Έλα αδέλφια, τι λέει; Εμείς εδώ, στη Σόουπιτς, όπως μας αφήσατε… Κουβάρια. Αν δεν στόλισες θα «στολιστείς» -μπορούσε να είναι και το σύνθημα της εβδομάδας που πέρασε. Για την ακρίβεια, νιώθουν όλοι την υποχρέωση περνώντας μπροστά από κάμερα να βάλουν το στολίδι τους στο «δέντρο» των ημερών, είτε λέγεται Σερβετάλης, Μουτσινάς, ή Ρέμος. Κι έρχεται ένας Βασίλης Χαραλαμπόπουλος να πει το πιο κανονικό-αυτονόητο-φυσιολογικό: Δε θέλω να εκφραστώ δημόσια για τον φίλο μου (τον Άρη Σερβετάλη) και να ακούσει τη γνώμη μου απ’ την τηλεόραση.
Ποιος νομίζεις ότι είσαι κύριε Χαραλαμπόπουλε που είδες φακό και τόλμησες να μην «ανεβάσεις έργο»; Ο «πολύς» Βασίλης Χαραλαμπόπουλος δεν ήθελε στα όρθια να βρίσει, να φιληθεί, να κλάψει, να πάρει θέση σε κοινωνικά, ή ιατρικά θέματα. Μωρέ τι μας λέει, ο «Χορν»; Χτυπάει η τηλεόραση παλαμάκια και δεν χοροπηδάει; Του φέραμε δέντρο και δεν το στολίζει; Κι εμείς, στη Σόουπιτς πώς θα τσακωθούμε την επόμενη μέρα; ERROR 404, ο Φίγκαρο και προχωράμε στον επόμενο που είναι διατεθειμένος να «στήσει» τη δική του παράσταση για τους δέκτες σας, μόνο.
Πριν χρόνια, ο αγαπημένος μου, ευφυής Τζίμης Πανούσης εμφανιζόταν στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Λίγη ώρα πριν από την έναρξη της παράστασης, λοιπόν, έβγαινε σε μια βιτρίνα στο πεζοδρόμιο (ήταν ένα γυάλινο κουβούκλιο έξω απ’ το κτίριο) και έλεγε αστεία στο μεγάφωνο με την επιγραφή εξωτερικά: «Δείγμα Δωρεάν». Κάτι τέτοιο μου θυμίζουμε όλοι που νιώθουμε την ανάγκη να στήσουμε την προσωπική μας, παράσταση, σα δούμε κάμερα στον ορίζοντα.
Αποψούλα-τεηκαγουέη μπροστά από μπάνερ, λοιπόν, για ανθρώπους (φίλους κι εχθρούς), ιδεολογίες, για το #metoo, το εμβόλιο, τον Χριστό και φιλιά, πολλά φιλιά… Μετά τη Βίσση και τη Βανδή που φιλιούνται μόλις νιώσουν REC πιο συχνά απ’ όσο η Ζήνα Κουτσελίνη λέει «Φαίη» και καπάκι, «Γιώργος», είχαμε και το φιλί Τούνη-Σούπερ Κικής. Βέβαια, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν είναι να τις απασχολήσει μακριά από story και δηλώσεις προσφέρομαι κι εγώ να τις ακολουθώ με ένα γκι πάνω απ’ το κεφάλι τους.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, λοιπόν, αδέλφια μου, καλώσ’ τηνε και τη μετάλλαξη «Ο» του κορονοϊού να «κάνει πρεμιέρα» στην Μποτσουάνα. Όχι τίποτα, αλλά δε θα προλάβουμε να μάθουμε αν γίνεται περισσότερο μοντάζ στο Idols απ’ όσο σεξ στο BB (κουράγιο συνάδελφοι-ήρωες). Όλα θα φτιάξουν, θα το δείτε. Άλλωστε, η ζωή κύκλους κάνει και όσα ζήσαμε επιστρέφουν σαν τον Κανάκη με τα αφιερωματικά στα 80s και 90s τηλεοπτικά πάρτι του «Βινύλιο». Όου μάη Κοτ… Είναι ο Αντώνης, ο επόμενος Νίκος Μαστοράκης; Κουμπώνουμε τραγουδάκι από Vaya Con Dios Nah Neh Nah κι ο Θεός μαζί μας…
Η Σιωπή του Μουτσινά
Θυμάστε την κουβέντα μας στα #FakeNews της περασμένης εβδομάδας για τις 2 μέρες ζωής κάθε ίντριγκας στο Σόουπιτς; Ε, ο Καπουτζίδης πήρε εξπάνσιον αυτή την εβδομάδα νιώθοντας πως μετά τη συνέντευξη και τη διευκρινιστική ανάρτηση στο FB έπρεπε να συνεχίσει να διευκρινίζει τις διευκρινίσεις. Από την άλλη, ο Μουτσινάς δεν μίλησε ποτέ… Το παρατηρήσατε;
Δίνει τη συνέντευξη ο Γιώργος, φωτογραφίζει τον Νίκο, τίποτα ο Μουτσινάς. Γράφει ο Καπουτζίδης στα Social για το θέμα, το χαβά του, ο Μουτσινάς. Εμφανίζεται στα φιλαράκια του, στο «Στούντιο 4» ο ένας να μας ξαναματαπεί τη θέση του σαν παλιός Πασόκος στο Κανάλι 29 του, πουθενά αντίλογος. Ρε, σάμπως ο Καπουτζίδης «μαλώνει» μόνος του;
Εδώ, να ξεκλέψω μια γραμμή για να διευκρινίσω ότι δεν αναφέρομαι, φυσικά, στο ιερό μήνυμα της εξάλειψης οποιουδήποτε σχολιασμού (ειδικά τηλεοπτικού) αφορά την εμφάνιση κάποιου και αποτέλεσε το κίνητρο του Γιώργου και αφορμή για τη συζήτηση που προέκυψε. Θεωρώ τον «αγώνα» του Καπουτζίδη να αλλάξει εμάς, την κοινωνία και την τηλεόρασή της, ανιδιοτελή και ευγενή. Επικεντρώνομαι στη φωτογραφική εμπλοκή του Νίκου απ’ τον Γιώργο στο θέμα που θεωρώ ατυχή και περιττή.
Συνεχίζουμε, λοιπόν… Κάπου εκεί ξεπροβάλλει σα σκίουρος σε καφέ Βαν-Ντάικ απ’ το πινέλο-βεντάλια του Μπομπ Ρος και ο Λάκης Λαζόπουλος να μας πει γνωμούλα για το αν στο «Καλό Μεσημεράκι» γίνεται σάτυρα ,λες και το «κόλλημα» της δικής του, «σάτυρας» στη Μιμή Ντενίση δεν συνέβη ποτέ… Και γενικά, όπου μικρόφωνο νιώθουμε την ανάγκη που λέγαμε και πριν να πάρουμε θέση υπέρ του Γιώργου, ή του Νίκου. Μόνο που ο ένας μιλάει κι ο άλλος, μούγγα. Και να πω ότι δεν μπορεί να μιλήσει; Παρουσιάζει καθημερινή live εκπομπή, απ’ τις πιο επιτυχημένες σε τηλεθέαση. Όμως επιλέγει να μην το κάνει -ούτε μια φορά.
Μπαίνω, λοιπόν, στα παπούτσια του Μουτσινά και νιώθω την πίεση κάθε μέρα να μη θέλω να ανοίξω τηλεόραση, ή να μπω στα σόσιαλ, μπας και δω τον Γιώργο Καπουτζίδη να «επιστρέφει» στο θέμα, ή κάποιον «συνάδελφο» απ’ τη Σόουπιτς που μέχρι πέρυσι παρακαλούσε για ένα «προκαλώ» μου (δεν αναφέρομαι στον Λαζόπουλο) να λέει τη γνώμη του για μένα που δε μίλησα ποτέ, διάολε… Και φρικάρω.
Φρικάρω όπως τότε στο σχολείο που έμενα στην αίθουσα και απέφευγα να κατέβω στο διάλειμμα, μην πετύχω αυτούς που με έλεγαν χοντρό, ή «φυτό», ή και τα δύο, χωρίς να τους έχω κάνει κάτι, να τους έχω προκαλέσει, να έχω καν, μιλήσει…
Δεν έχω επικοινωνήσει με τον Μουτσινά κι αυτά που γράφω, μπορεί να μην ισχύουν καν. Ίσως εκείνος να είναι «χοντρόπετσος» και να μην τον νοιάζει. Όμως, έχω παρόμοιες καταστάσεις να θυμάμαι απ’ τη δική μου μικρή πορεία στη δουλειά. Ίσως αυτές με κάνουν πιο «μυγιάγγιχτο» τοποθετώντας με δίπλα σ’ εκείνον που επιλέγει να «τις τρώει» και να μη μιλά.
Ας λήξει, λοιπόν, αδέλφια μου, ο αλληλοσπαραγμός. Τέλος στο γέλιο με κακή πρόθεση για τον διπλανό μας -ας είναι αυτό το μήνυμα που θα κρατήσουμε απ’ ό,τι συνέβη και όχι οι μανούρες και τα προσώπατα. Όσο για τους «Νίκους» εκεί έξω που δεν μιλούν, όταν όλοι περιμένουν μια αντίδραση, εσείς, να τους παίρνετε μια αγκαλιά, χωρίς λόγια. Ξέρετε εσείς, ξέρουνε κι αυτοί.
Το Θέατρο του Παραλόγου
Φταίει ο Σερβετάλης, φταίει η παραγωγή, φταίει ο Ιονέσκο, φταίει κι ο ρινόκερός του… Αλήθεια, αν αυτό που συμβαίνει στη Σόουπιτς και φτάνει μέχρι τους πρόποδες της κοινωνικής-πολιτικής ζωής και συζήτησης δεν είναι ο ορισμός του «ασχολούμαστε με το δέντρο και όχι με το δάσος», τότε τι είναι, αδέλφια μου;
Απ’ αυτή τη μαλακία «φεύγουν» καθημερινά 100 άνθρωποι τσάμπα και βερεσέ. Επειδή απ’ τα πολλά νούμερα που ακούμε, φοβάμαι πως έχουμε συνηθίσει: Αναφέρομαι σε 100 ανθρώπους τη μέρα με οικογένειες, φίλους, σχέδια για το πώς θα περνούσαν τα Χριστούγεννα και όνειρα για τη ζωή τους που πεθαίνουν ολομόναχοι σε ένα κρεβάτι, χωρίς ανάσα. Δε λαϊκίζω, αποτυπώνω την πραγματικότητα. Κι εμείς μαλώνουμε για το αν ενημέρωσε ο Σερβετάλης, αν η παραγωγή τον αγνόησε αλαζονικά και ποιος προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν είναι ρινόκερος. Παραδεχτείτε το: Κάνετε θεατρικό πείραμα για τον Ιονέσκο στήνοντας το Θέατρο του Παραλόγου του στη σκηνή των media και καταγράφετε τις αντιδράσεις μας.
Χέστηκα λοιπόν για τα διαδικαστικά. Αν με ρωτάτε, ακόμη και το επιχείρημα των ανθρώπων που χάνουν τη δουλειά τους, μέχρι να αντικατασταθεί ο Σερβετάλης για να πλήξουν τον επαγγελματισμό του, θα το ακούσω σε δεύτερο χρόνο. Για την ώρα, με νοιάζει να σταματήσει αυτός ο διάολος να παίρνει ανθρώπους. Γίνεται; Και αν το εμβόλιο είναι ένα όπλο μας, τότε θα το χρησιμοποιήσω.
Το σώμα του καθενός διατίθεται σ’ εκείνον και μόνο να το ορίζει -πρόκειται για αναφαίρετο δικαίωμά του, διατυπωμένο από νόμους και θρησκείες. Δε χρειάζεται όμως να γραφτεί κάπου, ότι οφείλεις να μην παίρνεις στον λαιμό σου κανέναν εκτός του εαυτού σου. Πρόκειται για απλή λογική, αδέλφια μου. Για να έχω τον κάθε Σερβετάλη, ή παραγωγό του απέναντί μου, όρθιο στα πόδια του να τσακωθούμε μέχρι να δύσει ο ήλιος κι αύριο ξανά.. Για να μην μεταμορφωθούμε στο τέλος, όλοι σε ρινόκερους..
Βανδή-Μπισμπίκης: L.F.E.
Φαγωθήκατε με την έξοδο της Δέσποινας Βανδή και του Βασίλη Μπισμπίκη στα εγκαίνια της Σχολής του Λαζόπουλου -τα σκώτια σας φάγατε. Παρα-χύμα αυτός, εξτρα-γυάλιζε εκείνη… Μωρέ τροχονόμους σας βάλαμε; Κουδουνάρηδες των Φτωχών που φοράγατε τις πυζάμες μέσα απ’ τα ρούχα για να μη χάσετε χρόνο το βράδυ στο βάλε-βγάλε ρούχα πριν την πέσετε. Μωρέ όξω..
Το ζευγάρι είναι στα «μέλια». Ο ένας λατρεύει τον άλλο, όπως είναι κι όπως ντύνεται. Να μη σας πω, ότι είναι στη φάση που γουστάρονται και για το πώς ντύνονται. Για την ώρα, βλέπει η Δέσποινα τον Βασίλη με το μαύρο φρουτοβδελούμ του, όταν συναντιούνται για πρεμιέρα Ρέμου και «λιώνει». Βλέπει ο Βασίλης τη Δέσποινα με λουμπουτέν να έρχεται για μπριζολάκια στον «Τέλη» κι αφήνει κάτου το πηρούνι.
Φτάνει και η ώρα, όμως, (που το απεύχομαι, γιατί παναπόλα είμαι Άθρωπος) που θα είναι ερωτευμένοι, χωρίς να είναι στην-τρέλα-πάνω της αρχής. Θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου που ο ένας θα «τσεκάρει» τον άλλον να ταιριάζουν στο ντύσιμο και το «Βασίλη δε μπα να βάλεις ένα πουκάμισο» με δεξί προφίλ θα ακουστεί σα θρόισμα βελανιδιάς.
Μπορεί, βέβαια, να λέω μαλακίες κι απλά να ζηλεύω, αλλά εσείς είστε δικοί μου άνθρωποι και δεν παρεξηγάτε. Ελπίζω ούτε ο Βασίλης και η Δέσποινα…
Κουιζάρα
Και φύγαμε για την κουιζάρα μας:
Ποια παρουσιάστρια στα «ντουζένια» της είχε προσωπική ξεματιάστρα με μηνιαίες απολαβές, 1500€; Μισθολόγιο, όχι μπλοκάκια και μικροαστισμοί παρακαλώ…
Αυτά για σήμερα, αδέλφια μου. Να χαμογελάτε για να κάνετε τους άλλους ν’ ανησυχούν. Να αγαπάτε το σώμα σας, να νοιάζεστε για τους άλλους και να μη μου ξεμακραίνετε. Εδώ κοντά να παίζετε, να σας βλέπω… Κλείνω πανηγυρικά με I Like The Way You Move από Body Rockers.
Διαβάζετε τα Fake News του Δημήτρη Ουγγαρέζου κάθε Κυριακή στο okmag.gr.
