Για τις αλλαγές που έφερε στη ζωή της το κεφάλαιο μητρότητα, την περίοδο που απευθύνθηκε σε ειδικό φοβούμενη ότι πάσχει από επιλόχειο κατάθλιψη, αλλά και τις σελίδες από το προσωπικό της ημερολόγιο που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει σε βιβλίο μίλησε η Ελεονώρα Μελέτη στο περιοδικό ΟΚ!.
Όταν έγινες 40, ένιωσες την αλλαγή μέσα σου;
Όχι. Αυτό συνέβη όταν έγινα μάνα. Αυτό ήταν το κομβικό μου σημείο.
Επειδή το είχες αλλιώς στο μυαλό σου;
Νομίζω ότι όλες οι γυναίκες το έχουμε αλλιώς στο μυαλό μας και αλλιώς το αντιμετωπίζουμε. Δεν είναι ότι είχα συγκεκριμένες προσδοκίες αλλά στην αρχή είχα φάει κι εγώ το παραμύθι ότι η ζωή θα είναι όπως στις αμερικανικές ταινίες. Με την τέλεια μαμά που ξυπνάει το πρωί, πάει στη δουλειά με το 12ποντο, γυρίζει το απόγευμα, μαγειρεύει, παίζει με το παιδί και το βράδυ είναι μια φανταστική σύζυγος και ερωμένη. Όταν είδα από πολύ νωρίς ότι το παραμύθι αυτό είναι μούφα, προβληματίστηκα. Μας υπαγορεύεται με έναν πολύ έντονο τρόπο το πώς θα πρέπει να βιώνουμε τη μητρότητα και μετά το χάσμα με την πραγματικότητα είναι τεράστιο.
Αυτό δεν έχει να κάνει και με τον συνοδοιπόρο σου;
Έχει να κάνει με το πόσο αλλάζει ο ψυχισμός της γυναίκας. Δεν ξέρω για άλλες γυναίκες, αλλά εμένα η μετάλλαξη ήταν τεράστια και βίαιη και με δυσκόλεψε πάρα πολύ. Μέσα από την επαφή με άλλες γυναίκες, συνειδητοποίησα πως δεν είμαι μόνη. Όλα αυτά τα χρόνια κρατούσα ημερολόγιο προσπαθώντας να καταλάβω τι μου συμβαίνει και πολλές φορές ένιωθα να πελαγώνω και να μην μπορώ να συστηθώ στον εαυτό μου ξανά μετά το παιδί. Κάποια στιγμή απευθύνθηκα και σε έναν ειδικό φοβούμενη πως πάσχω από επιλόχειο κατάθλιψη. Ήταν τότε που μου άνοιξαν τα μάτια.
Καμία επιλόχειο δεν είχα, βίωνα απλά όλη αυτή τη μεταβολή που υφίσταται ο ψυχισμός της γυναίκας μέσα από τον νέο ρόλο της μητρότητας, για την οποία ποτέ κανείς δεν μιλά, ποτέ κανείς δεν μας προετοιμάζει, σαν να είναι κακό ή ταμπού το να μη νιώθεις πάντα καλά ή πάντα ευτυχισμένη με τον νέο σου ρόλο. Εντελώς τυχαία βρέθηκα να μιλάω για αυτό με τον Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο και την Αλεξάνδρα Αυγερινού των Εκδόσεων Διόπτρα, μια και είχα πάει να τους παρουσιάσω κάποια παιδικά παραμύθια που έχω γράψει για την Αλεξάνδρα, και καταλήξαμε πως ίσως θα έπρεπε να ξεκινήσουμε με κάτι τέτοιο. Θα βοηθούσε κάποιες γυναίκες να προετοιμαστούν και για αυτή την αποσιωπημένη όψη του νομίσματος, να ξέρουν πως υπάρχει, και ας μην τη δουν ποτέ.
Έτσι, λοιπόν, αποφασίσαμε να επιλέξουμε κάποιες από τις σελίδες του αληθινού ημερολογίου μου και να τις εκδώσουμε. Θίγονται πολλά ζητήματα μέσα, όπως η πίεση που νιώθει μια γυναίκα για το θέμα της μητρότητας λόγω της ηλικίας, η εγκυμοσύνη μετά τα 35, ο ρόλος που παίζουν τα media στην κακή ψυχολογία μιας νέας μητέρας, ο πόλεμος που ξεσπά ανάμεσα σε μαμάδες για θέματα όπως ο θηλασμός, ο φυσιολογικός τοκετός ή η καισαρική, η σχέση ανάμεσα στο ζευγάρι που αλλάζει μετά το παιδί. Όλα αυτά θίγονται μέσα από προσωπικά βιώματα που αποφάσισα να τα μοιραστώ γιατί είμαι σίγουρη πως μέσα σε αυτές τις σελίδες θα συναντηθούμε πολλές γυναίκες.
Άρα μου λες πως γράφεις βιβλίο;
Σου λέω πως είναι ήδη έτοιμο και πως θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο από τις Εκδόσεις Διόπτρα, τις οποίες και ευχαριστώ θερμά για την υποδοχή που μου επιφύλαξαν.
Ως μαμά κάνεις πράγματα που τα έκανε η μαμά σου και μπορεί να τακορόιδευες; Την κυνηγάς από πίσω για να φάει ή να μην πέσει κάτω;
Ούτε η μαμά μου ήταν έτσι. Δεν είμαι καθόλου υπερπροστατευτική με την Αλεξάνδρα, είμαι όμως δίπλα της. Εγώ είμαι η αυστηρή που βάζει τα όρια στο σπίτι. Οι μαμάδες κάνουν τη «βρομοδουλειά». Ο Θοδωρής είναι πιο αυστηρός στα θέματα της διατροφής. Αν φάει η μικρή ένα παγωτό σήμερα, μπορεί αύριο να μη θέλει να της δώσει. Εμένα δεν με νοιάζει και να φάει δύο παγωτά σε μια μέρα. Είναι 3 χρόνων παιδάκι, δεν θα το γεμίσω με άγχη. Δεν αγαπώ τη ζάχαρη αλλά δεν θα στερήσω από ένα παιδάκι τη χαρά ενός παγωτού.
Είναι άβολο να σε ρωτάνε πότε και αν θα κάνεις δεύτερο παιδί;
Εννοείς ότι ξεκινάνε να σ’ το λένε από το μαιευτήριο κιόλας. «Άντε, με το καλό το δεύτερο» και εσύ δεν έχεις βγει ακόμα με το πρώτο. Όλα αυτά τα έχω βάλει σε ένα τενεκεδάκι που γράφει απέξω «στερεότυπα, κλισέ και ταμπού» και το έχω πετάξει. Θεωρώ ότι αυτού του τύπου οι ερωτήσεις θα εξαλειφθούν κάποτε, όπως ο κορονοϊός!
Διάβασε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί εκτάκτως την Παρασκευή με «Τα Νέα Σαββατοκύριακο».
