Η Μαρία Κάλλας έζησε έναν μοιραίο έρωτα με τον Αριστοτέλη Ωνάση και είναι αυτό που μνημονεύεται περισσότερο σε κάθε αφιέρωμα για τη ζωή της. «Η μοίρα ήταν αυτή που γέννησε τη σχέση μου με τον Αρίστο», είχε πει η Ελληνίδα ντίβα της παγκόσμιας όπερας.
Στις τελευταίες της εξομολογήσεις στον Στέλιο Γαλατόπουλο, λίγους μήνες πριν πεθάνει, η Μαρία Κάλλας μιλούσε ανοιχτά για τον Αριστοτέλη Ωνάση: «Ναι, η αγάπη μας ήταν αμοιβαία. Ο Αρίστος ήταν αξιολάτρευτος, ευθύς, ατρόμητος. […] Το μόνο που θα μπορούσα πραγματικά να καταλογίσω στον Αρίστο ήταν η ακόρεστη επιθυμία του να κατακτήσει τα πάντα».
Οι δυο τους γνωρίστηκαν το 1957 σε μια δεξίωση. Το ειδύλλιο όμως ξεκίνησε δύο χρόνια αργότερα όταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης κάλεσε τη Μαρία Κάλλας στη θαλαμηγό του μαζί με τον τότε σύζυγό της, Τζοβάννι Μπατίστα Μενεγκίνι. Εκείνος ήταν παντρεμένος με την Τίνα Λιβανού.
«Για ένα διάστημα, στην αρχή της σχέσης μας, ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι. Επίσης ένιωθα ασφαλής τότε. […] Αυτή η ψυχική μου κατάσταση δεν κράτησε πολύ, καθώς σχετικά σύντομα διαπίστωσα πως αρκετές αρχές και συνήθειες του Αρίστου ήταν πολύ διαφορετικές από τις αντίστοιχες δικές μου. Ήμουν μπερδεμένη. Πώς μπορεί ένας άντρας που σε αγαπάει πραγματικά να έχει συγχρόνως και σχέσεις με άλλες γυναίκες; Δεν μπορεί να τις αγαπούσε όλες…» έλεγε η Μαρία Κάλλας στον καλό της φίλο Στέλιο Γαλατόπουλο.
Στο βιβλίο «Μαρία Κάλλας: Γράμματα και αναμνήσεις» του Τομ Βολφ (εκδόσεις Πατάκη), που μεταφέρθηκε και στη θεατρική σκηνή με πρωταγωνίστρια τη Μόνικα Μπελούτσι, δημοσιεύεται μία από τις επιστολές που έστειλε στον Έλληνα κροίσο, από το Παρίσι, τον Ιανουάριο του 1968.
«Αρίστο, αγάπη μου,
Ξέρω ότι αυτό είναι ένα ασήμαντο δώρο για τα γενέθλιά σου. Όμως, έπειτα από οκτώμισι χρόνια, έπειτα από τόσα και τόσα που έχουμε περάσει μαζί, έχω τη χαρά να μπορώ να σου πω πόσο υπερήφανη είμαι για σένα. Σε αγαπώ με όλο μου το σώμα και με όλη μου την ψυχή και μοναδική μου ευχή είναι να νιώθεις κι εσύ το ίδιο. […] Αν μπορούσες να διαβάσεις τα συναισθήματά μου για σένα, θα ένιωθες ο πιο δυνατός και ο πιο πλούσιος άνθρωπος όλου του κόσμου. Δεν είναι το γράμμα ενός παιδιού αυτό. Είναι μια πληγωμένη, κουρασμένη γυναίκα που έχει δει πολλά και που σου εκφράζει τα πιο αγνά και νεανικά συναισθήματά της. Μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό. Να είσαι πάντα τόσο τρυφερός μαζί μου όσο αυτές τις μέρες. Με κάνεις να νιώθω βασίλισσα του κόσμου, αγάπη μου. Έχω τόση ανάγκη από αγάπη και τρυφερότητα. Είμαι δική σου, μπορείς να με κάνεις ό,τι θέλεις.
Η ψυχή σου, Μαρία».
Η προδοσία του Ωνάση ήταν για τη Μαρία ένα πλήγμα βαρύ. Ωστόσο, οι δυο τους συνέχισαν να έχουν καλές σχέσεις ακόμα και μετά τον γάμο του με την Τζάκι Κένεντι.
Σε απόσπασμα από τα απομνημονεύματά της, όπως τα υπογόρευσε στον Στέλιο Γαλατόπουλο, αναφέρει: «Μετά τον γάμο του Αρίστου δεν ξανακαβγαδίσαμε ποτέ πια. Οι συζητήσεις μας ήταν γόνιμες, εποικοδομητικές. Δεν προσπαθούσαμε πια να αποδείξουμε κάτι, είτε στον εαυτό μας είτε ο ένας στον άλλο. Όταν τον είδα στο νοσοκομείο (σ.σ. στο Αμερικανικό Νοσοκομείο του Παρισιού, στο Νεϊγύ-συρ-Σεν) λίγο πριν πεθάνει, ήταν ήρεμος και, νομίζω, συμφιλιωμένος με τον εαυτό του. Ήταν πολύ άρρωστος και ήξερε πως πλησίαζε το τέλος του, αν και έκανε προσπάθεια να μην το δείχνει. Δεν μιλήσαμε για τις παλιές, καλές μέρες που ζήσαμε μαζί. Άλλωστε ούτε και για οτιδήποτε άλλο είπαμε πολλά· πιο πολύ επικοινωνούσαμε με τη σιωπή. Όταν έφευγα (είχε εκείνος ζητήσει να πάω να τον δω, αλλά οι γιατροί με είχαν παρακαλέσει να μη μείνω πολύ), κάνοντας μεγάλη προσπάθεια, κατάφερε να μου πει: “Σε αγάπησα. Όχι πάντα με τον καλύτερο τρόπο, αλλά όσο καλύτερα και όσο περισσότερο μπορούσα. Προσπάθησα”. Αυτός ήταν ο Αρίστος».
Φωτογραφίες: Zuma Press
