Σήμερα σκέφτηκα να γράψω για τα ταξίδια. Ο λόγος; Βρέθηκα για 5 μέρες στη Βενετία και βίωσα μια παραμυθένια πραγματικότητα. Υπέροχος τόπος. Μυθικός! Σαν να βρίσκεσαι σε ταινία δράσης που ενώ περπατάς, διασχίζοντας τα κανάλια παρατηρείς να περνάνε γρήγορα ταχύπλοα, γόνδολες με ρομαντική διάθεση, γονδολιέρηδες να τραγουδούν ιταλικές γλυκές μελωδίες, προτάσεις γάμου να εκτυλίσσονται μπροστά σου. Ένας απέραντος ρομαντισμός που σου δημιουργεί την αίσθηση ότι «ναι!» τα παραμύθια υπάρχουν αρκεί να τα επιλέξεις. Απλοί, καταπληκτικοί, ευγενικοί άνθρωποι. Χαρούμενοι! Παρατήρησα αμεσότητα και διάθεση γνώριμης επιτυχίας! Μιας επιτυχίας τόσο σίγουρης που καμία απληστία δεν μπορούσε να παρατηρηθεί. Τα εστιατόρια αυθεντικής αισθησιακής κοπής με μουσικές που σε ταξιδεύουν σε άλλους χρόνους. Οι γεύσεις τους μοναδικές! Μαγεύτηκα από όλων των ειδών τα ζυμαρικά με θαλασσινά, που έχω άλλωστε και αδυναμία, όσο και από τα υπέροχα κρασιά τους! Γλυκά, παγωτά και καφές έχουν τη τιμητική τους! Μια θαλάσσια βόλτα στα υπέροχα νησάκια Μπουράνο και Μουράνο ήταν αρκετή για να ζήσουμε μια διαφορετική ξεχωριστή εμπειρία είτε βλέποντας τα χρωματιστά σπιτάκια που έμοιαζαν σαν πίνακες ζωγραφικής, είτε στα υπέροχα μαγαζιά που πουλούσαν κρύσταλλα αλλά και στα εργοστάσια που κατασκεύαζαν οι ίδιοι τα πολύτιμα έργα τους.

«Η ψυχή δεν έχει έναν αριθμό για ηλικία, έχει όμως βάθος, παλαιότητα και καταλληλότητα!»

Συνεπώς αναρωτήθηκα, εμείς άραγε διαλέγουμε τους προορισμούς μας ή μήπως οι προορισμοί διαλέγουν εμάς; Και γιατί αναρωτήθηκα; Έχω ταξιδέψει στο παρελθόν αρκετά στην Ιταλία, αλλά δεν με είχε έλξει η Βενετία, ούτε καν σαν σκέψη. Μήπως η ψυχή μου δεν ένιωθε έτοιμη για να μπορεί να νιώσει απελευθερωμένη να την απολαύσει όπως της αρμόζει και αξίζει; Αναλογίστηκα λοιπόν τι συμβαίνει με την ψυχή μας; Έχει μήπως τη δική της καταλληλότητα; Σήμερα η απάντηση που δίνω είναι «ναι!». Η ψυχή δεν έχει έναν αριθμό για ηλικία, έχει όμως βάθος, παλαιότητα και καταλληλότητα!

Τα τελευταία χρόνια που βρισκόμουν σε βαθιά ανασκόπηση της δικής μου ψυχής, χρειαζόταν να ταξιδέψω σε μέρη για να κατανοήσω και να καθρεφτίσω σε μένα κάτι πολύ βαθύ παρελθοντικό. Μέσα από τα ταξίδια αυτά που έκανα ολοένα και έβρισκα απαντήσεις και με γέμιζα ως προς το σύνολο μου καθώς αφαιρούσα από το εγώ μου! Το εγώ άλλωστε ζει μέσα από τον φόβο. Τα ταξίδια έχουν την ικανότητα όταν περιπλανάσαι ως εξερευνητής να γνωρίζεις άλλες πραγματικότητες, άλλες διαστάσεις, άλλες κουλτούρες. Να μιλάς με ξένους ανθρώπους και να σε απογειώνουν οι ιστορίες τους, καθώς συνειδητοποιείς ότι το να ακούς είναι τόσο πιο ενδιαφέρον από το να μιλάς. Η ζωή άλλωστε είναι βιωματική. Αν θες να θεραπευτεί η ψυχή χρειάζεται να ζήσει την διαφορετικότητα. Χρειάζεται να ζήσει έξω τα κουτάκια. Ο Osho υποστηρίζει ότι για να μάθεις τα σωστά χρειάζεται να έχεις ζήσει τα λάθος! Και για να γίνει αυτό χρειάζεται να περπατήσεις σε πολλές κατευθύνσεις! Να αμφισβητήσεις και να περπατήσεις. Όσο αφαιρείς από το εγώ η αληθινή κατανόηση γίνεται ολοένα και πιο καθαρή, πιο διαυγής! Περνάς από στάδια που χρειάζεται να λύσεις ενοχές, ντροπή, θλίψη. Να διακρίνεις τα βαθιά ψέματα που λες στον εαυτό σου για να προχωρήσεις στην αλήθεια. Λέγεται ότι γεννιόμαστε χωρίς φόβο και όσο μεγαλώνουμε μας οδηγούν στον φόβο για να ενταχθούμε πιο εύκολα στη κοινωνία! Πόσες φορές όταν είμαστε μικρά έχουμε ακούσει δηλώσεις όπως: «Σταμάτα να ονειροβατείς!», «Η ζωή είναι σκληρή! Δεν είναι όπως τα παραμύθια», «Δεν ακολουθούμε όνειρα, ακολουθούμε επιβίωση», «Μην κλαις!», «Δείχνεις ευάλωτος θα σε εκμεταλλευτούν!». Λίγο πολύ όλοι έχουμε ακούσει παρόμοιες δηλώσεις. Κατά τη διάρκεια της ζωής οι περισσότεροι άνθρωποι το συνειδητοποιούμε αυτό και εισερχόμαστε στο μέσα μας ψάχνοντας δικές μας λύσεις. Όσο εισερχόμαστε σε αυτόν τον εσωτερικό χώρο τόσο μας αποκαλύπτεται ότι τα προβλήματα έχουν λύσεις. Είναι εκεί για να λυθούν. Τα προβλήματα λοιπόν, μας αναβαθμίζουν σε ένα πρώτο στάδιο. Σε ένα επόμενο στάδιο έχουμε κατανοήσει ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, υπάρχει η ζωή και η αντιμετώπιση μας στις όποιες συνθήκες παρουσιάζονται καθώς και η διάθεση μας για συνομιλία με τον εαυτό! Τι θέλει να μου διδάξει αυτό; (Το όποιο αυτό).

Το μόνο που χρειάζεται από εμάς είναι να αφυπνίσουμε και πάλι την ευφυΐα! Αναφέρω τη λέξη και πάλι καθώς η ευφυΐα βρίσκεται μέσα μας από τη στιγμή που γεννηθήκαμε, γεννιέται μαζί μας! Η γνώση από την άλλη δεν είναι ευφυΐα. Άλλο γνώση, άλλο ευφυΐα! Ένας άνθρωπος με άπειρες γνώσεις δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και ευφυής. Και ένας ευφυής δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει άπειρες γνώσεις. Αν θες να δοκιμάσεις να κάνεις μικρές κινήσεις επιτυχίας όσον αφορά την εξερεύνηση της προσωπικής ευφυΐας για το ατομικό καλό σου για να ξεκινήσεις να σε εμπιστεύεσαι δοκίμασε να κινηθείς προς τα εκεί που νιώθεις λίγο καλύτερα. Όταν αποφασίσεις αυτή την εναλλακτική ξέχασε όλες τις άλλες επειδή τώρα οι άλλες δεν έχουν κάποια σημασία. Δώσε όλη σου την ενέργεια σε αυτή την διαδρομή. Κινήσου με σιγουριά προς αυτή τη κατεύθυνση που αποφάσισες. Η ίδια η σκέψη μας ωριμάζει. Οι αποφάσεις μας ωριμάζουν. Το ίδιο το γεγονός ότι προχωράμε, μας ωριμάζει. Μην στέκεσαι αν είναι σωστό ή λάθος. Το ζήτημα είναι ότι προχωράς. Χρειάζεται να δεις ότι όταν προχωράς γίνεσαι πιο έμπειρος και όσο σε μαθαίνεις να βαδίζεις το μονοπάτι τόσο θα εξοικειώνεσαι με το σωστό και το λάθος που θα σε οδηγήσεις να γνωρίζεις το ψεύτικο από το αληθινό! Αν για παράδειγμα έχεις συνηθίσει να κάνεις πρόσθεση με κομπιουτεράκι θα ξεχάσεις πως να κάνεις πρόσθεση χωρίς αυτό! Αν έχεις μάθει να χρησιμοποιείς gps καθώς το θεωρείς ευκολία, δεν θα δημιουργήσεις έναν προνοητικό νου και ο προσανατολισμός δεν θα είναι μια εύκολη λύση για εσένα! Αν παίρνεις το αυτοκίνητο ακόμα και για πολύ κοντινές αποστάσεις που θα μπορούσες να περπατήσεις θα χάσεις την αίσθηση με την κινητικότητα! Όλα λοιπόν έχουν να κάνουν με το πόσο χρησιμοποιούμε την αφύπνιση τον νου για να δημιουργούμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και να μην εξαρτόμαστε. Θα μου πεις, μα υπάρχουν τρόποι που μας κάνουν τη ζωή πιο εύκολη! Σημαντικό οι ευκολίες που επιτρέπουμε να μην βλάπτουν την υγεία μας και να μην μας ναρκώνουν. Όσο πιο λίγο χρησιμοποιούμε τον νου τόσο λιγότερο αποκαλυπτικός θα γίνεται και θα αντιγράφει ήδη υπάρχουσα μοντέλα και θα μιλά μέσα από έτοιμες απαντήσεις! Κάποιος που έχει σκεφτεί μια πολύ σοφή παροιμία, την έχει ο ίδιος βιώσει, την έχει ο ίδιος νιώσει και την έχει ο ίδιος γράψει. Εσύ την έχεις διαβάσει και τη χρησιμοποιείς. Δεν σημαίνει επειδή τη χρησιμοποιείς ότι την έχεις κατανοήσει στο πετσί σου, απλά την αναφέρεις. Είναι γνώση άλλου! Αν βολευόμαστε στις ευκολίες λοιπόν δεν οδηγούμαστε σε μη πεπατημένα μονοπάτια για να δημιουργήσουμε τη δική μας ξεχωριστή πορεία με αποτέλεσμα η ζωή να μοιάζει δύσκολη καθώς δεν επιλέγουμε να μαθαίνουμε από αυτή για να αναπτυσσόμαστε.

Ακούω συχνά σε συνεδρίες διαφορες δυσαρέσκειες. Μια τυχαία δυσαρέσκεια: «Είμαι παντρεμένη, αλλά δυστυχισμένη! Τι να κάνω;». Η ερώτηση που θα ακολουθήσει από εμένα στο άλλο άτομο είναι: «Γιατί ενώ είσαι δυστυχισμένη εμμένεις σε αυτή τη δέσμευση;» Και δεν εννοώ στη δέσμευση με το άτομο (αυτό είναι επακόλουθο), αλλά στη δέσμευση του εαυτού σου με τον πόνο; Τι φοβάσαι περισσότερο αν ευτυχήσεις; Στην αρχή ενδέχεται ένα άτομο να απαντήσει «Τίποτα δεν φοβάμαι! Όλα θα είναι τέλεια!». Με λίγες ερωτήσεις ακόμα, καταλήγουμε ότι δεν έχει βιώσει ευτυχία άρα δεν γνωρίζει πώς είναι! Ενδεχομένως η ευτυχία να είναι βαρετή έχω ακούσει! Άλλη απάντηση, «Η ευτυχία δεν υπάρχει!». Άλλη, «Η ευτυχία είναι στιγμές!». Αν λοιπόν έχουμε τέτοιες βαθιές πεποιθήσεις πώς να ζήσουμε κάτι αντίθετο; Ακόμα και όταν όλα τα σημάδια μας μιλούν ξεκάθαρα εμείς θα επιδιώκουμε να τα αρνούμαστε καθώς θα επιλέγουμε να δώσουμε την ερμηνεία που θα μας διαιωνίζει το γνώριμο αίσθημα! Κάπου εδώ λοιπόν θα σε ρωτήσω: εσύ πως επιλέγεις τα ταξίδια σου; Επιλέγεις να πηγαίνεις σε συγκεκριμένα μέρη; Φοβάσαι τη διαφορετικότητα; Αποκλείεις χώρες; Επιλέγεις να ακολουθείς τη ψυχή σου και αναλόγως πού εκείνη νιώθει, δεσμεύεσαι στη ροή της εμπιστοσύνης και της πίστης μέσα σου; Επιλέγεις με ασφάλεια; Δηλαδή όπου γνωρίζεις ότι θα περάσεις καλά; Επιλέγεις ως ταξιδιώτης; Επιλέγεις με βάση το άγνωστο και το νέο; Η δική μου προσωπική εμπειρία είναι ότι ακολουθώ την ψυχή μου! Τι έχω αποκομίσει; Ότι η ψυχή χρειάζεται να επουλώσει την πληγή για να ζήσει ακέραια και καινούρια!

Μέσα από αυτό το ταξίδι που έκανα τώρα είδα ότι η ψυχή μου νιώθει αγαλλίαση! Είχα μια ηρεμία! Όλα που βίωσα είχαν ως αποτέλεσμα ηρεμία και ευκολία! Ακόμα και όταν παρουσιαζόταν κάτι αναπάντεχο, η αντιμετώπιση που υπήρχε είχε ομορφιά και αμεσότητα! Συνειδητοποίησα ότι η ένωση με το εσωτερικό παιδί μέσα μου, η καρδιά μου που άνοιξε και εγκατέλειψε τη θλίψη, έκανε χώρο στη συμπόνια που εντέλει μπορώ να πω ότι πρόκειται για την ενηλικιωμένη αγάπη. Όταν νιώθεις αυτό το συναίσθημα δεν προσπαθείς αλλά ούτε και επιθυμείς να βοηθήσεις άλλους. Έχεις κατανοήσει ότι αυτό ήταν και είναι ψευδαίσθηση! Μου πήρε χρόνια να καταλάβω ότι όταν επιθυμούμε να βοηθήσουμε άλλους, επιθυμούμε στην πραγματικότητα να βοηθήσουμε εμάς τους ίδιους. Όσο όμως δεν είχα αυτή την πληροφορία θεωρούσα ότι να το βοηθάς άλλους είναι καλοσύνη. Και φυσικά είναι! Μόνο που η καλοσύνη εμπεριέχει το Εγώ. Είμαι καλός που σε βοηθώ. Νιώθω όμορφα που βοηθώ. Επιστρέφει στο Εγώ. Όταν κάτι αντιθέτως βγαίνει από μέσα μας, από καθαρό πεδίο δεν νιώθεις ότι βοηθάς, απλά συμβαίνει από μόνη της η όποια βοήθεια προσφέρεις καθώς αυτό είσαι! Όπως ένα λουλούδι. Δεν ανθίζει για να το μυρίσεις. Ανθίζει γιατί αυτό κάνει. Αν εσύ πας να το μυρίσεις ή όχι αυτό είναι άλλο θέμα. Εκείνο έχει το άρωμα. Είναι το άρωμα. Άρα ό,τι είμαστε μπορούμε και να προσφέρουμε! Όταν απλόχερα έχεις προσφέρει ίαση στον ίδιο σου τον εαυτό, τότε ό,τι κάνεις προς άλλους είναι καθαρή πράξη! Η επιθυμία είναι επίσης κάτι μέσα από εσένα! Αν επιθυμείς, δεν είσαι! Αν κάτι το έχεις ήδη το επιθυμείς; Ας υποθέτουμε ότι επιθυμείς έναν σύντροφο. Όσο τον επιθυμείς τόσο δεν τον έχεις! Η επιθυμία δηλώνει άγχος και το άγχος καταρρίπτει το παρόν. Βρίσκεται σε έναν άλλον χρόνο (παρελθόν, μέλλον) και μιλάς μέσα από πόνο ή την προσδοκία! Έτσι λοιπόν πρώτα γίνε και μετά θα παρατηρήσεις ότι όλα είναι ήδη εκεί. Όλα σου φανερώνονται, όλα τα βλέπεις! Συνειδητοποιείς ότι πάντα όλα βρίσκονταν εκεί! Εμείς δεν έχουμε την καταλληλότητα να δούμε το εύκολο και το όμορφο. Η δική μας ετοιμότητα απουσιάζει! Και θα στο πω όπως το αναφέρει ο δάσκαλος μου ο Osho. Η καλλιεργημένη καλοσύνη είναι μια μολυσμένη ενέργεια που κινείται από την επιθυμία. Αν κάνουμε κάτι με σκοπό να πάρουμε κάτι, θα είμαστε πάντα εγκλωβισμένοι σε μια φυλακή. Αν αποφασίσεις να γίνεις ό,τι είναι αυτό που θες να σε ορίζει σε αυτή τη ζωή τότε απλά έχεις δημιουργήσει την ταυτότητα σου και σου φανερώνεται καθημερινά στη ζωή σου το αποτέλεσμα της ύπαρξης σου. Η ζωή είναι ταξίδι! Αναρωτήσου τι είναι τα ταξίδια για εσένα, για να βρεις τον τίτλο του δικού σου προσωπικού ταξιδιού. Αν δεις την εικόνα θα διαπιστώσεις μια βαθιά αποκαλυπτική απάντηση για εσένα! Τι είναι τα ταξίδια για εσένα!

Σπουδαία ερώτηση! Η ζωή είναι μια έκπληξη που συνεχώς ανανεώνεται! Είναι κάθε μέρα, μια καινούργια μέρα! Αν εσύ επιθυμείς να την δεις από τα νέα σου μάτια!

Διαβάστε επίσης: Σόφη Πασχάλη: «Η ανέλιξη βρίσκεται στην αποδοχή!»

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ