Η μοναδική Ελληνίδα σταρ του θεάτρου, Μιμή Ντενίση με μια πορεία 40 χρόνων στην κορυφή, στοχοπροσηλωμένη την τελευταία δεκαετία στην αφύπνιση της συλλογικής μνήμης των Ελλήνων, από τη σκηνή, την κινηματογραφική οθόνη και την τηλεόραση, υποδέχεται πρώτη φορά το ΟΚ! στο ρετιρέ διαμέρισμά της στην οδό Μαυροματαίων, για την πιο προσωπική συνέντευξη της ζωής της.
Και δεν σε πρόδωσε ποτέ. Οι άντρες όμως;
Δεν μπορώ να πω ότι με πρόδωσαν. Είχα πολύ καλούς άντρες στη ζωή μου, καλούς ανθρώπους και κάποιες μεγάλες προσωπικότητες. Σε αντίθεση με τη δουλειά μου, όμως, δεν μπορώ να πω ότι ήμουν ιδιαίτερα τυχερή στην προσωπική μου ζωή. Κάτι πήγαινε στραβά. Και με τον Αντώνη (σ.σ. Τρίτση), βέβαια, κάτι πήγε πολύ στραβά. Ήταν τεράστιος πολιτικός. Πιθανότατα, αν είχε ζήσει ο Αντώνης και είχαμε μείνει μαζί, να μην έκανα τόσο μεγάλη καριέρα. Αν και πάντα με έσπρωχνε να κάνω μεγαλύτερα πράγματα. Δεν ήταν από τους άντρες που θα έλεγαν «κάτσε πίσω». Εγώ, ας πούμε, επέμενα: «Θα μείνω στο Βρετάνια». Και εκείνος με παρότρυνε: «Είναι μικρό για σένα. Πήγαινε σε μεγαλύτερο». Τότε, μετά τον θάνατό του, ήταν και ένα φάρμακο για μένα που έπεσα στα βαθιά, στα πιο δύσκολα. Θα είχα τρελαθεί. Μία εβδομάδα πριν από τον γάμο της, μια κοπέλα –ήμουν τότε τριανταπεντάρα– να χάνει τον αγαπημένο της… Μου κόστισε πάρα πολύ. Ήταν η μόνη φορά που έκλεισα το θέατρο και είπα «δεν μπορώ». Είχα απομονωθεί. Και μετά βέβαια όρμησα και έκανα την Καρένινα, τη Θεοδώρα…
Φαίνεσαι πάντα αγέρωχη, με αυτοκυριαρχία και επιβολή.
Σαν να μην έχεις καθόλου ρωγμές. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να γράψει καλά χωρίς να έχει μέσα του κάποια ρωγμή. Διαφορετικά, δεν μπορείς να γράψεις για πολλά συναισθήματα.
Δεν σου έχει συμβεί ποτέ να καταρρεύσεις;
Βεβαίως, μόνη μου. Και συνέρχομαι και μόνη μου. Δεν είμαι από τις γυναίκες που έχουν μια απογοήτευση, μια στενοχώρια, πηγαίνουν για καφέ με μια φίλη τους και μιλάνε τρεις ώρες για να το λύσουν. Εγώ κλείνομαι στο σπίτι, διαβάζω, ακούω μουσική, κλαίω, γράφω και μετά –αλλά σύντομα μετά, μπορεί και σε μία μέρα– λέω: «Όχι, τώρα θα γίνει αλλιώς αυτό». Τη λέξη «βαριέμαι» νομίζω δεν την έχω πει ποτέ. Ούτε το «κουράστηκα».
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα!
Διαβάστε επίσης: Μιμή Ντενίση για Γιάννη Φέρτη: «Ζήσαμε μαζί δέκα χρόνια γεμάτα αγάπη, έρωτα και δημιουργία»
