Η κοινωνία μας βρίσκεται σε θεμελιακή κοινωνική αλλαγή. Πώς βλέπω αυτή την αλλαγή; Εξέλιξη! Καλύτερα ακόμα ανέλιξη. Οι αλλαγές βρίσκονται μέσα στη ζωή για καλό μας. Αν εμείς αδυνατούμε να ακολουθήσουμε τις αλλαγές πιθανό να λειτουργούμε με βάση τους περιορισμούς μας. Να λειτουργούμε με βάση των εσωτερικών ορίων και πεποιθήσεων. Να υπενθυμίσω ένα μωρό γεννιέται τέλειο. Καμία πεποίθηση. Όσο μεγαλώνει, μεγαλώνει με βάση αυτών που του λέει η οικογένεια του ως βασική αρχή και στη συνέχεια η κοινωνία. Κατά αυτό τον τρόπο δημιουργεί τη συμπεριφορά του, τις απόψεις του.
Ωστόσο, η ανθρωπότητα ολοένα και απομακρύνεται από νοητικούς περιορισμούς. Ανά τα χρόνια έχουν γίνει εξαιρετικές αλλαγές. Παρόλα αυτά τη στιγμή που συνέβαιναν έβρισκαν και υποστηρικτές αλλά και αρνητές. Θα ήθελα να παραθέσω μια ανοιχτή άποψη προς σκέψη σήμερα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σου προσφέρω κατεύθυνση. Σου προσφέρω τροφή για πιο βαθιά σκέψη όσον αφορά εσένα! Άλλωστε όσα λες και πιστεύεις αφορούν εσένα και μόνο εσένα και δημιουργούν τη δική σου πραγματικότητα και μόνο τη δική σου. Να θυμάσαι έχεις τη στήριξη όλου του σύμπαντος καθώς αυτή βρίσκεται μέσα στη σκέψη σου. Ό,τι εναποθέτεις στο νου, λαμβάνεις! Αν εναποθέτεις αρνήσεις, λαμβάνεις αρνήσεις και επιθέσεις. Αν εναποθέτεις εναρμόνιση και ευθυγράμμιση λαμβάνεις ισορροπία! Ό,τι μηνύματα παράγουμε στον εγκέφαλο αυτές τις εμπειρίες δημιουργούμε. Το υποσυνείδητο είναι ένας αποθηκευτικός χώρος πληροφοριών. Εμείς επιλέγουμε τις σκέψεις!
Η σεξουαλικότητα είναι η ρίζα του κάθε ατόμου. Αν απαγορεύεις ή περιορίζεις στο άτομο να αποδέχεται τον εαυτό του, του στερείς το δικαίωμα να ανήκει. Να αγαπήσει τον εαυτό του και συνάμα να αγαπήσει! Το κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της προσωπικής του ευτυχίας. Μας έμαθαν ότι το φυσιολογικό είναι, να είναι ζευγάρι ένας άντρας με μια γυναίκα. Για εμένα η λέξη φυσιολογικό υπάρχει μόνο όταν αναφερόμαστε για το πώς επιλέγουμε να ζούμε. Μέσα από την αγάπη; Ή μέσα από τον φόβο και τα στερεότυπα;
Αγάπη για εμένα, σήμερα πια, και μετά από εσωτερική δουλειά σημαίνει αποδοχή. Αν δεν αποδέχεσαι την ταυτότητα του άλλου πώς τον αγαπάς; Αν δεν τον αποδέχεσαι μέσα στο ίδιο του το σώμα πώς τον αγαπάς; Αν δεν θες να είναι ευτυχισμένος, αυτός που αγαπάς, πώς τον αγαπάς; Τον αγαπάς μόνο αν συμφωνεί να περάσει τη ζωή του όπως εσύ θεωρείς σωστό ακόμα και αν εκείνος νιώθει διαφορετικά από εσένα; Άρα αγαπάς με όρια; Τον αγαπάς μόνο αν του φυλακίζεις τις βαθιές του επιθυμίες; Του λες να θυσιάσει τη ζωή του; Να θυσιάσει τα θέλω του; Να μην έχει δικαίωμα; Τι του προτείνεις ακριβώς; Άρα η πιο καίρια ερώτηση προς τον Εαυτό, ασχέτως φύλων, ασχέτως σχέσεων είναι «Εσύ πώς αγαπάς; Μήπως εσύ που δεν μπορείς να αποδεχτείς την αλήθεια χρειάζεται να ρωτήσεις τον εαυτό σου γιατί δεν μπορείς να αγαπήσεις; Μήπως να αντιστρέψεις την ερώτηση; Μήπως δεν είναι ο άλλος που δείχνεις το πρόβλημα και είναι οι περιορισμοί του μυαλού σου που δεν είναι καν δικοί σου, είναι μια συνήθεια χρόνων και συγκεκριμένων σκέψεων; Το μυαλό μας, μας παίζει παιχνίδια! Έχει συνηθίσει να παπαγαλίζει ό,τι του λέει η κοινωνία. Η κοινωνία μας μιλάει για νόρμες. Ποιες είναι αυτές οι νόρμες; Μήπως όλα συνέβαιναν ανέκαθεν και απλά δεν ήταν πάντα έτοιμη η κοινωνία να ακούσει; Αν ακούσεις ιστορίες παρελθοντικές θα παρατηρήσεις ότι ακόμα και μέσα στις βασιλικές οικογένειες υπήρχαν μέλη με ερωτική προτίμηση στο ίδιο φύλο! Τι τους έκαναν; Τους φυλάκιζαν, τους εξορίζανε. Γιατί; Γιατί θεωρούσαν ότι τους ντρόπιαζαν. Αυτή η ενοχή και ντροπή συνεχιζόταν ανά γενεές και για μια απόφαση που δεν θα έπρεπε να υπήρχε καν ως θέμα, ζούσε στις καρδιές των ανθρώπων με τη μορφή του θυμού και της αγανάκτησης. Η κοινωνία αλλάζει, κάνει το επόμενό της βήμα, αλλάζει πλαίσιο, το ίδιο μπορούμε και οι άνθρωποι, εσύ μπορείς να κάνεις το επόμενο δικό σου;
Άνοιξε, άπλωσε το νου! Προγραμμάτισε το υποσυνείδητο να αγαπά!
Η ψυχή δεν έχει σεξουαλικότητα.
Και πάνω από όλα είμαστε όλοι ψυχές!
Διαβάστε επίσης: Σόφη Πασχάλη: «Συνδημιουργία και πώς σε ωφελεί!»
