Πρεμιέρα κάνει απόψε στο Mega ο β’ κύκλος της καθηλωτικής σειράς του Ανδρέα Γεωργίου, Famagusta και οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Η νεαρή και ταλαντούχα ηθοποιός Χριστίνα Παπαδοπούλου που ενσαρκώνει τον ρόλο της Δάφνης Σέκερη, της μικρότερης κόρης της οικογένειας, μιλά στο okmag για τη συνεργασία στη σειρά, τις μνήμες από την εισβολή στην Κύπρο που ξυπνά το Famagusta και όσα θα δούμε στη συνέχεια.

Αρχικά, θα θέλαμε να μας πείτε πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Ανδρέα Γεωργίου στη σειρά Famagusta;

Η συνεργασία μου με τον Ανδρέα προέκυψε πολύ φυσικά. Είχα ακούσει για τη νέα σειρά που θα έκανε, η οποία θα αφορούσε στην κυπριακή εισβολή και μου κίνησε πολύ το ενδιαφέρον. Είδα λοιπόν ότι θα έκανε ακρόαση, έστειλα βιογραφικό και με κάλεσε να με δει από κοντά. Την επόμενη κιόλας μέρα της ακρόασης, με πήρε προσωπικά τηλέφωνο και μου πρότεινε να είμαι στη σειρά του. Εννοείται πως κατενθουσιάστηκα. Μου είχαν γίνει στο παρελθόν προτάσεις να συμμετέχω στη «Γη της Ελιάς», ωστόσο λόγω άλλων υποχρεώσεων δεν ευοδώθηκε τότε η συνεργασία μαζί του. Όλα, όμως, πιστεύω πως έρχονται στο χρόνο τους και είμαι τρομερά ευγνώμων που τη δεδομένη στιγμή αποτελώ μέρος αυτής της υπέροχης δουλειάς.

Πώς είναι η συνεργασία με τους συμπρωταγωνιστές σας και κυρίως με τον τηλεοπτικό παππού σας;

Όλοι οι συμπρωταγωνιστές μου, ανεξαιρέτως, είναι όχι μόνο εξαιρετικοί ηθοποιοί αλλά κυρίως επαγγελματίες με όλη την έννοια που έχει η λέξη. Ως νεότερη, προσπαθώ να παρατηρώ τον τρόπο που προσεγγίζουν έναν ρόλο κυρίως οι μεγαλύτεροι και πιο έμπειροι από μένα ηθοποιοί και όσο μπορώ μέσα από την τριβή μαζί τους να εξελίσσομαι κι εγώ.

Ο τηλεοπτικός μου παππούς, ο κύριος Γιώργος Ζένιος είναι πραγματικά σχολείο για μένα. Νιώθω τρομερά τυχερή που έχω αρκετές σκηνές μαζί του κι έτσι υπάρχει ο χρόνος να του μιλήσω περισσότερο και να τον παρατηρήσω. Το πώς καταφέρνει από τη μια στιγμή στην άλλη να μπει στο πετσί του ρόλου είναι κάτι για το οποίο τον θαυμάζω απίστευτα και ο σεβασμός μου προς το πρόσωπό του για όλη του την πορεία ως ηθοποιός, είναι απεριόριστος.

Το Famagusta είναι η πρώτη μεγάλη τηλεοπτική σας εμφάνιση. Ποια είναι τα συναισθήματά σας, δεδομένου ότι συμμετέχετε σε μια σειρά ιδιαίτερα αγαπητή στο τηλεοπτικό κοινό.

Από την πρώτη κιόλας στιγμή που διάβασα το σενάριο, ήμουν σίγουρη για την επιτυχία της σειράς. Καταπιανόταν με το θέμα της εισβολής με τεράστιο σεβασμό και ήξερα ότι είχε γίνει μεγάλη έρευνα για όσα έχουν γραφτεί. Συγκινήθηκα βαθιά και θεώρησα πως θα ήταν πάρα πολύ σημαντικό, κυρίως για τους νέους της Κύπρου και της Ελλάδας, ακόμη και μέσα από στοιχεία μυθοπλασίας, να μάθει για την κυπριακή εισβολή γεγονότα που δεν γνωρίζει. Μην ξεχνάμε πως οι μαρτυρίες στις συνεντεύξεις του Μάικλ είναι αληθινές.

Τι θα δούμε στον Β’ Κύκλο της σειράς. Ποιες θα είναι η εξελίξεις στην οικογένεια Σέκερη;

Οι εξελίξεις συνεχίζονται με τη Χριστίνα Σέκερη να υφίσταται περισσότερη πίεση από τον Μάικλ για να δώσει συνέντευξη για το μωρό που έχασε το ‘74. Η σχέση της Δάφνης με τον Τεύκρο θα δοκιμαστεί και οι τηλεθεατές θα δουν τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν χιλιάδες άνθρωποι που έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα. Δεν θα πω περισσότερα, παρά μόνο θα υποσχεθώ ότι ο δεύτερος κύκλος θα καθηλώσει όπως και ο πρώτος.

Ως Κύπρια φαντάζομαι ότι το Famagusta και η ιστορία της εισβολής στην Κύπρο θα σας επηρεάζει σε συναισθηματικό επίπεδο. Πώς διαχειρίζεστε αυτήν την κατάσταση;

Όπως προανέφερα, θεωρώ πολύ σημαντικό να ενημερωθεί η νέα γενιά για την κυπριακή εισβολή, ακόμα και μέσω μιας τηλεοπτικής σειράς με στοιχεία μυθοπλασίας καθώς και με πραγματικές μαρτυρίες. Μπορεί εγώ προσωπικά να μην έζησα τα τραγικά αυτά γεγονότα, όμως τα έζησε η μητέρα μου και οι παππούδες μου. Οι ιστορίες που διηγούνται για όσα βίωσαν στον τόπο τους είναι ανατριχιαστικές και θα τις κουβαλούν μέσα τους για μια ζωή. Δεν μπορώ να διανοηθώ πώς είναι να ξεριζώνεσαι από τον τόπο σου. Πώς είναι να υποχρεώνεσαι να εγκαταλείψεις το σπίτι σου, να φεύγουν οι άνθρωποί σου και να μην ξέρεις αν θα ξαναγυρίσουν; Πώς είναι να χάνεις τα πάντα σε μια στιγμή; Δυστυχώς αυτά που τώρα για μένα είναι αδιανόητα, όχι μόνο συνέβησαν στον τόπο μου πριν από 50 χρόνια με όλες τις επιπτώσεις που έχουν μέχρι σήμερα, αλλά εξακολουθούν να συμβαίνουν σε συνανθρώπους μας αυτή τη στιγμή που μιλάμε.

Ποια είναι τα σχόλια που ακούτε από Κύπρο και Ελλάδα για τη σειρά, που αγγίζει ένα τόσο δυσάρεστα σπουδαίο γεγονός της ιστορίας του τόπου;

Πολύ πριν αρχίσει η προβολή της σειράς, υπήρχαν κάποιες έντονες αντιδράσεις για τη θεματολογία της. Μια μερίδα κόσμου δυσανασχέτησε που καταπιανόταν με την κυπριακή εισβολή. Η κάθε άποψη είναι σεβαστή και σίγουρα δεν μπορεί τίποτα να αρέσει σε όλο τον κόσμο. Το σημαντικότερο με την προβολή της σειράς για μένα ωστόσο, είναι αυτό που υποστηρίζω εξ αρχής, ότι ενημερώνεται η νέα γενιά, η οποία πέραν των βασικών που μαθαίνει στο σχολείο, δυστυχώς ως επί το πλείστον αγνοεί εντελώς την ιστορία του τόπου της. Ευτυχώς, οι αντιδράσεις αυτές δεν αποτελούν την πλειοψηφία των σχολίων που ακούω. Ο περισσότερος κόσμος έχει αγκαλιάσει με μεγάλη αγάπη και συγκίνηση τη σειρά όπως ακριβώς ήλπιζα πως θα γινόταν.

Πώς προέκυψε η ανάγκη να ασχοληθείτε με την υποκριτική;

Μια ζωή έβλεπα θέατρο. Προέρχομαι από θεατρόφιλη οικογένεια γι’ αυτό και θυμάμαι τον εαυτό μου από παιδί να πηγαίνω να παρακολουθώ παραστάσεις. Η ενασχόληση μου με την υποκριτική νομίζω πως ήταν αναπόφευκτη. Στην ερώτηση «τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις» απαντούσα κατευθείαν «θα σπουδάσω θέατρο». Αποφοιτώντας από το Λύκειο, έδωσα κατευθείαν εξετάσεις σε δραματικές σχολές της Αθήνας και από ‘κει και στο εξής ξεκίνησε η πιο όμορφη περίοδος της ζωής μου.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Σιγά σιγά οδεύουμε προς το τέλος των γυρισμάτων για το Φαμαγκούστα. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα αλλά χαίρομαι που υπήρξα μέρος αυτής της υπέροχης παραγωγής. Έχω σκοπό να ξεκουραστώ λίγο το καλοκαίρι, ωστόσο, επειδή υπάρχουν κάποιες προτάσεις στο θέατρο, η ξεκούραση δεν θα διαρκέσει για πολύ. Ανυπομονώ όμως για όλα τα καινούρια που έρχονται.

Υπάρχει κάποιο όνειρο ή στόχος που έχετε θέσει και θα θέλατε να εκπληρωθεί στο μέλλον;

Προσωπικός στόχος που βάζω καθημερινά, αν και δεν καταφέρνω με μεγάλη επιτυχία να υλοποιώ, είναι να μην αγχώνομαι για τα πάντα και να είμαι λιγότερο απαισιόδοξη. Καθημερινά μαυρίζει η ψυχή μας με τόσα που συμβαίνουν γύρω μας και δυσκολεύομαι αρκετά να διατηρώ τη χαρά και την ελπίδα μου. Ελπίδα κυρίως για την ανθρωπότητα. Εύχομαι, όμως, πραγματικά όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται, στο τέλος η ειρήνη και το φως να κυριαρχήσουν στη ζωή όλων μας.

Διαβάστε επίσης:

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ