Αν αυτή η εβδομάδα έκανε εξτρίμ σπορ θα ήταν «Πτώση απ’ τα Σύννεφα», αδέλφια μου… Πρέπει να έχουμε την πιο ανυποψίαστη Σόουπιτς στον πλανήτη -γι’ αυτό, μας αγαπώ. Νιώσαμε όλοι τόσο άβολα στις αναπάντεχες αποκαλύψεις και αυτής της εβδομάδας… Δεν είχαμε πάρει χαμπάρι, ρε γαμώτο. Γιατί, αν το ξέραμε θα είχαμε κάνει κάτι για να μη συμβεί. Ε; Έτσι δεν είναι αδέλφια μου;
Θα είχαμε προλάβει το περιστατικό «Ξιαρχό» (γιατί το φαινόμενο είναι γενικότερο, μακάρι να περιοριζόταν και να εκτονωνόταν σε έναν «Τάσο»), δε θα είχαμε επιτρέψει το περιστατικό «Σπυροπούλου» (σύμφωνα τουλάχιστον με τη Ζήνα Κουτσελίνη) καν, 7 χρόνια πριν και δε θα πλήρωνε το θέατρο όλες τις αμαρτίες του χώρου σαν «Τσοχατζόπουλος» της Σόουπιτς.
Δεν έγιναν όμως έτσι τα πράγματα, ε, αδέλφια; Κανείς μας δεν είχε πάρει χαμπάρι -μήτε εμείς, η τηλεόραση, μηδέ τα τηλεκοντρόλ σας. Πανηγυρίζαμε για τα Δελτία Ειδήσεων που βγήκαν όλα πρώτα σε τηλεθέαση, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις των καναλιών τους, σαν φοιτητικές εκλογές που, χρόνια τώρα, δε μπορούν να αποφασίσουν ποιος κέρδισε. Πού μυαλό για «λούτρινα» που τα χαϊδεύαμε και ξαφνικά έγιναν τερατάκια και μας δάγκωσαν; Και ξαφνικά, φαπ…
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, τη σημερινή μας, κουβέντα με Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και «Τερατάκια Τσέπης», αδέλφια μου. Όχι, τίποτα… Μια που το έφερε η κουβέντα:
Αντέχετε; Πάμε…
Ακούστε τώρα τη φάση μου και θα τα γράψω, όπως τα αντιμετώπισε η σκέψη μου, αδέλφια. Ειπώθηκαν όλα αυτή την εβδομάδα με αφορμή το περιστατικό «Ξιαρχό» -και κάμποσα παραπανίσια. Λίγο ακόμη και θα βγάζαμε τον αστρολογικό χάρτη των εμπλεκομένων (και μιλάω σοβαρά). Οι αποψούλες πηγαινο-έρχονταν σαν την όρεξη του Μουτσινά για εκπομπή και η κατάσταση δεν άργησε να εκτροχιαστεί, πιστή στο αγαπημένο μας χόμπυ στη Σόουπιτς…
Σκέφτηκα λοιπόν, αρχικά, να γράψω και τη δική μου, γνωμούλα. Μετά, λέω, χεστήκατε. Δεκτόν. Και τότε μου πέρασε απ’ το μυαλό το επόμενο επίπεδο… Θέλετε να γράψουμε τις αλήθειες (μου); Θέλετε να διαβάσετε τι ισχύει και κάθε κατεργάρης να αναλάβει τις ευθύνες του, συμπεριλαμβανομένων υμών και ημών; Θέλετε ν’ ακούσουμε τα σχολιανά μας, κυριακάτικα; Ε, πάμε… Αν είναι να γίνει από κάπου, άλλωστε, θα είναι απ’ τα Fake News:
- Ξεκολλήστε με τον «Τάσο» προσωπικά και ας μιλήσουμε για την ουσία. Αντέχετε; Είναι ο μοναδικός που ανέθρεψε η Σόουπιτς κι εσείς; Και δε μιλάω για τον Τάσο Ξιαρχό προσωπικά -αρκετά άκουσε. Ας μιλήσουμε για έναν «Γιάννη». Ο «Γιάννης», λοιπόν, έγινε ευρέως γνωστός απ’ το GNTM, ως ο χορευτής με τα τακούνια. Παίρναμε συνεντεύξεις απ’ τον «Γιάννη», ΟΛΟΙ ΜΑΣ. Μας βόλευε ο «Γιάννης», επειδή «τα έχωνε» αντί για εμάς στους «απέναντί μας» της Σόουπιτς, μας έκανε να γελάσουμε, ή να εκτονώσουμε πόνο, χωρίς να «λερωθούμε», ή να απολογηθούμε – κρυψώνα μας, ο Γιάννης. Έτσι, γεμίσαμε τον «Γιάννη» «λεκέδες», χωρίς να φαίνεται να τον νοιάζει κιόλας.
- Κι εδώ «μπαίνετε» εσείς στη φασούλα. Βγάζετε τον Γιάννη νικητή στο J2US με ψηφοφορία, ενώ η «τρελιάρα» φάση του «Γιάννη» καλείται να συμμετέχει και στη «Φάρμα» για να «ταράξει τα νερά» και να ανεβάσει τα νούμερα. Και στο Rouk Zouk, ο «Γιάννης», παραλίγο και στο «Με Αρετή και Τόλμη». Ναι, ή ου; Μάλλον ναι (μπορεί και όχι).
- Θέλω να πω, πως όταν αναθρέφεις μια τίγρη, επειδή είναι φλάφυ και σου αφαιρεί την πίεση της δουλειάς, όταν τη χαϊδεύεις μην «πέφτεις απ’ τα σύννεφα», σαν τη δεις να κατασπαράζει ένα ελάφι… Ότι #γιαονονοματουΘεουτισαρκοφαγιαειναιαυτή και #τοκακομοιροτοελαφάκι. Άμα δε, κάνει ένα μπραφ και σου φάει το πόδι, μην ποστάρεις όου μάη κοτ και γουαδαφά και χάσταγκ #είμαστε_όλοι_ελάφι, #είμαστε_όλοι_πόδι.
- Κεφάλαιο χορηγός: Να το χέσω που αποσύρθηκε. Από πού κι ως πού συνεργάστηκε εξ’ αρχής; Δεν ήξερε τον «Γιάννη» και τι εκπροσωπεί; Υποτίθεται πως μια εταιρεία σε προσεγγίζει, επειδή στηρίζεις τις αξίες της, το προφίλ της και με τη φάση σου ταυτίζονται οι καταναλωτές της. Εδώ, λοιπόν, έχουμε δύο εξηγήσεις: Ή κατέληξε η εταιρεία ότι ο «Γιάννης» με ό,τι πρέσβευε, ο άνθρωπος – μέχρι προχθές- την εκφράζει, ή δεν ασχολήθηκε καν ακολουθώντας το μεθυστικό μπλε φως των φόλοουερζ -εσάς, δηλαδή-, σαν κουνούπι. Ή υποκρισία, ή προχειρότητα, δηλαδή. Ό,τι και να ισχύει, καλά πήγε αυτό για ίνφλουενσινγκ.
- Και δεν είναι θέμα μόνο της συγκεκριμένης εταιρείας, μια που πολλές επιλέγουν εκπροσώπους του brand τους με βάση τον αριθμό φόλουερζ. Όταν διαλέγεις να γίνεται το «πρόσωπό» σου, έστω και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ένας άνθρωπος που έχει δημόσια εικόνα και λόγο επειδή έχει πολλούς φόλοουερζ και το μόνο πράγμα που προβάλλει ως προσόν σύμφωνα με τα λεγόμενά του σε συνεντεύξεις είναι ότι είναι η σύζυγος κάποιου, ότι έχει κάνει φυλακή, ή ότι βρίζει την τηλεόραση, αλλά μέρα παρά μέρα συμμετέχει σε εκπομπές της, μην πέφτεις απ’ τα σύγνεφα. Συμπονώ την ατυχία που στα χέρια σου, χορηγέ μου, «έσπασε το φλιτζάνι με τον καφέ», αλλά τι να την κάνω τη «συγγνώμη» σου. Ας προσέχεις από εδώ και πέρα.
- Πάμε και στους ψοφοκαρκινάκηδες και σε όσους πολεμούν τα σκατά με σκατά: Όσο απάνθρωπη μαλακία και πληγή στην κοινωνία μας και τη δημόσια σφαίρα κι αν είναι αυτό που συνέβη… Όσο κι αν περιστατικά τέτοια μας πηγαίνουν 20 και 30 χρόνια πίσω στα Μ.Μ.Ε. και πρέπει να τα επουλώσουμε και να ξεκινήσουμε απ’ την αρχή, όσο κι αν ντραπήκαμε για το ποιοι είμαστε, ή καταντήσαμε εν έτει 2022, δε μπορείς να γίνεσαι αυτό που πολεμάς. Συγγνώμη που πάλι θα το αναφέρω, αλλά το δίκιο μου με πνίγει: Είναι ο λόγος που είχα διαφωνήσει με τον Γιώργο Καπουτζίδη, πριν χρόνια… Απ’ το πάθος του να υποστηρίξει το σωστό υιοθετούσε επιθετική ρητορική, όπως εκείνη που τόλμησε πρώτος να κοιτάξει στα μάτια και να πολεμήσει. Ο μειλίχιος και ψύχραιμος Γιώργος που με αγάπη στον τρόπο (γιατί αγάπη στην πρόθεση είχε πάντα) αντιμετωπίζει κάθε τέρας «-ισμού», πιστέψτε με, καταφέρνει πολλά περισσότερα, πλέον.
- Φεύγω απ’ τον ταλαντούχο κατά τα άλλα, κο Καπουτζίδη και πάω στους ακραίους – σ’ αυτούς που ευχήθηκαν κακό, θάνατο, αρρώστια, απείλησαν, ή προπηλάκισαν. Θα τολμήσω να αναφερθώ και στους «συναδέλφους» που βρήκαν άλλη μια ευκαιρία για «νούμερα», σκυλεύοντας το περιστατικό και τους πρωταγωνιστές του, για να «βγει» η Τριτούλα στη δουλειά. Τι θα γινόταν αν αυτοκτονούσε ο Ξιαρχό; Τι θα λέγατε τότε; Τούμπα η φάση ε; Και παγανιά το ΕΣΡ… Δε θα νιώθατε και τόσο «Εκδικητές», νομίζω και τα κόζα θα άλλαζαν τελείως. Προχωράμε…
Υπάρχουν ακόμη 45 Γιάννηδες με ένα εκατομμύριο φόλοουερζ στη Σόουπιτς, αδέλφια μου -και καλά κάνουν. Μην αναρωτιόμαστε, όμως μετά, γιατί έχουν «ενός κοκόρου, γνώση».
Απίστεφτα Πράματα: Μέρος ΙΙ
Όσον αφορά την «Πτώση απ’ τα Σύννεφα» της Σόουπιτς αυτή την εβδομάδα, αδέλφια, μην πάτε μακρυά… Η Ζήνα Κουτσελίνη μας είπε ότι το 2014 η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου ήταν η αιτία που έχασε τη δουλειά της στον τότε, Alpha, όταν μάλιστα αντιμετώπιζε και σοβαρό οικογενειακό θέμα. Έλα Χριστέ και Παναγία… Η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου; Πού να πάει το μυαλό μας στη Σόουπιτς; Σα τη γειτονιά του φονιά που δεν είχε πάρει χαμπάρι κι εμείς. Μια χαρά παιδί, φαινόταν η Κουήν. Κάτι γραφικοί που έβγαιναν και τα έλεγαν τη ζήλευαν… Πιωμένοι θα ‘τανε.
Τώρα, θα μου πεις, αν ισχύουν αυτά τα αίσχη που ακούγονταν #θεμουσχώραμε χρειάστηκαν 7-8 χρόνια και ολόκληρη Ζήνα Κουτσελίνη για να «ομολογηθούν» δημόσια, τι να σου κάνει ένας οπερατέρ, μακιγιέζ, κομμωτής, στυλίστας, φωτογράφος, σκηνοθέτης, πανελίστας, αρχισυντάκτης, μακενίστας, μαρκόνης, κορδελιάστρα, ή καστανάς μόνος του, ή και όλοι μαζί;
Εγώ δεν τα πιστεύω αυτά, αδέλφια μου. Η κοπέλα αντάλλαξε την παρουσίαση του My Style Rocks με την παρουσία της στο Σορβάιβο 2 που πάτωνε. Ό,τι νούμερα ανέβασε, ήταν δικό της, επίτευγμα (να λέμε αλήθειες) και τώρα διαπρέπει ως το νεξτ μπικ θινκ του ΣΚΑΪ. Τη «λαδώνει» τη φανέλα, δηλαδή και οι χέητερζ του 2014 στα λαγούμια σας. Όξω…
Όσο για την τηλεόραση και τη Σόουπιτς, κάντε μου λίγο τη χάρη να δω κάτι που σας έπιασε ο πόνος. Όταν βοούσε ο τηλεοπτικός τόπος, σφυρίζατε αδιάφορα μην κλείσει καμιά πόρτα στη Βαρυμπόμπη. Μετά, επί Ατζούν, ήταν όλα χαριτωμένα και γούτσου-γούτσου. Τώρα θα δοξάσετε και μαζί μ’ εσάς κι εγώ και θα πούμε κι ένα τραγούδι. Ζήτω η Ντίνα. Λονγκ λιβ δε Κουήν. Χιπ χιπ χουρέηηη
Star Academy
Ρε αδέλφια μου, θα σας το γράψω, όπως το σκέφτομαι. Όσο κι αν σέβομαι και παραδέχομαι την πρωτοβουλία της ψυχαγωγίας του Star να αναδείξει την επόμενη τηλεοπτική γενιά εκπομπών, συντελεστών και παρουσιαστών… Όσο κι αν αναγνωρίζω τα κότσια τους σε μια τηλεοπτική αρένα που φέτος, «τρώγονται λαρύγγια» να παίρνουν το χρόνο τους και στο περιθώριο της κούρσας να ετοιμάζουν τη διάδοχη κατάσταση με σκοπό να καρπωθούν και την πρωτοβουλία και το αποτέλεσμά της, δε μπορώ να μη σκεφτώ: Ποιοι νομίζουν ότι είναι; (Ήρεμα το λέω).
Προς Θεού, δεν είμαι άξιος εγώ να υποτιμήσω κανέναν. Δεν έχω ούτε την πορεία, ούτε την εμπειρία, μήτε τις επιτυχίες στο ενεργητικό μου για να το κάνω. Σέβομαι το ολοκαίνουριο πρωινό του σταθμού, όπως και το Dancing Without The Stars (DWTS), αλλά αναρωτιέμαι: Είναι τώρα οι εποχές εμπορικά να κάνεις ένα βήμα πίσω και να παραχωρήσεις το φετινό «μερτικό σου απ’ τη χαρά», προκειμένου να τα πάρεις διπλά σε γόητρο και έσοδα τις επόμενες σεζόν με το υλικό που «έχτισες»; Μαγκιά σου, Star.
Και είναι μαγκιά σου, γιατί δείχνεις να σκέφτεσαι και το μέλλον της τηλεόρασης και του τηλεθεατή δίνοντας χώρο και χρόνο στην επόμενη μέρα. Ό,τι γκρινιάζουμε τόσα χρόνια, το κάνει φέτος το κανάλι της Νέας Κηφισιάς. Στερείται, αποταμιεύει και παίρνει φόρα… Στις περιπτώσεις της χρυσής νέας τριάδας του Master Chef, αλλά και των Καγιά, Σκουλού, Μπράτη και Παπαγεωργίου τους «βγήκε». Και στην ενημέρωση, τους «βγαίνει». Ρε λες;
Από την άλλη, μπορεί να υπερτίμησαν τις δυνάμεις του καναλιού στα διαθέσιμα χρονικά περιθώρια και να νιώθουν τηλεοπτικό LSE. Σίγουρα, όμως, η φετινή χρονιά του Star αποτελεί κέης στάντη που λέει κι ο Κούπερ και τόλμημα που ό,τι και να πιστεύεις, το σέβεσαι. Να σας το πω κι αλλιώς; Ακόμη κι αν δε τους βγει, το σέβεσαι. Respect Star.
Κουιζάρα
Και φύγαμε για το κουίζ μας:
Ποιος παρουσιαστής θα αντικατασταθεί στο πρότζεκτ που παρουσίαζε ως τώρα και έχει ξενερώσει (πάλι);
Αυτά και για τη σημερινή μας, κουβέντα, αδέλφια μου. Κι αν είπαμε και κάτι, ψωμί κι αλάτι… Κάτι μου λέει πώς η συζήτησή μας θα «ανάψει» αυτήν την Κυριακούλα. Αράξτε, στολίστε, αν γουστάρετε, φάτε, πιέτε και κάμετε τον έρωτα. Εγώ θα δω σειρά. Κλείνω με ένα απ’ τα αγαπημένα μου, κομμάτια και ουάν χιτ γουόντερ του Matthew Fisher (έκανε αυτήν την επιτυχία και τέλος), Why’d I Have to Fall in Love With You. Καλή αντάμωση, αδέλφια μου
Διαβάζετε τα Fake News του Δημήτρη Ουγγαρέζου κάθε Κυριακή στο okmag.gr.
