Θλιβερό. Είναι η πρώτη λέξη που μπορεί να περιγράψει όσα διαδραματίστηκαν χθες στα βραβεία του Mad.
Για πρώτη φορά μετά από τα 2 χρόνια της καραντίνας η διοργάνωση ήταν sold out και ο ενθουσιασμός για το come back ήταν τόσο μεγάλος όσο και οι ατέλειωτες ουρές αυτοκινήτων που είχαν δημιουργηθεί από νωρίς το απόγευμα, καθώς πλήθος κόσμου κατευθυνόταν προς το γήπεδο Tae Kwon Do.
Το πώς κατέληξε η πολυαναμενόμενη βραδιά έμοιαζε να είναι μια έκπληξη για όλους. Όμως, τελικά μάλλον δεν θα έπρεπε.
Το ότι στην «τραπ» σκηνή της Αθήνας υπήρχαν δύο αντίζηλοι που τσακώνονταν αυτάρεσκα στα Instagram σαν κακομαθημένα 10χρονα (σόρι αν προσβάλλω τα 10χρονα) ήταν γνωστό από καιρό. Το ότι τους έβαλαν να κάτσουν κοντά-κοντά, μάλιστα τον ένα πίσω από τον άλλο (;!) στα ίδια βραβεία (;!) μάλλον θα έπρεπε από την αρχή κάποιος να σκεφτεί ότι ίσως δεν ήταν καλή ιδέα. Αλλά -μάλλον- κανείς δεν το σκέφτηκε. Aν και θα έπρεπε, ειδικά αν είναι αληθινό το sms που πόσταρε ο Light εκ των υστέρων, στο οποίο παρακαλούσε την Παραγωγή του Mad να μην βάλει τη δική του ομάδα να κάτσει κοντά με την ομάδα του Snik.
«Σου εξήγησα πολλές φορές ότι οι κόντρες που υπάρχουν είναι πολλές και έντονες και πολύ φοβάμαι πως δεν θα καταλήξει όμορφα για κανέναν», έγραφε μεταξύ άλλων. Το μήνυμα αποδείχθηκε προφητικό.
Δεν είναι τυχαίο πως ακόμα και στις ΗΠΑ οι τράπερ δεν έχουν επαφές με τη mainstream μουσική σκηνή και κατά βάση δεν συμμετέχουν σε τέτοιου είδους μεγάλες βραβεύσεις. Οι δικοί μας, που είναι και ολίγον γιαλαντζί, γιατί ραπ και τραπ κουλτούρα είναι υπό αμφισβήτηση κατά πόσο υπάρχει στην Ελλάδα, μοιάζουν τα τελευταία χρόνια πιο θετικοί στη mainstream προβολή των «συστημικών» μέσων. Αν και θεωρητικά αντισυστημικοί, γιατί όπως λένε και οι στίχοι του Light: «είμαι hood superstar μες το ghetto. Αν δεν είναι με μας τότε πες του βούλωσέ το».
Δεν θα πιάσω το γιατί λατρεύουν τους τράπερ τα πιτσιρίκια (όταν είσαι όντως 10χρονος έχεις και μερικά ελαφρυντικά), ούτε γιατί οι μανάδες-μπαμπάδες (και βάζω blame και σε μένα πρώτη από όλους) αφήνουν τα παιδιά τους να τους ακούνε. Επίσης, απορώ με τις γυναίκες που δεν έχουν ακόμα βγει στα κανάλια με τους στίχους όλων αυτών, καθώς σύμφωνα με τα lyrics οι γυναίκες είναι όλες @&*^άνες και τον ρουφάνε. Το #metoo εδώ παραμένει ανησυχητικά ανενεργό.
Πάμε, όμως, πίσω στα χθεσινά βραβεία και τη στιγμή που έγινε το πρώτο μαναφούκι όταν η Τάμτα ήταν πάνω στη σκηνή. Ήταν αιφνιδιαστικό, άβολο και προσβλητικό τόσο προς τους καλλιτέχνες όσο και προς το κοινό. Όμως, αντί να εκδιωχθούν και οι δύο τράπερ από τα βραβεία επί τόπου (από όποιον θα ήταν αρμόδιος να πάρει μια τέτοια απόφαση), μετά από μικρή παύση όλα συνέχισαν σαν να μην τρέχει τίποτα (;!).
Και όχι απλά παρέμειναν οι δύο τράπερ στον χώρο, αλλά λίγη ώρα μετά, όταν η Ιωάννα Παλιοσπύρου προλόγιζε τη βράβευση της Έλενας Παπαρίζου ξαναπιάστηκαν στα χέρια. Αλλά και πάλι δεν εκδιώχθηκαν από τα βραβεία (;!). Όχι απλά δεν τους έπιασε κάποιος να τους βγάλει έξω σεβόμενος το κοινό και τους κανονικούς, επαγγελματίες καλλιτέχνες, αλλά λίγη ώρα μετά έκαναν κανονικά και το act τους στη σκηνή! Απορώντας μάλλον που το πλήθος τους γιούχαρε.
Κάπως έτσι ήρθε και μια αμήχανη ψευτο-συγγνώμη, που «άργησε μια μέρα» και ειπώθηκε on stage από τους ίδιους τους τράπερ, που με τη γνωστή τους πια ωριμότητα 10χρονου άρθρωσαν μια μπούρδα τύπου «αφού με χτύπησαν δεν θα κάτσω εγώ να τις τρώω». Η διαχείριση της πρωτοφανούς κρίσης, που ισοπέδωσε κάθε χαρά που μπορεί να δημιoυργεί μια μουσική γιορτή, ήταν τόσο ατυχής και ανεπαρκής που στο «έβγαινε» από το event οι ομάδες των τράπερ ξαναπιάστηκαν στα χέρια.
Με τα γεγονότα να «φωνάζουν» από μόνα τους, ειλικρινά δεν ξέρω αν έχει νόημα κάποιος να πάρει θέση σε όλα αυτά. Αυτή που το έκανε με τον καλύτερο τρόπο χωρίς να αρθρώσει λέξη ήταν η Έλενα Παπαρίζου που ευγενικά και ηχηρά απλά δεν εμφανίστηκε ποτέ στη σκηνή. Όμως μετά από όλο αυτό το χθεσινό «πατα-τράπ» καλό είναι να το ξανασκεφτεί όποιος αποφασίσει να πληρώσει τα ευρώπουλα του για να ακούσει τους δύο δημοφιλείς τράπερ σε κάποια συναυλία ή να αγοράσει τη μουσική τους. Πάντως, για να είμαστε και δίκαιοι, Snik και Light αποδείχθηκαν ειλικρινείς: δεν κρύβουν ούτε τι είναι, ούτε τι πρεσβεύουν, ούτε αν στενοχωρήθηκαν ή όχι με όσα συνέβησαν. Στο χέρι μας είναι αν θα «το αγοράσουμε» -μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Προφανώς και δεν είναι όλοι οι τράπερ ίδιοι, όπως είπε και η Panik σε ανακοίνωσή της.
Αλλά τα ρεφρέν παραμένουν. Πάμε, λοιπόν, όλοι οι fans μαζί δυνατά (ξεκινάμε με Light, συνεχίζουμε με Snik):
10 chains space coupe
Έχω pass για το ghetto
Χόρεψέ μου άνοιξε το στόμα σου και ρούφηξέ το
Οι πουτάνες βγάζαν hate και τους είπα χώνεψέ το
Καλή τύχη για του χρόνου, σας γα#@$αμε και φέτος
Mεθυσμένος στα βραβεία μες στο G63 (Woo)
Μόλις γά*&σα τη γκόμενα ενός rapper
Μη με κάνεις να γα@#σω άλλη μία
Enеmies on lock, 5 χρόνια σας γα&*ω non–stop
