Η εντυπωσιακά όμορφη Ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός, που έχει συνεργαστεί από τον Τζέρεμι Άιρονς και την Κιμ Κατράλ μέχρι τον Παντελή Βούλγαρη στην πιο πρόσφατη ταινία του, «Το τελευταίο σημείωμα», συστήθηκε στους Έλληνες τηλεθεατές ως παθιασμένη Μαρμώ στην τηλεοπτική αναβίωση των «Πανθέων» πριν από δύο χρόνια. Με αφορμή τη θεατρική παράσταση «Οι ερωτευμένοι» του Σαμ Σέπαρντ, όπου πρωταγωνιστεί στο BIOS της οδού Πειραιώς, η Μελία Κράιλινγκ ποζάρει στον φακό του ΟΚ! και αφηγείται την ανατρεπτική ιστορία της ζωής της.
Έχεις φλερτάρει ποτέ μέσα από τα social media;
Ναι, στην Αμερική, είχα μπει και σε εφαρμογή, αλλά γρήγορα κατάλαβα πως δεν μου έκανε αυτό εμένα. Με φοβίζει πολύ που έχουμε οδηγηθεί να φλερτάρουμε τους digital εαυτούς μας. Προτιμώ να φλερτάρω in person. Νομίζω ότι υπάρχει τεράστια ανάγκη, είναι σαν να έχουμε ξεχάσει να το κάνουμε. Δεν νομίζω να πάψει να υπάρχει η ανθρώπινη ανάγκη του να θες να ακούσεις τη φωνή του, την ανάσα του, να δεις από κοντά τις ρυτίδες του άλλου. Αν τα αγνοήσουμε –επειδή είναι βολικό και εύκολο το άλλο–, θα αποστειρωθεί το συναίσθημα, δεν θα ξέρουμε τι αισθανόμαστε. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε τον συνάνθρωπο, την επαφή, υπάρχει λόγος που ζούμε όλοι μαζί και όχι ο καθένας σε ένα δέντρο.
Για μια τόσο όμορφη κοπέλα, όπως εσύ, και ηθοποιό, είναι ρίσκο οι επεμβάσεις στο πρόσωπο;
Η δική μου θεωρία είναι να κάνεις ό,τι αισθάνεσαι, προκειμένου να νιώθεις καλά. Αν θέλεις να κάνεις πλαστική, κάνε. Αν θες να το παλέψεις με κρέμες, κάν’ το. Και ό,τι κάνεις, αν θες πες το ή και όχι. Εγώ περνάω φάσεις. Δεν έχω κάνει κάτι στο πρόσωπό μου παρά μόνο μία φορά – είχα βάλει υαλουρονικό για τους μαύρους κύκλους στα μάτια. Κουράζομαι που πρέπει να το επαναλάβεις, οπότε δεν το συνέχισα. Σίγουρα πάω στον δερματολόγο μου, προσέχω το δέρμα μου, αλλά μέχρι στιγμής πορεύομαι έτσι. Αν σε δέκα χρόνια χρειαστεί να κάνω πλαστική, μπορεί και να το κάνω και να μην το πω.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα!
Διαβάστε επίσης: Μελία Κράιλινγκ: «Έφυγε απότομα. Είχα μια καλή δεκαετία σχέσης με τον πατέρα μου»
