Ο σύντροφός μας είναι ο καθρέφτης μας! Ο σύντροφός μας, μάς κάνει εμφανή τα κομμάτια μέσα μας που μας πονούν, ενοχλούν. Μάς φανερώνει τι χρειάζεται εμείς να θεραπεύσουμε, να καλυτερέψουμε. Ο πρώτος έρωτας, μάς μαθαίνει πολλά, μάς γεμίζει πείσμα! Μέσα από αυτόν τον πρώτο Έρωτα έχουμε δώσει ερμηνείες καθώς το νεαρό «εγώ» της ηλικίας πληγώθηκε. Αυτή τη πληγή άλλοι την κάνουν αγάπη και πορεία ανάπτυξης κι άλλοι την σέρνουν μαζί τους κάνοντάς την, μοτίβο πόνου.
Μέσα από τον έρωτα, λοιπόν, δημιουργούμε ένα μεγάλο κομμάτι του Εαυτού μας! Ο έρωτας καθρεφτίζει τη δημιουργικότητά μας! Τι εννοώ; Κατανοούμε πότε γινόμαστε πιο δραστήριοι. Όταν βρισκόμαστε σε ηρεμία, σε πραότητα, άρα έχουμε συνδέσει τον έρωτα με όμορφες ερμηνείες ή όταν χωρίζουμε που μέσα από την ενθύμηση του πόνου γινόμαστε πιο δημιουργικοί.
Ο έρωτας, όπως και να έχει, είναι συναίσθημα έντονο που μας αφυπνίζει. Θέλουμε να είμαστε η καλύτερη εκδοχή μας. Ξεκινάμε τα γυμναστήρια, μάς ενδιαφέρουν περισσότερο οι ενδυματολογικές επιλογές, προσέχουμε τον Εαυτό μας περισσότερο και πάει λέγοντας. Νιώθουμε ότι χρειάζεται να αποδείξουμε ότι μπορούμε να είμαστε η καλύτερη εκδοχή μας, να μας θαυμάσει το έτερον ήμισυ, να πάρουμε την έγκριση κι έτσι κάνουμε τον έρωτα κίνητρο.
Γεμάτοι ντοπαμίνη και αδρεναλίνη στο έπακρο προχωράμε άφοβα! Μαθαίνουμε πώς είναι να έχουμε ενθουσιασμό, πάθος, να νιώθουμε ότι κατακτάμε τον κόσμο όλο! Μέσα από αυτή τη δύναμη δημιουργούμε πολλά αποτελέσματα για τη δική μας ζωή, όχι μόνο στην ερωτική μας, αλλά στη κοινωνική μας, την επαγγελματική μας, σε όλους τους τομείς. Κατανοούμε τις αντιστάσεις μας, παρατηρούμε φοβίες μας, προσπερνάμε εμπόδια, αλλάζουμε δεδομένα εύκολα, μετατοπιζόμαστε εύκολα. Μέσα από τον έρωτα ενωνόμαστε με το πάθος. Τι έγινες μέσα από τον πρώτο Έρωτα; Πώς έμαθες να σε αγαπάς μέσα από αυτόν τον πρώτο καθρέφτη; Τι είπες μέσα σου; Εγώ θα γίνω… Τελικά τι έγινες; Τώρα που το σκέφτεσαι. Σου έκανες κίνητρο; Σε οδήγησες σε εσωτερική ανάπτυξη; Σε οδήγησες σε επιτυχίες; Σε οδήγησες σε αυτοπεποίθηση, σε αυτοεκτίμηση, σε αξιακό σύστημα; Σε οδήγησες σε αποτελέσματα; Σε οδήγησες στην αγάπη;
Το πάθος είναι ένα συναίσθημα που μας το ξυπνά ο έρωτας.
Σαν να μας λέει καθαρά αυτό είναι το σωστό να κάνω. Τίποτα δεν θα σταθεί εμπόδιο. Δεν με αμφισβητώ. Δεν έχει καμία σημασία τι λένε οι άλλοι! Γιατί δεν μας απασχολεί τίποτα; Γιατί βρισκόμαστε στο κέντρο μας! Πρόκειται για ευδαιμονία! Αν λοιπόν με μάθω να λειτουργώ έτσι, να κάνω τον έρωτα στάση ζωής, είμαι νικητής! Νικητής της ζωής!
Ο έρωτας λοιπόν δεν αφορά μόνο την ερωτική μας ζωή, αφορά τον τρόπο που λειτουργούμε στα πάντα. Ο έρωτας είναι η ευδαιμονία. Είναι πάθος. Αν ξυπνάς και να νιώθεις αυτό το πάθος κάθε μέρα, κάθε μέρα να γίνεσαι δημιουργικός με νέες ιδέες, με αντοχές με θέληση, με ζωή, να γίνεσαι ερωτεύσιμος. Τι αποτέλεσμα φέρει αυτό; Καθώς εκπέμπεις αυτό το συναίσθημα ευδαιμονίας που εμπεριέχει μια ήρεμη δύναμη αγάπης, σε θέλουν όλοι και παντού! Κερδίζεις στις φιλίες, στα επαγγελματικά σου, στα κοινωνικά σου, στον έρωτα, στη συμβίωση του έρωτα! Κερδίζεις, γιατί έχεις κερδίσει εσένα! Είσαι η ευδαιμονία κι αυτή έχει μια μαγική συνταγή μαγνητικής έλξης. Δεν υπάρχουν άλλο σπασμένα εσωτερικά κομμάτια σε εσένα, είσαι ένας, έχεις επιλέξει συναίσθημα, έχεις δημιουργήσει μια κατάσταση μέσα από την οποία έχεις διαλέξει να ζεις. Ετσι, λοιπόν, βλέπεις τους άλλους ολόκληρους με τις πληγές τους, δεν εστιάζεις σε πληγές, δεν τις ακουμπάς και καθώς βλέπεις το όλον του άλλου, ο άλλος νιώθει υπέροχα κοντά σου. Δεν επιθυμεί να σου αποδείξει τίποτα, καθώς νιώθει άνετα, νιώθει ασφάλεια δίπλα σου και βαθιά μέσα του γνωρίζει ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση κριτικής.
Αρχικά, λοιπόν ο έρωτας εμφανίζεται έξω από εμάς για να τον συναντήσουμε να τον νιώσουμε, να τον κατακτήσουμε και σε δεύτερο χρόνο να επιλέξουμε να ζούμε μέσα από αυτό το συναίσθημα που συνδέει το πάθος, τον ενθουσιασμό και την αφύπνιση για δημιουργία.
Αρχικά, λοιπόν, ερωτευόμαστε ένα πρόσωπο, ένα σώμα για να κατανοήσουμε.Όπως όταν πρώτο θυμώσαμε. Δεν έχει καμία διαφορά. Κατανοήσαμε τον θυμό όταν κάποιος άλλος μας δημιούργησε θυμό. Ο θυμός είναι χρήσιμος δεν τον αφανίζουμε αλλά αν τον επιλέξουμε για κατάσταση θα είμαστε ο άνθρωπος που περιμένει την αφορμή να ξεσπάσει. Άρα, το τι έχουμε στο περισσότερο μέσα μας είναι αυτό που μας ωθεί στη δημιουργία και πόσο.
Ας υποθέσουμε ότι σου αρέσει το αλκοόλ, αλλά ποτέ δεν έχεις μεθύσει, μέχρι να μεθύσεις άσχημα μια φορά δεν θα έχεις κατανοήσεις τι είναι πραγματικά το αλκοόλ. Όλα, λοιπόν, έχουν να κάνουν με το πώς έχουμε βιώσει τα πράγματα και μετά ερμηνεύσει. Είναι καλό στη ζωή -όπως το βλέπω- να έχουμε δει τα άκρα, δεν το βρίσκω καθόλου αρνητικό, καθώς αφού γνωρίζεις τι δεν θες να είσαι, γίνεσαι πολύ πιο εύκολα αυτός που θες να είσαι. Έτσι σε δημιουργείς. Για εμένα επίτευγμα είναι να έχω δει τις αδυναμίες μου, να τις έχω αντιμετωπίσει μέχρι αυτές να γίνουν δύναμη. Υπάρχουν απόψεις που λένε γνωρίζω τις αδυναμίες μου και τις αποφεύγω. Το ακούω. Είναι μια συνταγή. Αν, όμως, αποφασίζεις κάθε φορά να κοιτάς πρόσωπο με πρόσωπο την κάθε αδυναμία, δημιουργείς θεμέλια γέρου Εαυτού, γεμίζεις αυτοσυγκράτηση, αυτοέλεγχο, βλέπεις να εισέρχεται μέσα σου αυτοεκτίμηση, αυτοαξια όλο και περισσότερη και σε εκτιμάς. Όσο καταφέρνεις να νικάς αδυναμίες για εσένα προς εσένα, συνειδητοποιείς μια σπουδαία εσωτερική μέτρηση! Νιώθεις μια απεριόριστη δύναμη. Αν συναντήσεις την ισορροπία μέσα σου δεν χρειάζεται να σου απαγορεύεις τίποτα, καθώς εμπιστεύεσαι τον Εαυτό σου. Δεν ελέγχεσαι από το Εγώ σου. Αν δεν χρειάζεται να βάζεις σε εσένα όρια, δεν χρειάζεται να βάζεις όρια ούτε στους άλλους, αλλά ούτε και στις καταστάσεις.
Για μένα είναι υπέροχο να μην σκέφτεσαι και να μην ζεις μέσα από περιορισμους που αναγκαστικά σου βάζεις και άρα σου αφαιρείς. Μπορείς τα πάντα, πάντα! Για εμένα είναι υπέροχο να γίνεις αυτό που θα ηθελες για εσένα! Η καλύτερη εκδοχή που εμπεριέχει όλες τις πτυχές μας σε επιτυχία! Αν εσύ έχεις εμπιστοσύνη, σεβασμό, αγάπη, αξιοσύνη, αυτό πηγάζει από μέσα σου, εκπέμπεται έξω σου κι αυτό κατανοούν οι άλλοι.
Για να επιστρέψω στον έρωτα, για εμένα είναι η κινητήριος δύναμη μας. Πάντα έτσι τον έβλεπα. Αν δεν ένιωθα ερωτευμένη, ένιωθα ότι δεν είχα κίνητρο. Επομένως, πάντα ξυπνούσα με την αίσθηση: ότι είμαι ερωτευμένη με τη ίδια τη ζωή. Ξυπνώ με ευφορία!
Αν κάποιος τον φοβάται τον έρωτα είναι γιατί βλέπει την αρνητική εκδοχή σε αυτόν, βλέπει τη μη διαχείριση και δεν επιχειρεί να αλλάξει τις όποιες ανασφάλειες έχει ο ίδιος. Φοβάται τις δικές του αντιδράσεις προς τον έρωτα. Δεν φοβάται τον άλλον. Τον Εαυτό του φοβάται. Δεν νιώθει ο ίδιος κοντά στην αίσθηση έρωτας, καθώς ο έρωτας έχει ευαλωτότητα. Άρα, όλα επιστρέφουν στο πώς είμαστε εμείς οι ίδιοι επί της ουσίας. Όχι, τι δείχνουμε αλλά τι είμαστε. Όσο θεραπευόμαστε από φοβίες τόσο αναπτυσσόμαστε και τόσο ολοκληρωνόμαστε. Ο έρωτας για να καταλήξω είναι κι αυτός νοοτροπία. Μέσα από τον έρωτα ερωτευόμαστε εμάς γινόμαστε οι ίδιοι ερωτάς άρα ντοπαμίνη και αδρεναλίνη. Γινόμαστε απεριόριστη ενέργεια. Γινόμαστε κυρίαρχοι του Εαυτού μας. Ωστόσο, ο ερωτάς για να έχει διάρκεια χρειάζεται συμπόνια, κατανόηση ελευθερία, αξιακό σύστημα, εμπιστοσύνη, σεβασμό, αγάπη. Άρα, συνειδητοποιούμε ότι αν μας αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής να νιώθουμε έρωτα κάθε μέρα, κάθε στιγμή, για εμάς προς εμάς, για εμάς προς τον σύντροφο, για εμάς προς τη δουλειά μας, χρειάζεται να γίνουμε άξιοι των προσδοκιών μας! Να κατακτήσουμε τις παραπάνω αρετές. Όταν αυτά που ζητάμε τα προσφέρουμε, τότε βρισκόμαστε στο Σημείο Επαφής. Όσο αποκτάμε εμπιστοσύνη, σεβασμό, αγάπη, τρυφερότητα, επικοινωνία μέσα μας με εμας τον ίδιο αρχικά, ενωνόμαστε με την αλήθεια μας, λειτουργούμε με έναν τρόπο που η συμπεριφορά εκπέμπει αυτοκυριαρχία, σεβασμό κι αυτά γίνονται θεμέλιο στην όποια σχέση, ξεκινώντας με τη σχέση με τον ίδιο μας τον Εαυτό.
Αν μπορούν οι σχέσεις να έχουν διάρκεια; Την δέχομαι συχνά αυτή την ερώτηση. Αν ο ένας έχει μεγάλο ενδιαφέρον με τη πνευματική ανάπτυξη που εκεί βρίσκεται και όλη η ζωή και ο άλλος αδιαφορεί βλέποντας μόνο τη χρησιμότητα του Εγώ, η απάντηση είναι δύσκολα θα συναντηθούν αυτοί οι δυο άνθρωποι. Το αναφέρω, καθώς ακούω πολύ συχνά ειδικά από γυναίκες. «Μα εγώ κάνω δουλειά με τον Εαυτό μου, εκείνος που δεν κάνει;» Η απάντηση εδώ έχει δυο εκδοχές! Ή εσύ θα βαρεθείς να κάνεις τη μαμά και θα χρειαστεί να αλλάξεις προσέγγιση, ή θα κάνεις ακόμα μεγαλύτερη δουλειά για να βλέπει τα αποτελέσματα σου και να αλλάζει όσο εκείνος θέλει και μπορεί, χωρίς να του το επισημαίνεις. Υπάρχει και μια τρίτη εκδοχή αυτή που Προσωπικά αγαπώ! Η εύκολη εκδοχή! Διαλέγεις άνθρωπο που να αγαπά την εξέλιξη. Έτσι κάνουν δουλειά και οι δυο και προχωράνε παράλληλα! Κατά αυτόν τον τρόπο γνωρίζεις κάθε μέρα και μια νέα πτυχή του Εαυτού σου αλλά και του άλλου και ο έρωτας απογειώνεται. Έχει καθημερινή ανοδική πορεία! Ουδείς τέλειος κι αυτό είναι το τέλειο! Δυο ατελή άτομα που αγαπούν να δημιουργούν τη δική τους «τελειότητα»! Η Βιρτζινια Γουλφ είχε πει: «Τακτοποίησε όποια κομμάτια σου τύχουν»! Υποστηρίζοντας ότι αν εσύ επιλέξεις να βλέπεις ότι οτιδήποτε σου συμβαίνει, συμβαίνει για καλό σου και να το ερμηνεύεις θετικά προς εσένα ρωτώντας τον Εαυτό: «τι θέλει να μου διδάξει αυτό».., τότε η ζωή για εσένα θα είναι μια όμορφη περιπέτεια με ρομαντικά στοιχεία και δημιουργική πορεία!
Διαβάστε επίσης:
Σόφη Πασχάλη: Δημιούργησε τον Εαυτό που θα ερωτευόσουν!
