Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης έχει επικεντρωθεί τους τελευταίους μήνες στα επαγγελματικά του. Έχει ολοκληρώσει τα γυρίσματα για την αμερικάνικη ταινία Love is greek to me που θα προβληθεί στην πλατφόρμα Hallmark -θα προσπαθήσει να την δούμε και σε ελληνικό κανάλι- και ετοιμάζεται να ξεκινήσει πρόβες για το την επιθεώρηση της Δήμητρας Παπαδοπούλου στο θέατρο Άλσος αλλά και για μια νέα σειρά στον ΑΝΤ1. Η μεγαλύτερή του όμως πρόσκληση είναι η νέα του ταινία που γυρίζεται σε ένα από τα Ζαγοροχώρια και στην οποία υπογράφει τη σκηνοθεσία ενώ έχει αναλάβει και την παραγωγή.
Το okmag ταξίδεψε μέχρι το Τσεπέλεβο για τα γυρίσματα του «Κουραμπιέδες από χιόνι», που θα δούμε στις αίθουσες από τις 14 Δεκεμβρίου, σε διανομή της Village και είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε τα πάντα για την ταινία αλλά και να συνομιλήσουμε με τους συντελεστές.
Πρόκειται για μια οικογενειακή χριστουγεννιάτικη ταινία που το νόημά της, όπως μας λέει ο Γιάννης Τσιμιτσέλης, βρίσκεται στην ανθρωπιά. Πρωταγωνιστές είναι η αθωότητα και το πνεύμα των Χριστουγέννων. «Είναι ελληνικό πνεύμα Χριστουγέννων, δεν είναι μια ταινία σαν το “Μόνος στο σπίτι”» μας διευκρινίζει ο Γιάννης Τσιμιτσέλης.
Τη μουσική της υπογράφει ο Θέμης Καραμουρατίδης ενώ το τραγούδι των τίτλων θα ερμηνεύσει γυναίκα τραγουδίστρια το όνομα της οποίας δεν θέλησε να μας αποκαλύψει. Μας είπε όμως πολλά άλλα!
Για το ντεμπούτο του στη σκηνοθεσία
«Στην αρχή είχα πολύ μεγάλο άγχος γιατί δεν είχα την κατάλληλη τεχνογνωσία. Από την πλευρά του τι φακούς θα αλλάξω και τι θα κάνω. Με βοήθησε πάρα πολύ σε αυτό ο Παναγιώτης Βασιλάκης, ο διευθυντής φωτογραφίας, που το κατέχει οπότε εγώ συγκεντρώθηκα στο στήσιμο των σκηνών. Στην πορεία έμαθα και τη χρήση των φακών. Είχα πάρα πολύ άγχος αλλά από την άλλη, επειδή εδώ και 20-22 χρόνια έχω παίξει σε αρκετές ταινίες και είμαι από τους ανθρώπους που σε κάθε δουλειά που έκανα έπαιρνα διάφορα εφόδια και μπορούσα μετά να τα εφαρμόζω. Πάντα με απασχολούσαν και τα φώτα και όχι μόνο το υποκριτικό κομμάτι και παρατηρώ πάρα πολύ. Ήξερα, γιατί έχω δουλέψει με εξαιρετικούς ανθρώπους στον χώρο, διάφορα πράγματα οπότε έκανα ένα κράμα δικό μου για να μπορέσω να έχω μια προσωπική άποψη σε αυτό που θέλω να κάνω. Ήξερα από την αρχή πώς θέλω να είναι αυτή η ταινία, σύμφωνα με το δικό μου προσωπικό γούστο οπότε επειδή είμαι από τη γέννηση της ιδέας -γιατί πάνω σε δική μου ιδέα βασίστηκε το σενάριο- ήξερα πάρα πολύ καλά που θέλει να πάει. Αυτό το βλέπω καθημερινά στο γύρισμα και στο υλικό που τσεκάρω, ότι είναι κάτι το οποίο είναι συμβατό με το δικό μου προσωπικό γούστο και αυτό που θέλω να βγάλω. Μέρα με τη μέρα το πράγμα γινόταν ακόμη πιο ευχάριστο, όχι εύκολο. Απλά στην αρχή λόγω άγχους ήμουν λίγο στρεσαρισμένος. Μέρα με τη μέρα το πράγμα λύθηκε και πάει εξαιρετικά. Είναι πολύ ωραία σαν εμπειρία και ευχαρίστως θα το ξανάκανα».
Γιατί επέλεξε να μην παίξει
«Επειδή κάνω και την παραγωγή και τη σκηνοθεσία, είναι ένας τόσο τεράστιος όγκος δουλειάς και πληροφοριών που ο εγκέφαλός μου αρχίζει και κάνει «κρακ», κάθε μέρα παθαίνει μικρά εγκεφαλικά. Οπότε δεν θα ήθελα να ασχοληθώ και με αυτό.
Αυτό που βαριέμαι περισσότερα στο γυρίσματα είναι να αλλάζω ρούχα. Τώρα, φοράω το μπουφανάκι μου και πάω εκεί, στα ζεστά μου, με το καφεδάκι. Πολύ περισσότερες ώρες βέβαια. Τώρα το κατάλαβα ότι ως σκηνοθέτης και αν είσαι και παραγωγός δουλεύεις πολύ παραπάνω ώρες, έχεις πολύ παραπάνω ευθύνες αλλά τουλάχιστον αποφεύγεις αυτό που δεν μου αρέσει εμένα: το να αλλάζω συνέχεια ρούχα».
Γιατί ανέλαβε και το κομμάτι της παραγωγής
«Να ξεκινήσουμε από το ότι κάποιος θα πρέπει να κάνει τις παραγωγές. Είναι δύσκολο να είσαι ανεξάρτητος παραγωγός και να μην ανήκεις σε έναν όμιλο, όπως είναι η Tanweer ή ο Καραγιάννης, που κάνουν πολλαπλές δουλειές και έχουν το know how για το πώς να κάνουν μια παραγωγή. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο για να οργανωθεί όλο αυτό γιατί δεν υπήρχε και η κατάλληλη στελέχωση και η υποδομή για όλο αυτό. Και ένα πολύ σημαντικό πράγμα: τα λεφτά για όλο αυτό. Οπότε έπρεπε να κάνουμε λίγα άτομα, δουλειά πολλών ατόμων. Άλλη μία εγκεφαλική δυσλειτουργία όλη αυτή η διαδικασία αλλά επειδή στηρίχτηκα σε ανθρώπους που εμπιστεύομαι πάρα πολύ και τους εκτιμώ και με εκτιμούν, καταφέραμε και τα βγάλαμε εις πέρας όλα. Όλα έχουν κυλήσει πάρα πολύ ομαλά, σαν να είναι το Fishy Productions μια πάρα πολύ μεγάλη εταιρία παραγωγής».
Για τη συνεργασία με τον Αλέξανδρο Αντωνόπουλο
«Είναι η ποιότητα της σχέσης, δεν είναι ούτε τα πολλά χρόνια συνεργασίας ούτε τίποτα. Με τον Αλέξανδρο πια, επειδή έχω χάσει τον πατέρα μου, αυτόν έχω για πατέρα. Αυτόν συμβουλεύομαι και σε προσωπικές και σε επαγγελματικές στιγμές και στα πάντα γιατί εμπιστεύομαι πάρα πολύ την κρίση του. Και του Θανάση και του Μιχάλη. Είναι οικογενειακή υπόθεση πια. Ήταν πολύ τιμητικό για μένα ότι τα παιδιά ενεπλάκησαν στο σενάριο, ο Αλέξανδρος παίζει αυτό τον ρόλο που δεν είναι ο πιο εύκολος ρόλος με τις συνθήκες αυτές: τα χιόνια, τα κρύα. Δεν έχει διαμαρτυρηθεί, εκτός από κανά δυο φορές και δικαίως».
Αν το γεγονός ότι είναι μπαμπάς έχει βοηθήσει με τους μικρούς πρωταγωνιστές της ταινίας
«Το γεγονός ότι είμαι μπαμπάς με έχει βοηθήσει στο να μη φτάσω στο σημείο να γίνω Ηρώδης. (Γέλια.) Έχω παραπάνω υπομονή. Το ψάρεμα και η κόρη μου με έχουν βοηθήσει να κάνω αυτή την ταινία. Τα παιδιά είναι απίστευτα καλά παιδάκια αλλά όταν είμαστε σε ένα γύρισμα και είναι τέσσερα παιδιά μαζί είναι σαν αγέλη το ένα με το άλλο. Εκεί πέρα είναι καθαρά θέμα υπομονής αλλά στο τέλος της ημέρας καταλαβαίνω ότι είναι τέσσερα 8χρονα παιδάκια, δεν μπορούμε να έχουμε απαιτήσεις που θα έχουμε από κάποιον επαγγελματία ενήλικα. Όμως, έχουν φερθεί υπερβολικά επαγγελματικά τα παιδιά για την ηλικία τους. Εγώ στην ηλικία τους αλλά ούτε και στα 25 δεν ήμουν έτσι».
Για το αν οι «Κουραμπιέδες από χιόνι» έχουν «στόχο» το Netflix
«Έχουμε κάνει μια πρώτη κουβέντα σε σχέση με το Netflix αλλά ακόμα δεν έχει συμφωνηθεί κάτι. Έχει γίνει πια ένα άνοιγμα στις πλατφόρμες και επειδή υπάρχει κι αυτή η απεργία των σεναριογράφων στην Αμερική, κάπου θα στριμωχτεί η παγκόσμια αγορά σε σχέση με θεάματα και ίσως τσιμπήσουν από κάθε χώρα κάποια προϊόντα να τα βγάλουν προς τα έξω. Είναι θετικό που το Netflix ασχολείται πια και με την Ελλάδα γιατί υπήρχε τόσο χρόνια για να εισπράττει τα χρήματα των συνδρομών, δεν υπήρχε ένα τμήμα να ασχοληθεί με τοπικές παραγωγές. Το καλό είναι ότι με το Netflix τώρα και το ενδεχόμενο της κάθε παραγωγής να μπει στην πλατφόρμα θα τις κάνει να προσέξουν πάρα πολύ το επίπεδο. Κι αυτό καλό θα μας κάνει».
Για την επιλογή του Τσεπέλοβου
«Στην αρχή είχαμε πάει στη Στεμνίτσα γιατί μου αρέσει πάρα πολύ αλλά καταλάβαμε ότι εκεί πολύ δύσκολα θα έχει χιόνι. Και ήρθαμε εδώ που δεν έχει καθόλου χιόνι αλλά υπήρχαν οι πιθανότητες στο να έχει χιόνι. Αλλά δεν πειράζει, βρήκαμε εδώ ένα χωριό το οποίο είναι φυσικό σκηνικό και έχει τα πάντα όσα είχε μέσα το σενάριο. Βοήθησαν πάρα πολλοί και οι ντόπιοι για να κάνουμε την ταινία.
Εμείς κάνουμε 30 μέρες γύρισμα. Συνήθως όταν έχεις εξωτερικά γυρίσματα πας πέντε μέρες και εικοσιπέντε τις κάνεις στην Αθήνα. Εμείς κάναμε είκοσι στο Τσεπέλοβο και δέκα μέρες στην Αθήνα. Αυτό είναι εξαιρετικά πολύ κοστοβόρο για την παραγωγή αλλά από την άλλη δεν ήθελα να κοροϊδέψω. Ήθελα κάτι να είναι αυθεντικό στον χώρο που γίνεται».
Πόσος χρόνος μεσολάβησε από την αρχική ιδέα μέχρι να ξεκινήσει η παραγωγή
«Κοντά στα δύο χρόνια. Ήθελα να κάνω μια ταινία αλλά είχα ένα άλλο concept πριν. Μετά σκέφτηκα ότι θέλω να κάνω μια χριστουγεννιάτικη ταινία και σιγά σιγά δρομολογήθηκε. Ανυπομονώ για το αποτέλεσμα. Θα στεναχωρηθώ όταν τελειώσει αλλά θα έχω να τη βλέπω για όσο ζω».
Φωτογραφίες – Συνέντευξη: Άρτεμις Θύμιου
