Η συνεργασία της Μαρίας Αντωνά με την Κατερίνα Καραβάτου στο «Καλοκαίρι Παρέα» του ΑΝΤ1, η προσωπική ζωή που συζητιέται δημόσια, η απώλεια της μητέρας της που δεν έχει ξεπεράσει ακόμα και τα όνειρά της για το μέλλον που δεν θέλει να τη βρει μόνη.
Έχει μόλις νυχτώσει αλλά το θερμόμετρο δεν έχει πέσει ακόμα κάτω από τους 30 βαθμούς. Φτάνει πρώτη στo Tokyo Joe της Βουλιαγμένης, παραγγέλνει μια σαλάτα και λίγα sushi rolls. Τα μαλλιά της είναι μαζεμένα και το μακιγιάζ της λίγο πιο έντονο, από τη φωτογράφιση που μόλις έχει τελειώσει. Ο σύντροφός της, Γιώργος Λιάγκας, θα την καλέσει μέσω FaceTime από τα Κουφονήσια. Του ζητάει να της δείξει τη σκυλίτσα τους, την Τρούφα, που κοιμάται στα πόδια του, ένα καφετί πουντλ που η Μαρία δεν θέλει να αποχωρίζεται. Σε αντίθεση με την περσινή μας συνάντηση, αυτή τη φορά μιλάει για εκείνον και τη σχέση τους πιο ελεύθερα.
Από την πρώτη εβδομάδα κιόλας στο Καλοκαίρι παρέα έβγαλες προς τα έξω μια ελκυστική τηλεοπτική πτυχή που δεν είχαμε ξανα δεί. Δεν ξέρω αν την είχες πάντα ή δεν σε άφηναν να τη δείξεις.
Δεν θεωρώ ότι καταπιέστηκα στις προηγούμενες συνεργασίες μου. Ίσως είναι η δική μου συνθήκη διαφορετική. Βρίσκομαι σε μια πολύ ήρεμη προσωπική κατάσταση που μου έχει φέρει πολλή γαλήνη και αρκετό χρόνο ώστε να μπορώ να ασχοληθώ με τον εαυτό μου και τη δουλειά μου. Δεν ξέρω αν έβγαζα κάτι διαφορετικό στον αέρα.
Δείχνεις πιο ώριμη, πιο συνειδητοποιημένη.
Εντάξει, έχω μεγαλώσει κιόλας. Δεν είμαι όπως ήμουν τα προηγούμενα χρόνια. Ίσως είναι και κάποιες καταστάσεις που καλείσαι να αντιμετωπίσεις και να ωριμάσεις.
Γιώργος Λιάγκας – Μαρία Αντωνά: Μαζί στη βάφτιση του γιου της Φωτεινής Πετρογιάννη
Όπως;
Ο θάνατος. Όταν ζεις τον θάνατο του πιο αγαπημένου σου προσώπου, αρχίζεις και βλέπεις τη ζωή διαφορετικά. Δεν βρίσκω πλέον λόγο να μιζεριάζω, να είμαι πεσμένη. Οτιδήποτε μου δίνεται στη ζωή το βλέπω πια σαν δώρο. Είτε είναι μια συνεργασία είτε μια δουλειά, μια καλή παρέα ή μια ωραία στιγμή. Δεν ξέρω αν το έχεις νιώσει κι εσύ, αλλά πολλές φορές η ζωή κάτι μας παίρνει και σχεδόν ταυτόχρο να κάτι μας δίνει, σαν να θέλει το σύμπαν να φέρει την ισορροπία ανάμεσα στη χαρά και στον πόνο. Και εγώ το έχω σκεφτεί αυτό που λες. Εκεί που είχα πάει να βρω ξανά τον εαυτό μου, ήρθε κάτι που ταρακούνησε συθέμελα όλες τις ισορροπίες που μόλις είχα βρει. Παρότι δεν το εξωτερίκευσα αρκετά, πέρασα πολύ δύσκολα. Δεν είχα την επιλογή, ούτε την πολυτέλεια να κλειστώ. Ήταν μια ενεργή περίοδος, έπρεπε να είμαι παρούσα. Γιατί αν δεν ήμουν εγώ εκεί, ποιος θα ήταν; Θεώρησα ότι έπρεπε να επιστρέψω κατευθείαν στην καθημερινότητά μου, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν θρήνησα. Μου κόστισε πάρα πολύ αλλά έχω μάθει να κρύβω τα συναισθήματά μου – ή έστω να προσπαθώ να τα διαχειριστώ.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα!
Διαβάστε επίσης: Γιώργος Λιάγκας – Μαρία Αντωνά : Στιγμές χαλάρωσης στην όμορφη Κύθνο
