Σήμερα εστιάζω στο γιατί μας ωφελεί να σκεφτόμαστε θετικά προς εμάς και πώς αν δημιουργήσουμε αυτή τη νοοτροπία αλλάζει όλη μας τη ψυχοσύνθεση.
Ακούμε συχνά, να σκέφτεσαι θετικά και εσύ πιθανό να αναρωτιέσαι: Τι θετικά; Δεν βλέπεις τι γίνεται στον κόσμο μας; Συνεχίζει η σκέψη να παραθέτει: Εγώ άλλωστε θετικά σκέφτομαι οι άλλοι με ταράζουν; Τι να κάνω, που οι άλλοι με αποσυντονίζουν; Οι άλλοι φέρονται ανάρμοστα!
Θα στο κάνω πολύ εύκολο σήμερα! Θα ξεκινήσω ωστόσο με ένα στερεότυπο!
Ζω στο τώρα! Τι σημαίνει; Ας υποθέσουμε ότι ζούμε με βάση το παρελθόν, τι κάνουμε; Εστιάζουμε στα γεγονότα του παρελθόντος, μιλάμε για αυτά, ζούμε μέσα από αυτά, δενόμαστε με αυτά, εστιάζουμε σε αυτά στο παρόν μας, τα μεγαλώνουμε και άρα δεν μας μένει χρόνος να δημιουργήσουμε ένα διαφορετικό παρόν. Νιώθουμε λύπη και ενοχές για το παρελθόν και το κουβαλάμε. Επαναλαμβάνουμε ένα χθες για κάθε νέο τώρα τοποθετώντας τον Εαυτό σε ένα πεδίο μόνιμης εσωτερικής διαμάχης. Ας το πάμε ανάποδα. Ζω στο τώρα, τι κάνω; χρησιμοποιώ το παρελθόν ως εργαλείο για να εργαστώ με τον Εαυτό μου. Να μάθω από το παρελθόν να με εξελίξω. Να μάθω να αγαπώ, να συγχωρώ, να αποδέχομαι, να προχωρώ, να απελευθερώνω, να ανθίζω. Σαν να είναι ένας υπέροχος προσωπικός χρυσός οδηγός ανάπτυξης. Αντιστοίχως, ζω στο μέλλον. Τι συμβαίνει; Έχω άγχος, αγωνίες, προσδοκίες, απαιτήσεις καθώς θέλω κάτι να συμβεί. Το σκέφτομαι, το υπεραναλύω και η πίεση που μου ασκώ με αφήνει αμετακίνητο. Αντιθέτως ζω στο παρόν, σημαίνει δημιουργώ μέλλον, έχω την όρεξη και διάθεση νέας δημιουργίας. Δεν πολιορκούμαι από το Εγώ που δικαιολογεί το καθετί που δεν κάνω, φταίει η συνθήκη, φταίει η οικογένεια, φταίει η ηλικία, φταίνε οι καταστάσεις για να παραμένω στην ίδια θέση, αλλά προχωρώ κάνοντας νέα βήματα, χωρίς δικαιολογίες. Δεν εμμένω λοιπόν σε σκέψεις, πράττω διαφορετικά. Ζω τη κάθε μέρα σαν μια νέα μέρα. Με όρεξη και διαύγεια!
Τι συμβαίνει επομένως με τις σκέψεις; Θέλουμε περισσότερα. Αυτό κάνουμε οι άνθρωποι. Θέλουμε και άλλα. Και πολύ καλά κάνουμε! Προσοχή όμως από ποια συχνότητα ζητάμε! Αν επιθυμούμε περισσότερα από χαμηλή συχνότητα δηλαδή από πεδίο ελλείψεων, συζητώντας τι δεν έχουμε, τι μας λείπει, τι δεν συμβαίνει, τι κάνουν οι άλλοι, πράττουμε ανάλογα και προσελκύουμε από αντίστοιχο δονητικό πεδίο περισσότερες ελλείψεις. Από υψηλότερη συνείδηση αντιθέτως αλλάζει ο τρόπος διαχείρισης του νου. Νιώθουμε ευγνώμονες για όσα έχουμε ήδη και ό,τι είμαστε, αναγνωρίζουμε τη δύναμη μας, συντονιζόμαστε με την ενέργεια της Πηγής, (το άπειρο των δυνατοτήτων) και υλοποιούμε τη δημιουργία των ιδεών μας. Χρειάζεται να εξαλείψουμε τις αμφιβολίες και να απορρίψουμε τα δυσαρμονικά πρότυπα σκέψης. Όσο αυτή η νοοτροπία γίνεται αντιληπτή τόσο δημιουργούμε μια πραγματικότητα που αγαπάμε αντί μια πραγματικότητα που φοβόμαστε. Ας υποθέσουμε ότι ξυπνάμε το πρωί και ο καιρός είναι βροχερός! Αν ξεκινά η μέρα με δηλώσεις όπως: ωχ θα βρω κίνηση, τι απαίσιος καιρός, μου χαλάει τη διάθεση, δεν μου αρέσει που βρέχει και πάει λέγοντας, η μέρα του ατόμου θα έχει μια δυσαρμονία! Όσο λοιπόν εμείς ανησυχούμε για πράγματα, τα ζούμε. Τα δημιουργούμε μέσω της σκέψης! Για παράδειγμα, η σκέψη «δεν έχω αρκετά χρήματα» είναι μια σκέψη που δεν εναρμονίζεται με τη Θειική πηγή καθώς αντικειμενικά τα χρήματα υπάρχουν σε τεράστια αποθέματα στον κόσμο. Η ενέργεια της σκέψης γίνεται δεκτή από έναν δέκτη συντονισμένο στην ίδια συχνότητα. Αν λοιπόν εμείς εκπέμπουμε στη συχνότητα απογοήτευσης δηλαδή σκεφτόμαστε ελλείψεις πώς να συντονιστούμε με τη Συμπαντική Πηγή Ενέργειας που διαθέτει απεριόριστη αφθονία.
Σίγουρα έχεις ακούσει την παροιμία: «Ενός κακού μύρια έπονται!» Αντιστοίχως θα πω ενός καλού μύρια έπονται! Τι διαλέγεις; Ό,τι βλέπουμε μας παρουσιάζεται ό,τι δεν βλέπουμε απουσιάζει! Όσο λοιπόν παραπονιόμαστε για το πόσο άδικη είναι η ζωή, αν επιλέγουμε δηλαδή να ταραζόμαστε με τα όσα εκδηλώνονται τόσο περισσότερο αυτά τα πράγματα θα συνεχίζουν να προσδιορίζουν τη ζωή μας! Όπου επικεντρώνουμε την προσοχή μας αυτά προσελκύουμε. Παρατήρησε την ίδια σκέψη και νιώσε τι σου παρουσιάζεται! Λέει ένας: «Ο κόσμος είναι άδικος, εργάζομαι πολλές ώρες, κουράζομαι και δεν μου δίνουν τα χρήματα που μου αξίζουν». Λέει ένας άλλος: «Ο κόσμος είναι τόσο όμορφος, έχει άπειρες δυνατότητες, χρειάζεται να ανοίξω και άλλο τους ορίζοντες μου καθώς χρειάζομαι και άλλες απολαβές!» Το ίδιο θέλουν και τα δυο άτομα. Από άλλη συχνότητα ωστόσο. Ο πρώτος παλεύει με τον κόσμο, άρα προτεραιότητα έχει ο φθόνος μέσα του, (χωρίς να το αντιλαμβάνεται) και ο δεύτερος προοδεύει και αναπτύσσεται καθώς βλέπει δρόμους. Αν βρίσκεσαι σε περίοδο μετακίνησης μέσα σου, δοκίμασε για ένα διάστημα να μην ανησυχείς για το αν θα επιδεινωθεί κάτι αρνητικο που σου συμβαίνει. Μην ανησυχείς αν θα κρυολογήσεις. Αν θα κολλήσεις κάποια ίωση. Μην ανησυχείς αν τα παιδιά σου θα μπλέξουν και να τους το μεταφέρεις, μην ανησυχείς αν η δουλειά σου θα πάει καλά! Εστίασε στο να νιώθεις καλά! Να εκπέμπεις υγεία. Να είσαι πιο δημιουργικός στην εργασία σου. Να γεννάς ιδέες. Να επιτρέπεις στα παιδιά σου να ανασαίνουν. Παρατήρησε τον Εαυτό σου πώς νιώθει όταν δεν ανησυχεί! Παρατήρησε την ενέργεια που σπαταλούσες ανησυχώντας πού βρίσκεται τώρα; Μήπως σε εγρήγορση; Μήπως σε δημιουργία; Μήπως σε αποτελέσματα; Μήπως σε ευτυχία;
Σκέψου το εξής: Κάποτε δεν υπήρχαν αεροπλάνα! Βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι που πίστεψαν σε αυτή την ιδέα. Αντί να σκέφτονται και να έχουν εστιάσει τη προσοχή τους στο πώς τα πράγματα παρέμεναν στο έδαφος, στοχαστήκαν γύρω από την ανύψωση αντικειμένων που μπορούσαν να κινούνται στον αέρα. Με τη δημιουργία υψηλής ταχύτητας και τον σχεδιασμό φτερών που ωθούν τον αέρα προς τα πάνω είδαν ότι αντικείμενα μπορούν να αιωρούνται. Έτσι σήμερα έχουμε στη διάθεση μας αεροπορικά ταξίδια. Θέλοντας να καταλήξω, ότι γινόμαστε ό,τι σκεφτόμαστε. Επέλεξε να σκέφτεσαι αυτά που επιθυμείς να δεις να υλοποιούνται και να δρας προς αυτή τη κατεύθυνση και απέφυγε να δρας μέσα από τον φόβο και την αντίδραση για να σταματήσεις να έλκεις αυτά που φοβάσαι. Εσύ έχεις την πίτα εσύ και το μαχαίρι! Εσύ κρατάς τα ηνία της ζωής σου και μόνο εσύ! Δημιούργησε τον άνθρωπο που θα ερωτευόσουν! Γίνε αυτός ο άνθρωπος και δες τη ζωή σου να παίρνει τη μορφή που της αξίζει. Μόνο αν εσύ ερωτευτείς τον Εαυτό σου, όσον αφορά το όλον σου, θα κατορθώσεις να σε θεωρήσεις άξιο των επιθυμιών σου.
«Εσύ θα σε επέλεγες για σύντροφο σου», είναι η ερώτηση;
Ένας άνθρωπος που απιστεί, είναι μια γνωμάτευση ότι απιστεί στην ίδια του την αλήθεια! Φοβάται να αντιμετωπίσει την αλήθεια και βρίσκει ένα χάπι ευεξίας με ημερομηνία λήξης! Τι κάνει; Παίρνει δόσεις οξυγόνου και επιστρέφει στο πρόβλημα. Ένας άνθρωπος που λέει ψέματα σε εσένα λέει ψέματα σε όλους γιατί έχει μάθει να μην αντιμετωπίζει την αλήθεια! Ένας άνθρωπος που φοβάται να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο τον ίδιο του τον Εαυτό, πώς έχεις την ψευδαίσθηση ότι θα είναι μαζί σου γνήσιος;
Τι μπορείς να κάνεις εσύ, είναι η εύλογη ερώτηση; Να γίνεις αυτός που θα ήθελες δίπλα σου και όχι ίδιος με αυτόν που σε πόνεσε. Να μάθεις να βλέπεις τα σημάδια και να μην τα αγνοείς. Η ζωή έχει πόνο για άλλους. Διάλεξε τον δρόμο σου μετά τον πόνο. Φαντάσου τη ζωή σαν μια ορειβασία. Κάποιοι φοβούνται να φτάσουν στη κορυφή! Είναι σαν να μην τους φτάνει το οξυγόνο. Μην θυμώσεις μαζί τους, δεν μπορούν! Αν εσύ έχεις οξυγόνο και θες να πας στη κορυφή θα χρειαστεί να μην κουβαλάς το βάρος αυτών που δεν μπορούν όσο δύσκολο και αν ακούγεται! Θα κάνεις καλό σε όλους όταν έχεις την δύναμη να βλέπεις και να δρας μέσα από την αλήθεια. Έτσι αλλάζει η ζωή! Θα χρειαστεί να πάρεις αποφάσεις. Ίσως χρειαστεί να χωρίσεις! Να αφήσεις ανθρώπους! Να φύγεις από τη πόλη σου. Να αφήσεις δεσμά. Θα χρειαστεί να αποδεσμευτείς με ότι σε κρατά χαμηλά για να ανυψωθείς! Δεν γίνεται both ways! Θα χρειαστεί να διαλέξεις στη ζωή. Διάλεξε τη ζωή σου και μέσα από αυτή, πίστεψε με, θα φωτίσεις πολλές ζωές. Οι άνθρωποι δεν ακούνε λόγια, βλέπουν και παραδειγματίζονται από πράξεις. Οι πράξεις μας μιλάνε από μόνες τους. Όλα συνδέονται! Γίνε! Το λέω και το ξαναλέω! Γίνε! Γίνε ό,τι θαυμάζεις! Ό,τι γίνεσαι σε βρίσκει! Διάλεξε τι θες να γίνεις και γίνε! Μετά όλα παίρνουν εύκολα τον δρόμο τους!
Διαβάστε επίσης: Σόφη Πασχάλη: Η ζωή είναι μια έκπληξη που συνεχώς ανανεώνεται!
