Εκείνη την ήσυχη μέρα του Αυγούστου του 2017, που το ημερολόγιο έγραφε 18, ημέρα Παρασκευή, το
κορίτσι που λάτρεψε η οθόνη και η σκηνή, η Ζωή Λάσκαρη έφυγε από τη ζωή. Έτσι ξαφνικά, εντελώς αναπάντεχα, ήρεμα και γαλήνια. Έφυγε μέσα σε ένα όνειρο. Όπως ακριβώς επιθυμούσε. Η Ζωίτσα κοιμήθηκε και δεν ξύπνησε. Το βράδυ της 17ης Αυγούστου έπεσε για ύπνο και έσβησε από ανακοπή καρδιάς, όπως διέγνωσαν οι γιατροί. Δεν φοβόταν τα γηρατειά, ούτε τον θάνατο. Μόνο την αρρώστια. Την ανημπόρια.
Η είδηση του ξαφνικού θανάτου της πάγωσε την Ελλάδα. Σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του τόπου εξέφρασε τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια της κοσμοαγάπητης ηθοποιού, καθώς κι όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος. Οι τίτλοι στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων με μεγάλα γράμματα: «Έφυγε η τελευταία των σταρ», «Αντίο, Ζωίτσα», «Πολύ μας πίκρανες, Ζωή», «Τελευταία παράσταση χωρίς encore», «Ένας άγγελος στη γειτονιά των αγγέλων», «Καλό ταξίδι, Ζωή», «Έφυγε η ξανθή αγαπημένη Παναγιά», «Η Ζωίτσα στον Παράδεισο», «Αθάνατο κορίτσι για φίλημα» κ.ά.
Η ίδια έλεγε συχνά: «Θέλω να φύγω ήσυχα. Ούτε επικήδεια φλας ούτε μετά θάνατον ύμνους ούτε χειροκροτήματα και ετεροχρονισμένες φιλίες». Έτσι ακριβώς λοιπόν έφυγε. Ήρεμα και γαλήνια. Στον επίγειο παράδεισό της, δίπλα στη θάλασσα, μια ήσυχη καλοκαιρινή νύχτα, ανάμεσα σε πολύχρωμα λουλούδια και τους ανθρώπους που αγαπούσε.
Λαός και Κολωνάκι αποχαιρέτησαν τη μεγάλη σταρ με τιμές «πρώτης κυρίας», όπως άλλωστε άρμοζε στην αγαπημένη ηθοποιό. Όλοι ήταν εκεί. Φίλοι, θαυμαστές, συνεργάτες, απλοί περαστικοί, περίεργοι, τουρίστες. Όλοι! Η εξόδιος ακολουθία εψάλη στον ιερό ναό του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου στο Κολωνάκι. Ένα παρατεταμένο δυνατό χειροκρότημα μόνο ακουγόταν κι εκείνη «πετούσε» για πάντα στη γειτονιά των αγγέλων.
Το πιο συγκινητικό «αντίο» ήταν αυτό από την κόρη της Μαρία Ελένη στους φίλους της στο Διαδίκτυο, ως ο ιδανικός επίλογος στη ζωή της μητέρας της: «Μαμάκα μου, θα είσαι πάντα το πιο λαμπρό αστέρι μου. Θα είσαι η μυρωδιά μου, η καλύτερή μου φίλη. Μου δίνεις τέτοια δύναμη που ο πόνος όλος θα γίνει δημιουργία. Και θα γελάω, μαμά μου. Θα γελάω γιατί η ψυχή σου θέλω να είναι ανάλαφρη. Να μη σε βαραίνω. Όπως γελούσαμε μαζί. Και είμαι τόσο ευτυχισμένη που έφυγες σαν άγγελος… Χωρίς γιατί… Έτσι γούσταρες απλά! Ήταν η δική σου ζωή!».
Σπάνιο φωτογραφικό υλικό από τις μέρες μιας μεγάλης πρωταγωνίστριας και μιας γυναίκας με πάθος:
Με τον δεύτερο σύζυγό της Αλέξανδρο Λυκουρέζο έμειναν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής της. 
Το 2000 από την πολυσυζητημένη συνεργασία της με τον Απόστολο Γκλέτσο στο Θέατρο Αθηνών και το έργο Συνάντηση. 
Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τη Νόρα Βαλσάμη το 1994 στην παρουσίαση του δίσκου Αλίκη μου, Δημήτρη μου στο Ακρωτήρι. 
Το 1978 στο μαιευτήριο με τη νεογέννητη Μαρία Ελένη. Στο πλευρό της η μεγάλη της κόρη Μάρθα. 
Το 1983 πρωταγωνιστούσε στο έργο Οι άνδρες προτιμούν τις ξανθιές, που ανέβηκε στο Θέατρο Μινώα. Συμπρωταγωνίστριά της τότε ήταν η Μάρθα Καραγιάννη. 
Το 1966 παίρνει την ευλογία του Μακαρίου στην Κύπρο. 
Η Ζωή Λάσκαρη εκτιμούσε πολύ τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, με τον οποίο είχε φιλική σχέση. 
Την ημέρα του γάμου της με τον Πέτρο Κουτουμάνο το 1967. 
Με τον Τόλη Βοσκόπουλο έζησαν έναν θυελλώδη έρωτα που κράτησε τρία χρόνια. 
Ευτυχισμένοι γονείς στη βάφτιση της λίγων μηνών κόρης τους Μάρθας. 
Με τον Γιάννη Δαλιανίδη, τον Φιλοποίμενα Φίνο και τη σύζυγό του Τζέλλα. Όπως είχε πει, ο Φίνος ήταν για εκείνη ο πατέρας που δεν είχε. 
Με τον συμπρωταγωνιστή της Νίκο Κούρκουλο στην ταινία Ο κατήφορος (1961). 
Το 1959 ανακηρύχθηκε Σταρ Ελλάς. 
Κατά τη διάρκεια των διακοπών της στη Μύκονο τη δεκαετία του ’60. 
Πριν γίνει γνωστή συμμετείχε σε αρκετές διαφημίσεις ως μοντέλο για να βγάζει τα προς το ζην. 
Με τη μητέρα της, την οποία έχασε όταν ήταν μόλις 4 χρόνων. Η
ηθοποιός μεγάλωσε με τον παππού και τη γιαγιά της.
Σε μικρή ηλικία στο πατρικό της, στη Θεσσαλονίκη. 
Στιγμιότυπο από την ταινία «Μια κυρία στα μπουζούκια» (1968). 
:Το 1960 εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διαγωνισμό ομορφιάς στην Αμερική, χωρίς να πάρει κάποιον τίτλο, και το περιοδικό Εικόνες την έκανε εξώφυλλο 
Από την παράσταση Νύφη κουράγιο, που ανέβηκε το
2015 στη Θεατρική Σκηνή «Ζωή Λάσκαρη» και στην οποία έπαιζε μαζί με την κόρη της Μαρία Ελένη.
Το 1995 πρωταγωνίστησε ως Ωραία Ελένη στις Τρωάδες του Ευριπίδη στην Επίδαυρο, σε σκηνοθεσία Μιχάλη
Κακογιάννη.
Από το περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
