Η Κρίστεν Στιούαρτ έγινε ευρύτατα γνωστή από τη συμμετοχή στη σειρά ταινιών «Λυκόφως». Μάλιστα, τo 2012 ήταν πρώτη στη λίστα του Forbes με τις πιο ακριβοπληρωμένες ηθοποιούς του Χόλιγουντ, με κέρδη 34,5 εκατ. δολάρια. Ξεκίνησε την καριέρα της στην υποκριτική ήδη από την τρυφερή ηλικία των 8, ενώ οι περισσότεροι τη θυμούνται από το Δωμάτιο πανικού (2002) στο πλευρό της Τζόντι Φόστερ, η οποία υποδυόταν τη μητέρα της.
Σε ό,τι αφορά τις επιλογές στην προσωπική της ζωή, όπως έχει παραδεχτεί η ίδια, είναι αμφιφυλόφιλη και αυτό σε αρκετές περιπτώσεις περιέπλεξε την πορεία της καριέρας της. «Δεν είσαι μπερδεμένη αν είσαι αμφιφυλόφιλη. Για μένα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο» έχει αναφέρει χαρακτηριστικά.
Με τη σεναριογράφο Ντίλαν Μέγιερ είναι μαζί τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ τον Νοέμβριο του 2021 ανακοίνωσαν τον αρραβώνα τους. Φέτος, η Κρίστεν Στιούαρτ ήταν υποψήφια για Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία Spencer, όπου υποδύθηκε την πριγκίπισσα Νταϊάνα, ενώ η τελευταία της συνεργασία με τον Καναδό σκηνοθέτη Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ στο Crimes of the Future –που γυρίστηκε στην Αθήνα– αποτελεί σταθμό στην καριέρα της.
«Ήταν ένα απίστευτο ταξίδι με τον Ντέιβιντ. Τον γνώρισα πρώτη φορά στις Κάννες πριν από 12 χρόνια και του είπα ότι κάποια μέρα θα ήθελα να πάρω μέρος σε μια από τις ταινίες του. Πριν από λίγο καιρό μού έστειλε το σενάριο για την ταινία Crimes of the Future και αμέσως εξεπλάγην από το πόσο άγριο, σύγχρονο και επιτακτικό έμοιαζε. Η συνεργασία μου μαζί του ήταν μια απίστευτη στιγμή για μένα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση αρχικά ήταν το ότι μου είπε πως το είχε γράψει πριν από 25 χρόνια. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήταν τόσο προφητικό και ριζοσπαστικό κι αυτό είναι που κάνει τόσο σημαντικό το νόημά του» τόνισε αναφερόμενη στη νέα της ταινία, η υπόθεση της οποίας εκτυλίσσεται στο κοντινό μέλλον, όταν η ανθρωπότητα καλείται να προσαρμοστεί σε ένα φουτουριστικό, συνθετικό περιβάλλον όπου το σώμα βιώνει νέες μεταλλάξεις.
Πώς ήταν η πρώτη σου επαφή με την κινηματογραφική δουλειά του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ;
Η πρώτη ταινία του που είδα ήταν το Crash (2004). Ξέρω ότι δεν έπρεπε να την έχω δει γιατί ήμουν πολύ μικρή. Αυτός είναι και ο λόγος που την ερωτεύτηκα αμέσως. Θυμάμαι ότι δεν είχα ιδέα για το τι είναι αυτή η ταινία. Πιστεύω ότι με άγγιξε βαθιά. Ίσως ήταν μια εμπειρία που με διαμόρφωσε.
Πώς ένιωσες αφότου διάβασες για πρώτη φορά το σενάριο της ταινίας του Crimes of the Future;
Θυμάμαι ότι μιλούσα στο τηλέφωνο μαζί του όταν ως εκ θαύματος αποφάσισε να μου δώσει τον ρόλο στη συγκεκριμένη ταινία (σ.σ. αυτόν της ερευνήτριας Timlin). Του είπα ότι δεν είχα ιδέα για την ταινία. Αλλά με κάποιον τρόπο ήξερα ότι μπορούσα να καταλάβω τα πάντα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Όταν είδα τον Ντέιβιντ στις Κάννες στην πρεμιέρα, συνειδητοποίησα ότι είναι τόσο καθαρός και ακριβής στον τρόπο που βλέπει τα πράγματα. Έχει μια απίστευτη ικανότητα να αποκαλύπτει ιδιαίτερα περίπλοκες εκφάνσεις της ανθρώπινης φύσης. Αγαπώ τις ταινίες του.
Τι έμαθες μέσα από τη συνεργασία σας;
Έχει μια δυναμική ευαισθησία. Οι ταινίες του μπορεί να είναι τόσο ωμές και ήταν έκπληξη όταν ανακάλυψα ότι πρόκειται για έναν τόσο ευγενικό άνθρωπο. Το ενδιαφέρον στον τρόπο που δουλεύει είναι ότι ολοκληρώνει κάθε σκηνή σε μία ή δύο λήψεις. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το αρχικό ένστικτο όλων είναι πάντα αυτό που συναρπάζει περισσότερο. Πιστεύω όμως ότι ο συνδυασμός του να έχεις ένα τόσο ακριβές σενάριο και την ικανότητα να δουλεύεις με μια oμάδα ηθοποιών είναι κάτι που δεν μαθαίνεται αλλού. Αυτός είναι ένας στόχος που πάντα προσπαθείς να επιτύχεις σε μια ταινία, και ο Ντέιβιντ είναι τόσο καλός σε αυτό. Σχεδόν αισθάνεσαι ότι μαζί του δεν μπορείς να κάνεις λάθη. Κάθε φορά που κάνεις κάποιο λάθος το βρίσκει αστείο και συνήθως πρόκειται για το αγαπημένο μέρος μιας σκηνής!
Πώς ήταν τα γυρίσματα στην Αθήνα;
Δεν είχα πάει ξανά στην Ελλάδα και εντυπωσιάστηκα από το πόσο απίστευτα όμορφη είναι η Αθήνα. Είχα την ευκαιρία να κάνω γυρίσματα σε άλλα μοναδικά μέρη, όπως το Ομάν, όπου έκανα την ταινία Personal Shopper: Η βοηθός (2016) και είχα νιώσει ότι βρισκόμουν στον Άρη. Υπάρχει πάντα κάτι παράξενα πνευματικό σε μια άνυδρη περιοχή όπως η έρημος με τεράστιες ερημωμένες επιφάνειες γεμάτες βράχους. Το ότι βρέθηκα εκεί με το προσωπικό της ταινίας ήταν αναπάντεχα θεραπευτικό.
Από τον Jan Janssen. Απόδοση Αγάπη Σιώρα. Φωτογραφίες: Getty Images/Ideal Image.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα Νέα Σαββατοκύριακο.
