«Ήταν μόνο δύο χρόνια από τη ζωή μου. Δεν ήταν τόσο σημαντικό. Δεν καταγράφηκαν πράγματα ώστε να με πάνε πιο πέρα» ξεκαθαρίζει ο Αλέκος Συσσοβίτης στο ΟΚ! για τον λόγο που αποφεύγει να μιλά για τα χρόνια που έκανε μόντελινγκ.
«Από το 1991 μέχρι 1993 έκανα μόδα, σε ό,τι περιοδικά μόδας υπήρχαν έκανα editorials, έδινα συνεντεύξεις, περπάτησα στις επιδείξεις όλων των Ελλήνων σχεδιαστών της εποχής. Πήγα έξω, Παρίσι, Μιλάνο, Νέα Υόρκη, όπου δεν συνέβησαν πολλά γιατί τότε όλοι μου έλεγαν ότι είχα κινηματογραφική φάτσα. Αλλά εκείνη την εποχή ήθελα να δουλέψω και να βγάλω χρήματα, οπότε δεν μου έλεγε τίποτα» περιγράφει ο ηθοποιός.
Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του όμως συνάντησε πολλούς διάσημους. «Έχω έρωτα με τους μουσικούς. Μπορεί να έφευγα και να πήγαινα στην Αμερική ή τη Γαλλία για να δω έναν τζαζίστα. Ταξίδεψα στο Παρίσι για να δω τον Λένι Γουάιτ, με τον οποίο ενθουσιάστηκα, ή τον Ρόι Έρι και έμεινα με ανοιχτό το στόμα. Στη Νέα Υόρκη είδα σε παράσταση τον Κέβιν Κλάιν και ήταν τρομερή εμπειρία» εκμυστηρεύεται ο Αλέκος Συσσοβίτης.
«Αλλά έχω συναντήσει και πολλούς σταρ στον δρόμο, τον Νικ Νόλτε να κάνει τζόκιγκ ή τον Τζεφ Μπρίτζες να περπατά δίπλα μου. Εγώ που έχω προσκυνήσει τις ταινίες του Νόλτε, ε, μου έκανε τεράστια εντύπωση να τον βλέπω δίπλα μου στο φανάρι».
Στη συνέχεια, γύρω στα 30 του, πρωταγωνίστησε στην ταινία «Ελεύθερη κατάδυση» του Γιώργου Πανουσόπουλου. «Αυτή η ταινία μού άλλαξε τη ζωή. Ήταν η ελληνική ταινία που έφερε κόσμο στις αίθουσες μετά από 20 χρόνια. Τότε κατασκεύαζα το σπίτι ενός φίλου στη Μύκονο και προέκυψε αυτό. Γενικά είχα δουλέψει σκληρά σε διάφορα επαγγέλματα, οπότε δεν μάσαγα: οικοδομή, μπαρ, στη λαχαναγορά, σε συνεργεία ως μηχανικός αυτοκινήτων, σε φανοποιεία».
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
