημα του άλλου δικό σου;
Διαβάστε επίσης:
- Σόφη Πασχάλη: «Για να συμβεί μια αλλαγή πρέπει να ρίξεις “τοίχους”»
- Σόφη Πασχάλη: Η θηλυκή και η αρσενική αρχή!
- Σόφη Πασχάλη: «Ενοχή! Πώς να την ξεπεράσουμε»
