Σήμερα θα μιλήσω για τη συνδημιουργία. Χρησιμοποιείται πολύ η λέξη αυτή στις συνεδρίες και στον πνευματικό κόσμο καθώς για να πετύχει μια θεραπεία χρειάζονται δυο μέλη θεραπευτής και δέκτης να έχουν συμφωνήσει ότι είναι ανοιχτοί να αποχωρήσει ένα σύμπτωμα. Κάπου μέσα μας υπάρχει μια κατάσταση της συνειδητότητας στην οποία βιώνουμε την απόλυτη αρμονία. Όταν βρισκόμαστε σε αρμονία, σε όλα τα επίπεδα χαίρουμε άκρας υγείας. Ένα άτομο πχ. που πιστεύει ότι ο ανταγωνισμός και οι διαμάχες χαρακτηρίζουν τη ζωή του θα βιώνει τον κόσμο από ανάλογο πρίσμα. Ένα άτομο που αισθάνεται ανασφάλεια με τον σύντροφο θα τον απομακρύνει εξαιτίας αυτής της ανασφάλειας. Με αυτόν τον τρόπο θα δικαιώσει τις πεποιθήσεις του και θα αποδείξει στον εαυτό του ότι έχει δίκιο παρόλο που ο ίδιος δημιούργησε αυτό το σενάριο για πραγματικότητα. Ό,τι επομένως πιστεύουμε πως ισχύει αυτό και ισχύει για εμάς. Αυτό που χρειάζεται από εμάς είναι να εξετάσουμε γιατί πιστεύουμε κάτι που μας βλάπτει. Αλλάζοντας λοιπόν τις πεποιθήσεις μας μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που συμβαίνουν τα πράγματα στην πραγματικότητα μας. Οι αλλαγές εκδηλώνονται πρώτα στη συνειδητότητα, μετά στο ενεργειακό πεδίο και μετά στο φυσικό σώμα και όχι ανάποδα. Μια απότομη αλλαγή στη συνειδητότητα πχ. ένας ξαφνικός φόβος που εμφανίζεται, (συνήθως ενθύμηση μιας ανάμνησης) μάς προκαλεί την αντίστοιχη ένταση, μια ταραχή, στο ενεργειακό πεδίο με αποτέλεσμα το φυσικό σώμα να την εκδηλώσει. Συνεπώς μπορούμε να πούμε ότι τα συμπτώματα, οι εντάσεις, αντανακλούν τη μπλοκαρισμένη ενέργεια. Όταν ξεμπλοκάρουμε την ενέργεια με μια ευεργετική απόφαση σε μια θεραπευτική συνέδρια το σύμπτωμα αποχωρεί καθώς οι ισορροπίες του ενεργειακού πεδίου αποκαθίστανται.
Έτσι και οι κρίσεις πανικού. Δεν μιλάει το παρόν. Μιλάει η παρελθοντική ανάμνηση που χρειάζεται είτε να διακοπεί, είτε να αποδεσμευτεί, είτε να ακυρωθεί, είτε να επιλυθεί, θα μας δείξει το σχήμα! Αν δεν γυρίσουμε πίσω να αλλάξουμε την εικόνα στην ανάμνηση, η κρίση θα παραμένει. Η διαίσθηση μας μιλά μια πολύ απλή γλώσσα. Αισθανόμαστε καλά ή δεν αισθανόμαστε καλά. Τόσο εύκολος ο τρόπος που μας μιλά. Όλοι έχουμε παρατηρήσει ότι όταν αποφασίζουμε να ακούμε αυτή τη φωνή οδηγούμαστε στην επιτυχία, δηλαδή νιώθουμε ότι ερχόμαστε όλο και πιο κοντά στην αποστολή της ζωής μας. Πώς το καταλαβαίνουμε; Νιώθουμε όμορφα! Όταν δεν ακούμε αυτή τη φωνή νιώθουμε στενάχωρα και κατακλυζόμαστε από εντάσεις. Οι εντάσεις αυτές δημιουργούν αντιστάσεις και βιώνουμε τη ζωή πιο δύσκολη. Τα συμπτώματα μας μιλούν στη δική μας γλώσσα, δηλαδή μας μιλούν με τρόπο που εμείς μπορούμε να κατανοήσουμε, για αυτό και ο καθένας νιώθει ένα σύμπτωμα με ένα διαφορετικό τρόπο και ο τρόπος περιγραφής του έχει μια δική του ιστορία. Οι λέξεις που χρησιμοποιεί ο καθένας για να παρουσιάσει το σύμπτωμα έχει γιγάντιο νόημα που μας φανερώνει πίσω από τις λέξεις τι αληθινά νιώθει και τι αληθινά περνάει το άτομο. Ένας θεραπευτής γνωρίζει καλά την ανατομία και έτσι μπορεί και βλέπει καθαρά μέσα στο άτομο! Το σώμα άλλωστε έχει τη δική του νοημοσύνη και μας μιλάει. Μας δείχνει την επιμονή στη στάση που τηρούμε και μας δείχνει και την αλλαγή στάσης! Δεν είναι θέμα σωστού λάθους, είναι απλώς ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος. Αναγνώριση και ανάληψη ευθυνών. Αυτό δεν είναι για όλους εύκολο. Για κάποιους είναι προτιμότερο να παραμείνουν στην ίδια θέση. Δεν μπορούν να αποφασίσουν τη μετατόπιση. Αυτό χρειάζεται να γίνει αποδεκτό από εμάς και να μην προσπαθούμε να μεταπείσουμε κάποιον να αλλάξει κάτι που ο ίδιος δεν επιθυμεί. Αυτό που χρειάζεται να κατανοήσουμε είναι ότι μια συγκεκριμένη στάση προκαλεί ένα συγκεκριμένο σύμπτωμα. Μια διαφορετική στάση προκαλεί την υποχώρηση του συμπτώματος. Το σύμπτωμα διαβιβάζει ένα μήνυμα. Υποχωρεί η πεποίθηση υποχωρεί το σύμπτωμα. Για να υποχωρήσει όμως κάτι, για να θεραπευτεί το οτιδήποτε σε ένα άτομο, χρειάζεται πρώτα από όλους να το θέλει το ίδιο το άτομο.
Η έννοια συνδημιουργία είναι η διαδικασία λοιπόν κατά την οποία δύο ή και περισσότερα άτομα ενώνουν τις δυνάμεις τους -νοητικές ψυχικές πνευματικές- για να επιτύχουν έναν κοινό στόχο.
Ωστόσο, σήμερα θα κάνω και μια πιο γενική αναφορά που ίσως δώσει μια ανοιχτή οπτική να κατανοήσουμε ότι την ιδιότητα του θεραπευτή την έχουμε όλοι μέσα μας! Όλοι είμαστε δημιουργοί. Δημιουργοί της ζωής μας. Αν πάρουμε την απόφαση να αγαπήσουμε, συνδεόμαστε με το ανώτερο κομμάτι μας και αυτή η σύνδεση μας δίνει την ικανότητα να επικοινωνούμε με τη συμπαντική ενέργεια, με τη συμπαντική βιβλιοθήκη, με τη συμπαντική συνειδητότητα! Χρειάζεται πίστη, αφαίρεση αρνητικών σκέψεων, δηλαδή αγάπη και θέληση. Αφού αποκτήσουμε αυτά ως άτομα και είμαστε συνδεδεμένοι με το ανώτερο, μετά μπορούμε να επιλέξουμε να ζούμε συνδημιουργώντας, συναισθάνοντας! (Η θεραπεία μέσω ενσυναίσθησης αν και έχει υψηλό βαθμό αυτογνωσίας είναι μια διαδικασία που ο θεραπευτής βιώνει τις εμπειρίες του ατόμου ως δικές του, βοηθώντας το άτομο ακόμα πιο άμεσα, καθώς βιώνουν μαζί τις εικόνες και δημιουργούν νέες!)
Τι συμβαίνει λοιπόν όταν δυο άτομα λαμβάνουν διαφορετικές αποφάσεις;
Υλοποιούνται δυο διαφορετικές εκφάνσεις! Δυο άλλοι κόσμοι. Απλό! Ένα ζευγάρι πχ. που δεν έχουν συμφωνία απόψεων, δεν γίνεται να έχουν ομαλή σχέση. Τι συμβαίνει αν από την άλλη επιθυμούν κάτι κοινό; Αυξάνονται οι πιθανότητες να συμβεί αυτό που αποφάσισαν καθώς αφού είναι συμπληρωματικές και όχι αντικρουόμενες οι αποφάσεις, ο ένας ενισχύει την απόφαση του άλλου και νιώθουν κοντά! Πώς θα επιτύχουμε επομένως καλή επικοινωνία και καλύτερη σχέση με τους άλλους; Καταρχάς να ξεκινήσουμε να παρατηρούμε. Να ακούμε. Αν μάθουμε να ακούμε, μαθαίνουμε να κατανοούμε, να συμπονάμε, να είμαστε παρόντες. Να μπορούμε να διακρίνουμε αν και οι δυο επιθυμούμε την επικοινωνία και σε ποιο βαθμό. Σε κάποιες περιπτώσεις ένα άτομο, μας δείχνει καθαρά ότι δεν ενδιαφέρεται να ακούσει τη γνώμη μας. Το άτομο αυτό είναι κλειστό. Αν το άλλο άτομο επιμένει να διορθώσει κάτι στον άλλον που ο άλλος δεν επιθυμεί να διορθώσει καθώς δεν διακρίνει ο ίδιος ότι έχει κάποιο ζητούμενο, το μόνο που θα δημιουργηθεί είναι διαφωνία και απομάκρυνση. Ένα δεύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ακούμε τον εαυτό μας τι λέει, τι προτείνει. Όταν απευθυνόμαστε στους άλλους να μπορούμε μέσω αυτοπαρατήρησης να αντιληφθούμε πότε μιλάμε και προς τον εαυτό μας παράλληλα. Πολλές φορές αυτά που λέμε στους άλλους είναι εξαιρετικές συμβουλές για την επίλυση ενός δικού μας προβλήματος. Μπορούμε κάλλιστα να ευχαριστήσουμε το άλλο άτομο για την ευκαιρία που μας έδωσε με τη συζήτηση που κάναμε μαζί του καθώς μας έδωσε τη δυνατότητα να αποκτήσουμε την πρόσβαση αυτών των συμβουλών. Έτσι λοιπόν χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι όλα είναι μια συνδημιουργία. Όταν λέμε «ναι», προϋποθέτει δυο άτομα. Όταν λέμε «όχι» δεν χρειάζονται δυο άτομα χρειάζεται μόνο ένα. Παρατήρησε τα «ναι» σου και τα «όχι» σου! Είναι επίσης πολύ καλή αυτόθεραπεία να δεις πού και γιατί λες «ναι», πού και γιατί λες «όχι». Μια καλή σχέση θέλει δύο συμμετέχοντες με θετική διάθεση. Μια καλή θεραπεία θέλει δύο ανοιχτά άτομα. Μια καλή συνεργασία θέλει δύο έμπιστα άτομα και ούτω καθεξής. Χρειάζεται επίσης να συνειδητοποιήσουμε ότι η εκάστοτε ευκαιρία εμφανίζεται εκείνη τη στιγμή. Να σου δώσω ένα παράδειγμα. Κάνεις σερφ. Βλέπεις ένα κύμα να έρχεται. Δεν έχεις πολύ χρόνο να το σκεφτείς. Αυτή η στιγμή δεν κρατά για πάντα. Θα χρειαστεί να δράσεις. Ή θα πάρεις το κύμα ή θα το αφήσεις. Ενδεχομένως να μην έρθει άλλο. Ενδεχομένως να έρθει. Όπως και να ‘χει εσύ καλείσαι να είσαι έτοιμος την κατάλληλη στιγμή να πάρεις την κατάλληλη απόφαση. Αυτό σε κάνει πετυχημένο. Αυτό σε δυναμώνει. Αυτό σε κάνει κύριο του εαυτού σου. Να παίρνεις την απόφαση. Έτσι συμβαίνει και με τους ανθρώπους σε ό,τι ύφος σχέσης έχουμε μαζί τους. Όλες οι σχέσεις άλλωστε είναι μια συνεργασία! Χρειάζεται να κατανοούμε ότι μαζί δημιουργούμε ανέμους και κύματα. Τη στιγμή της συνάντησης μας, χρειάζεται να μπορούμε να δούμε ότι αυτή είναι η ευκαιρία για την ίππευση του κύματος. Το κύμα είναι αυτό που υπάρχει εκείνη τη στιγμή και είναι μοναδικό. Σου δίνει μια μοναδική εμπειρία. Σημαντικό να μην την προσπεράσουμε. Οι συνθήκες μας καλούν να αντιδράσουμε και η κάθε επόμενη απόφαση έχει καθοριστική επίδραση στα γεγονότα που ακολουθούν. Όταν δημιουργήσουμε τη συνήθεια να παίρνουμε αποφάσεις συνδημιουργούμε πάντα και πάντα για το ανώτερο καλό μας! Δεν υπάρχει πίσω, υπάρχει μόνο μπροστά! Οι αποφάσεις μας, μάς οδηγούν σε εξελικτικά βήματα, ασχέτως ταχύτητας. Ακόμα και η απόφαση της μη απόφασης είναι απόφαση!
Να θυμάσαι αν θες να ζήσεις το βαθύτερο όνειρο, το λεγόμενο όραμα θα χρειαστεί να αποδεσμεύσεις τον βαθύτερο φόβο!
Μια extra πληροφορία αν της θες! Να ευλογείς την τροφή σου! Να ευλογείς την άσκηση σου!
Να νιώθεις ευγνωμοσύνη που υπάρχεις και ζεις!
Όλα μπορείς να τα φτιάξεις από την αρχή όσο ζεις και αυτή τη στιγμή ΖΕΙΣ!
Διαβάστε επίσης: Σόφη Πασχάλη: «Δες μέσα από τα μάτια μου»
