«Η ζωή γράφει τα καλύτερα σενάρια» λένε, αν και οι επαγγελματίες του είδους την ανταγωνίζονται επάξια πολλές φορές. Το «Μαύρο ρόδο», η νέα επιτυχημένη δραματική σειρά του Mega με την ανατρεπτική και καταιγιστική δράση είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Ελένης Καπλάνη, σε σενάριο Γιώργου Κρητικού και σκηνοθεσία Κώστα Αναγνωστόπουλου, με κεντρικό άξονα τον αντισυμβατικό, παράφορο έρωτα ανάμεσα σε μια νεαρή δόκιμη μοναχή, την Ελισάβετ (Φωτεινή Παπαθεοδώρου), και έναν επιπόλαιο φοιτητή Αρχιτεκτονικής, τον Πέτρο (Μιχαήλ Ταμπακάκης). Και μας επιφυλάσσει –σε απόλυτα διαφορετική συνθήκη βέβαια– την τηλεοπτική συνύπαρξη και πάλι της Κατερίνας Διδασκάλου με τον Λεωνίδα Κακούρη.

Το εμβληματικά σατανικό ζευγάρι της Μυρσίνης Σεβαστού και του τηλεοπτικού συζύγου της Δούκα Σεβαστού, που επί τρία χρόνια υπήρξαν οι απόλυτοι love to hate ήρωες στις «Άγριες μέλισσες», μεταλλάσσονται αντίστοιχα στη στοργική και άτεγκτη ηγουμένη Φιλαρέτη του μοναστηριού και στον αμείλικτο και σκοτεινό Θέμη Καστρινό, αφεντικό της νύχτας στην Πάτρα και πατέρα του ερωτευμένου Πέτρου.

Η πρώτη τους, πολυαναμενόμενη, συνάντηση μπροστά στις κάμερες επίκειται στο αποψινό επεισόδιο της σειράς «Μαύρο Ρόδο». Έτσι κι αλλιώς το Τwitter έχει ήδη αποφανθεί: «Καστρινέ, ζούμε με την ηγουμένη του μοναστηριού να σε δούμε».

«Μπαίνω στο μοναστήρι μασώντας τσίχλα. Και είμαι του στυλ “Ποιος είναι το αφεντικό εδώ; Ποιος είναι ο υπεύθυνος;”. Σαν να είναι μαγαζί. Και κάποια στιγμή λέω νευριασμένος στις καλόγριες: “Καμιά εδώ μέσα που να έχει λίγο μυαλό υπάρχει; Όχι, φιλικά ρωτάω”» περιγράφει στο ΟΚ! ο Λεωνίδας Κακούρης.

«Είναι πρώτη φορά που έρχεται στο μοναστήρι για να τη ρωτήσει τι νταραβέρια έχει ο γιος του μαζί μας. Και την περιμένει πολλή ώρα. Και είναι έξαλλος. Και εμφανίζεται η ηγουμένη και του λέει: “Καλώς ήρθατε στο μοναστήρι μας”. Και απαντάει εκείνος: “Έχω περιμένει κι άλλες φορές, αλλά την προηγούμενη φορά που περίμενα τόσο ήταν για υπουργό”» περιγράφει η Κατερίνα Διδασκάλου.

Λεωνίδα, το λες με αυτή την μπάσα φωνή που είναι σαν έργο μόνη της, ε;

Λεωνίδας: Ναι, πολύ τσαμπουκαλίδικα.

Κατερίνα: Και εκεί, στο τέλος, του λέω κάτι σαν «έχει ένα όριο η φιλοξενία του μοναστηριού. Παρακαλώ, δεν έχουμε κάτι άλλο να πούμε». Και φεύγει και μου λέει «ένα σας λέω. Διώξτε τον γιο μου». Και με κοιτάζει και κοιταζόμαστε έτσι ασκαρδαμυκτί. Για αρκετή ώρα. Και στο τέλος μου λέει, εκτός κειμένου βέβαια…

Λεωνίδας: (Με βαριά προφορά, χωριάτικη.) «Κάπου σε ξέρω εσένα…». Και βέβαια γελάμε μέχρι δακρύων.

Κατερίνα: Καλά, με τον Λεωνίδα διαλύομαι. Έχει πάρα πολύ χιούμορ. Αποφορτίζει την ένταση ακαριαία.

Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ