Ο Νίκος Μαστοράκης ήταν από τους πρώτους που αποχαιρέτησαν δημόσια τον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Ο δημοσιογράφος μοιράστηκε μέσα από την σελίδα του στο Facebook ένα ιστορικό ντοκουμέντο από την πρώτη δημόσια εμφάνιση του διεθνούς φήμης Έλληνα μουσικοσυνθέτη.
Το βίντεο συνόδευσε με ένα μικρό κείμενο όπου περιγράφει την πρώτη τους συνάντηση. Ο Νίκος Μαστοράκης και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου είχαν βρεθεί σε ένα στούντιο.
Την ίδια σκηνή περιέγραψε και λίγες ημέρες αργότερα μέσα από ένα μακροσκελές κείμενό του στο iefimerida με τον τίτλο: «Ο δικός μου Βαγγέλης».
«”Γράφουμε” τα ραδιοφωνικά γενέθλια της «Μεσημβρινής», όπως τα έχει παραγγείλει η κυρία Ελένη, το αφεντικό. Σκετσάκια με όλους τους σταρ του σινεμά. Τραγούδια σε πρώτη εκτέλεση. Μπητλς. Και ορχήστρα. Ο μαέστρος και κολλητός φίλος, ο Γιώργος Θεοδοσιάδης, μου συστήνει τους μουσικούς που τους ξέρω άλλωστε όλους, εκτός από τον… “πώς σε λένε εσένα, φίλε μου;”, “Βαγγέλη με λένε και παίζω βιμπράφωνο”. Η πρώτη του φορά σε επαγγελματικό στούντιο, αλλά η περίεργη αύρα του δείχνει ότι ζει σε έναν κόσμο φτιαγμένο αποκλειστικά για εκείνον και κανέναν άλλο., περιγράφει ο Νίκος Μαστοράκης.
Και συνεχίζει: «Τον ακούω να σολάρει στο μοτίβο τού L’ Ecole Est Fini, και το βιμπράφωνο κοντεύει να πάθει μεταλλική ανακοπή στα χέρια του. “Ρε συ Βαγγέλη”, του λέω, “θα γίνεις φοβερός μουσικός”. Ο Βαγγέλης γελάει με ένα ύπουλα κελαρυστό παιδικό γέλιο. “Τρελός παπάς σε βάφτισε”, λέει με ψευτοεπίσημο ύφος, “η μουσική είναι χόμπι, εγώ θα γίνω ζωγράφος, τι διάολο τη θέλουμε τη Σχολή Καλών Τεχνών”».
Μαζί με αυτή την πρώτη συνάντηση θυμάται και πολλές ακόμα κοινές τους στιγμές.
