40 χρόνια στη δημοσιογραφία κλείνει φέτος η Ειρήνη Νικολοπούλου. Η δημοσιογράφος δεν βρίσκεται στην τηλεόραση εδώ και αρκετά χρόνια. «Δεν με γεμίζει πια η τηλεόραση. Νομίζω ότι έχω καταφέρει να αναπτύσσω τον χρόνο μου με έναν πιο δημιουργικό τρόπο. Τότε ήταν πάρα πολύ δημιουργικός ο χρόνος μου στην τηλεόραση. Έζησα εξαιρετικές στιγμές, αξέχαστες. Είμαι λίγο σαν την Μπριζίτ Μπαρντό που είπε “και τώρα φεύγω” και δεν ξαναγύρισε ποτέ», ανέφερε σε συνέντευξή της στην εκπομπή «Mega καλημέρα».
«Με έχει σημαδέψει η απώλεια των γονιών μου. Ο πατέρας μου έφυγε πολύ νωρίς και τον χρειαζόμουν αρκετά χρόνια. Τα τελευταία δέκα χρόνια σκέφτομαι ότι έχασα τον μπαμπά μου όταν ήμουν 30 χρονών. Ήμουν πολύ νέα για να χάσω τον πατέρα μου. Ο πατέρας μου αρρώστησε όταν εγώ παρουσίαζα την πρωινή εκπομπή. Έπαθα φωτοέγκαυμα, γυρνάω στο σπίτι, μου είχε κλείσει τα μάτια ο γιατρός και μου είχε δώσει ένα φάρμακο που μάλλον σαν να με έπαιρνε ο ύπνος και δεν μπορούσα να αντιδράσω αρκετά.
Κι ο πατέρας μου παθαίνει εγκεφαλικό δίπλα μου. Λείπει η μητέρα μου, λείπει η αδελφή μου κι εγώ δεν μπορώ να αντιδράσω. Δεν το έχω πει ποτέ αυτό, είναι μια πολύ σκληρή στιγμή της ζωής μου. Παίρνει τηλέφωνο εντελώς τυχαία η θεία μου και μπορώ πολύ αμυδρά να απαντήσω ότι “σας παρακαλώ ελάτε κάτι συμβαίνει στον μπαμπά;”. Σώθηκε εκείνη τη στιγμή κι έζησε άλλους 11 μήνες», είπε η Ειρήνη Νικολοπούλου και πρόσθεσε: «Θυμάμαι ότι ήμουν όπως ήμουν από το στούντιο και πήγαινα να δω στο νοσοκομείο Γεννηματάς τον μπαμπά μου», είπε η Ειρήνη Νικολοπούλου και πρόσθεσε:
«Ο πατέρας μου έφυγε τελικά στα χέρια μου και η μητέρα μου το ίδιο. Ενώ θυμάμαι τη σκηνή, δεν στεναχωριέμαι, γιατί χαίρομαι που ήμουν εκεί και είδα την τελευταία της ματιά».
