Μεσημέρι Κυριακής, παρακολουθώντας στο Open τη φίλη και συνάδελφο, Αναστασία Αργυριάδου να μιλάει με ανθρώπους που έχασαν τα πάντα στις πλημμύρες. Μια γυναίκα της περιγράφει πως δούλευε όλη της τη ζωή ως καθαρίστρια για να φτιάξει το μικρό της σπίτι, στο οποίο προκάλεσε μεγάλες ζημιές ο Ιανός και το αποτελείωσε ο Ντάνιελ. Δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά της, στηρίζεται στη ρεπόρτερ και εκείνη προσπαθεί να διατηρήσει τον επαγγελματισμό της στον αέρα, αν και η φωνή της σπάει λίγο καθώς η άτυχη γυναίκα της δείχνει αυτό που ήταν κάποτε το σπίτι της.
Τις τελευταίες μέρες έχουμε δει δεκάδες παρόμοιες εικόνες. Η παραπάνω κυρία είναι λίγο πιο τυχερή από άλλους πληγέντες γιατί τη φιλοξενεί πλέον η φίλη και γειτόνισσά της. Σε ένα άλλο σπίτι λίγο παρακάτω, φιλοξενούνται 40 άτομα που είδαν το βιός τους να πνίγεται μέσα σε λίγα λεπτά. Ξέρουν ότι οι ζωές τους από εδώ και πέρα δεν θα είναι ξανά οι ίδιες. Δεν φταίνε εκείνοι για όσα έγιναν, ούτε θα τιμωρηθούν ποτέ όσοι ευθύνονται.
Αυτοί οι άνθρωποι όμως σε λιγότερο από έναν μήνα θα κληθούν όμως να ρίξουν την ψήφο τους στις κάλπες, όπως θα το κάνουμε κι εμείς που θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε στη δική τους θέση. Συγγνώμη που έχω μια δυσκολία να εμπιστευτώ υποψηφίους που επιστρατεύουν παίκτες reality και χαρούμενους celebrities χωρίς καμία εμπειρία στα κοινά προκειμένου να δελεάσουν το κοινό. Δεν τους βάζουμε όλους αφοριστικά στο ίδιο τσουβάλι, απλά εμείς οι ίδιοι οφείλουμε να είμαστε πλέον πολύ προσεκτικοί και να το ψάξουμε λίγο περισσότερο το πράγμα. Γιατί έχουμε και εμείς από εδώ και πέρα πιο μεγάλο μέρος αυτής της ευθύνης.
Δεν ζούμε πια στις εποχές του «Τσοβόλα δώστα όλα», έχουμε περάσει μία πανδημία που μας έχει στιγματίσει ψυχολογικά, η κλιματική κρίση θα μας δείχνει πλέον τα δόντια της χειμώνα καλοκαίρι. Να πούμε και μια άβολη αλήθεια; Είμαστε μία χώρα που θέλει να πιστεύει ότι ανήκει στην εξευγενισμένη Ευρώπη, αλλά τελικά παραμένει στα Βαλκάνια, μεταφέρει από γενιά γενιά ουκ ολίγες αναχρονιστικές παθογένειες. Και για να μην παρεξηγηθούμε, το μέγεθος της συγκεκριμένης καταστροφής θα ήταν τεράστιο, ακόμα και αν είχαμε την οργάνωση της Γερμανίας ή της Ιαπωνίας. Τέτοιες εικόνες έχουμε δει πολλές φορές και σε προηγμένες χώρες, όπως την Αμερική, όπου οι άνθρωποι βρίσκονται κάθε χρόνο αντιμέτωποι με τυφώνες που νομίζεις ότι είναι οπτικά εφέ σε ταινίες τύπου «Αρμαγεδδών».
Στα αντανακλαστικά βρίσκονται όμως οι διαφορές. Και σε αυτό το κομμάτι δεν τα πήγαμε καλά, όπως δεν καταλάβαμε και ποτέ γιατί ο Έβρος καιγόταν αβοήθητος πάνω από δυο εβδομάδες. Δεν είναι πια ανεκτό να παρακολουθείς ένα αυτοματοποιημένο πινγκ πονγκ ευθυνών στα τηλεοπτικά παράθυρα και να μην αντιδράς. Δεν αρκεί ένα Insta-story για να δείξεις ότι έχεις κοινωνική ευαισθησία και πέντε λεπτά μετά να ποζάρεις με ένα Άπερολ Σπριτζ στο χέρι. Δεν με ενδιαφέρει προσωπικά αν ο τάδε Περιφερειάρχης βρισκόταν στη γιορτή του Χαλβά ή της Πατάτας παραμονή της καταστροφής, για την οποία προειδοποιούσαν οι ξένοι μετεωρολόγοι ότι θα είναι πρωτοφανής για τα Μεσογειακά δεδομένα- αν τα είχε κάνει όλα καλά από πριν, καλώς είχε πάει στη Γιορτή του Χαλβά. Με ενδιαφέρει τι έκανε μετά τόσο εκείνος και η τοπική αυτοιδίοικηση γενικότερα, αλλά και η ίδια η Κυβέρνηση- έχει βάλει τους σωστούς ανθρώπους στις σωστές θέσεις; Έχει μοιράσει σωστά τα κονδύλια; Έχει εξετάσει αν αυτά τα χρήματα αξιοποιήθηκαν όπως και όπου έπρεπε;
Την ίδια στιγμή, και χωρίς να θέλω να γίνω λαϊκιστής, βλέπω τους Δήμους να διοργανώνουν πανηγυρικές κρυφο-προεκλογικές φιέστες με δωρεάν συναυλίες λαϊκών και ποπ τραγουδιστών που κοστίζουν κατά μέσο όρο 50.000 ευρώ η κάθε μία. Φταίει ο καλλιτέχνης; Όχι βέβαια. Δεν έχει ανάγκη ο κόσμος να ξεδώσει και λίγο; Φυσικά. Έχει μεγαλύτερη όμως ανάγκη να ξέρει ότι σε περίπτωση έκτακτων φαινομένων τα φρεάτια θα είναι ανοιχτά.
Αυτή τη στιγμή οι νεκροί έχουν φτάσει τους 14, και όλοι φοβούνται ότι ο τελικός απολογισμός θα είναι μεγαλύτερος. Η τραγική επικαιρότητα των ημερών θα επηρεάσει τις αυριανές πρεμιέρες των πρωινών ψυχαγωγικών εκπομπών. Μαθαίνω για παρουσιάστριες που άλλαξαν την τελευταία στιγμή τα ρούχα που θα φορούσαν, για επεμβάσεις της τελευταίας στιγμής στις σκαλέτες των αρχισυντακτών. Τα δεδομένα φαίνεται πως θα ευνοήσουν περισσότερο τις εκπομπές που έχουν περισσότερο infotainment χαρακτήρα και μπορούν να διαχειριστούν την πληροφορία πιο αποτελεσματικά ενώ στις υπόλοιπες ομάδες υπάρχει ήδη μια αμηχανία.
Συγγνώμη αν έγινα λίγο δυσάρεστος σήμερα, αλλά θα έχουμε και άλλες ημέρες να πούμε τα τηλεοπτικά μας και τα πιο ελαφριά θέματα που σχολιάζουμε εδώ συνήθως. Η ζωή θα συνεχιστεί και όλοι θα επανέλθουμε στους κανονικούς μας ρυθμούς, ελπίζουμε όμως αυτή τη φορά με μεγαλύτερη όμως ενσυναίσθηση, αλληλεγγύη και ενίσχυση της ατομικής μας ευθύνης…
