Ο Κώστας Καζάκος έφυγε σήμερα Τρίτη 13 Σεπτεμρβίου από τη ζωή στα 87 του χρόνια λόγω πολυοργανικής ανεπάρκειας. Ο ηθοποιός νοσηλευόταν από τις 26 Ιουλίου στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός με αναπνευστικά προβλήματα, σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν για τον θάνατό του. Ο πρώτος του γάμος ήταν με την ηθοποιό Τζένη Καρέζη ένας έρωτας που άλλαξε τη ζωή και των δύο και τους οδήγησε όπως έγραφε ο Μάκης Δελαπόρτας στο περιοδικό ΟΚ! σε στιγμές επαγγελματικής ολοκλήρωσης και προσωπικής ευτυχίας. Από τη στιγμή που γνωρίστηκαν δεν χώρισαν ποτέ. Ούτε επαγγελματικά αλλά ούτε και προσωπικά.
Η γνωριμία τους έγινε στα γυρίσματα του πολεμικού δράματος του Ντίνου Δημόπουλου σε σενάριο Νίκου Φώσκολου «Κοντσέρτο για πολυβόλα».
Παντρεύτηκαν τον Αύγουστο του 1968. Την ολοκλήρωση της ευτυχίας τους ήρθε να συμπληρώσει και ο μικρός Κωνσταντίνος, που γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1969, σχεδόν έναν χρόνο μετά τον γάμο τους Έζησαν μαζί ως ζευγάρι μέχρι τον θάνατο της Τζένης Καρέζη το 1992.
Η Τζένη Καρέζη είχε δηλώσει για τη γνωριμία τους: «Ναι, αυτή η χρονιά (σ.σ. 1967) σήμαινε πολλά για μένα. Τότε γνώρισα τον Κώστα. Χρωστάμε και οι δύο αιώνια ευγνωμοσύνη στον Φίνο, γιατί γνωριστήκαμε χάρη στην ταινία του «Κοντσέρτο για πολυβόλα», όπου πρωταγωνιστούσαμε. Θυμάμαι ότι μας γνώρισαν ένα πρωινό που είχαμε γύρισμα στα Ίσθμια. Μόλις είπαμε “χαίρω πολύ”, αισθάνθηκα ένα “κρακ” μέσα μου και είπα: “Α, εδώ είναι, αυτό είναι!”. Το ένστικτό μου μου έλεγε πολλά. Γίναμε αχώριστοι. Παίζαμε τάβλι, κάναμε ατέλειωτες βόλτες, πνευματικές συζητήσεις για ώρες. Πιστεύω πως μέχρι τότε ζούσα σε μια απόλυτη μοναξιά. Έβγαινα, διασκέδαζα, σπαταλιόμουν σε άσκοπες συζητήσεις και φιλοφρονήσεις, όμως όταν γύριζα σπίτι μου η μοναξιά μου ήταν αφόρητη. Ο Κώστας ήταν ο άνθρωπος που με επηρέασε παντοιοτρόπως, περισσότερο από οποιονδήποτε και οτιδήποτε στη ζωή μου. Από την ώρα που τον γνώρισα κατάλαβα πόσο σημαντική είναι η προσωπική ζωή του ανθρώπου, ο σύντροφός σου στο σπίτι σου, το παιδί σου, η καριέρα σου. Μέχρι τότε ήταν τα πάντα για μένα το θέατρο. Μετά τη γνωριμία μας χωρίστηκε το πράγμα. Εκείνος και το θέατρο με ενδιέφεραν εξίσου. Με τον Κώστα άρχισαν να με ενδιαφέρουν πιο ουσιαστικά πράγματα. Πριν μου άρεσε η κοσμική ζωή κι ολίγο να ντυνόμαστε, κι ολίγο να επιδεικνυόμαστε και κάποιο φλερτ και κάπου να χορέψουμε… Αντίθετα δεν με ενδιέφερε και ιδιαίτερα τι γινόταν γύρω μου, τα κοινωνικά προβλήματα, η πολιτική, ας πούμε. Με τον Κώστα βρήκα τον αληθινό εαυτό μου», έλεγε η ηθοποιός.
