Με αφορμή τα αποτρόπαια γεγονότα του Κολωνού και τον πολλαπλό βιασμό και του κορμιού αλλά και τη ψυχής της 12χρονης, το okmag, ζήτησε από την Σχολική Ψυχολόγο, MSc, PhD(c) Ξένια Παρασκευοπούλου να εξηγήσει πώς ένιωσε η 12χρονη, όχι μόνο κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου της – που κράτησε αρκετούς μήνες – αλλά και μετά όταν κλήθηκε να δώσει καταθέσεις για ότι έγινε. Μπορεί η μικρή με τη βοήθεια ειδικών να καταφέρει την επούλωση των βαθιών ψυχικών τραυμάτων που της προκάλεσε αυτή η κακοποίηση; Και με ποιο τρόπο θα καταφέρει να μεγαλώσει και να γίνει ένας υγιής και λειτουργικός ενήλικας;
Όπως αναφέρει ανάμεσα σε άλλα η Ξένια Παρασκευοπούλου η 12χρονη με την πάροδο του χρόνου μπορεί να έχει αρκετές δυσάρεστες συνέπειες όπως διαταραχές στη σίτιση, καταθλιπτικές συμπεριφορές, διαταραχές στον ύπνο, χαμηλή αυτοεκτίμηση, διαστρεβλωμένη εικόνα σώματος, δυσκολίες στη δημιουργία δεσμών-σχέσεων-κοινωνικών συναναστροφών, και σε κάποιες περιπτώσεις, ροπή προς τη χρήση ουσιών ή εμπλοκή σε πορνεία στην ενήλικη ζωή.
Διαβάστε αναλυτικά όσα βίωσε η 12χρονη μετά τα όσα έζησε, τι μπορεί να της συμβεί αλλά και με ποιον τρόπο μπορεί να επουλώσει τα τραύματα της παιδικής της ψυχούλας:
- Οι περιπτώσεις κακοποίησης ανηλίκων σοκάρουν τον καθένα από εμάς, και θα πρέπει να μας σοκάρουν. Δεν πρέπει η κοινωνία να εξοικειωθεί με τέτοια περιστατικά και οφείλουμε να τα αντιμετωπίζουμε ως εξαίρεση στον κανόνα. Δυστυχώς όμως υπάρχουν.
Οι περιπτώσεις κακοποίησης ανηλίκων, κατ’ εξακολούθηση ή μη, από συγγενικά ή οικεία πρόσωπα ή αγνώστους, αποτελούν από τα δυσκολότερα και πιο τραυματικά βιώματα της ζωής ενός παιδιού. Στη βιβλιογραφία και στην κλινική πράξη καταγράφονται «άμεσες» και «έμμεσες» συνέπειες στον ψυχισμό των θυμάτων.
- Η 12χρονη, καλείται να διαχειριστεί το αρχικό σοκ της αποκάλυψης. Ειδικά στις περιπτώσεις όπου η αποκάλυψη γίνεται από τρίτους και όχι από το ίδιο το παιδί, τα πράγματα είναι περισσότερο περίπλοκα. Το ανήλικο πρόσωπο βρίσκεται «απροετοίμαστο» μπροστά σε μια σειρά γεγονότων και ψυχολογικών μεταπτώσεων. Η συνειδητοποίηση του γεγονότος, η διάκριση ανάμεσα στο «καλό» και «κακό» – το «σωστό» και το «λάθος» – το «φυσιολογικό» και το «αποκλίνον» , η ενοχή, η ντροπή, ο φόβος, ο θυμός και η απογοήτευση αποτελούν κάποια από τα συχνότερα συναισθήματα που αναφέρουν τα ανήλικα θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης ή και βιασμού.
- Στις περιπτώσεις εκείνες που στις πράξεις αυτές εμπλέκονται και πρόσωπα του συγγενικού περιβάλλοντος (ειδικότερα μητέρα ή πατέρας), τα παιδιά θύματα καλούνται να διαχειριστούν και την κόντρα – το ασυμβίβαστο των αξιών και των ρόλων της οικογένειας και των δεσμών.
Τον πρώτο καιρό, το ανήλικων θύμα καλείται να ανταπεξέλθει σε μια σειρά από νομικές διαδικασίες που περιλαμβάνουν πιθανόν πολλαπλές καταθέσεις, εξετάσεις από ιατρούς, αναγνώριση προσώπων , σε χώρους και με πρόσωπα άγνωστα προς εκείνο. Καταστάσεις που κατά κανόνα προκαλούν ανασφάλεια και φόβο.
- Κατά τον πρώτο αυτό χρόνο, κοντά στην αποκάλυψη, κάθε ανήλικο θύμα έχει ανάγκη από υποστήριξη ώστε να νιώθει ένα αίσθημα ασφάλειας και αποδοχής. Η ενημέρωση και η προετοιμασία για κάθε νέα συνθήκη που θα κληθεί να βρεθεί και να ανταπεξέλθει, η δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης και ασφάλειας με πρόσωπα αναφοράς που θα μπορούν να το συνοδεύουν στις διαδικασίες αυτές, η συνεχής διαβεβαίωση ότι δεν έχει ευθύνη για ό,τι έχει συμβεί και η συστηματική ενδυνάμωση της αυτό-εκτίμησης του, αποτελούν κάποιες τεχνικές που λειτουργούν θετικά ώστε να μην επιβαρυνθεί περισσότερο ο ψυχισμός του παιδιού.
- Με την πάροδο του χρόνου συχνά καταγράφονται «έμμεσες»-δευτερογενείς συνέπειες της σεξουαλικής κακοποίησης, όπως διαταραχές στη σίτιση, καταθλιπτικές συμπεριφορές, διαταραχές στον ύπνο, χαμηλή αυτοεκτίμηση, διαστρεβλωμένη εικόνα σώματος, δυσκολίες στη δημιουργία δεσμών-σχέσεων-κοινωνικών συναναστροφών, και σε κάποιες περιπτώσεις, ροπή προς τη χρήση ουσιών ή εμπλοκή σε πορνεία στην ενήλικη ζωή.
- Αναμφίβολα, η σεξουαλική κακοποίηση στην παιδική ηλικία συνδέεται με έντονο μετατραυματικό στρες που δύναται να προκαλέσει έντονες ψυχοκοινωνικές δυσκολίες στη ζωή του ατόμου.
- Η έγκαιρη, συστηματική και προσαρμοσμένη σε κάθε ανήλικο θύμα στήριξη και παρέμβαση από ομάδα ειδικών μας δίνει αισιοδοξία για να βοηθήσουμε το άτομο να εξελιχθεί σε ένα λειτουργικό ενήλικα, πολίτη, σύντροφο και γονέα, που έχει μετατρέψει τη «μαχαιριά» σε μια αχνή ουλή.
Ξένια Ι. Παρασκευοπούλου
Σχολική Ψυχολόγος, MSc, PhD(c)
