Ο αγαπημένος ηθοποιός Λεωνίδας Κακούρης, με αφορμή την καλοκαιρινή περιοδεία του «Εκείνος & Εκείνος», με συμπρωταγωνιστή του τον Γιώργο Κωνσταντίνου, φωτογραφίζεται για το ΟΚ!, συμπυκνώνοντας τις μνήμες, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του σε μια κουβέντα χωρίς αδιακρισία, αλλά εντός ορίων.
Το τελευταίο διάστημα συνηθίζεις να φοράς πιο συχνά γυαλιά οράσεως;
Έχω μυωπία και φοράω φακούς επαφής συνήθως. Τον χειμώνα όμως, που έκανα στο θέατρο έναν ψυχίατρο στη Μητέρα του σκύλου, με την Υρώ Μανέ, έπαιζα με γυαλιά και μετά τα βολεύτηκα. Τώρα το καλοκαίρι δεν θα τα φοράω στην παράσταση. Ή μάλλον φοράω, σκελετό χωρίς τζάμια. Σόλων είναι αυτός! Ό,τι θέλει κάνει. (Γελάει).
Λεωνίδας Κακούρης: «Έχω περάσει κι εγώ κάποια σκοτεινά φεγγάρια»
Με τη μυωπία δεν μπορείς να διακρίνεις καλά τις φιγούρες μακριά. Είναι χρήσιμο αυτό όταν είσαι στη σκηνή;
Ένας μηχανισμός είναι, κοιτάς προς τα κάτω αλλά δεν βλέπεις. Δεν κοιτάς έναν έναν τους θεατές. Κοιτάζει ο ρόλος, όχι εσύ. Τώρα αν είναι κάποιος στην πλατεία και παίζει το κομπολόι του ή τσεκάρει το κινητό του, θα ειδοποιηθεί με έναν τρόπο από την ταξιθέτρια. Μου έχει συμβεί βέβαια να μπει ακόμη και κούριερ στη σκηνή! Ήταν από αυτά τα απρόσμενα. Έπαιζα τον Ζητιάνο τότε, του Καρκαβίτσα, στο Από Μηχανής Θέατρο. Ο άνθρωπος άνοιξε μια πόρτα, μπήκε και βρέθηκε κατευθείαν στη σκηνή. Καθόταν εκεί χαμένος και κοίταγε, οπότε διέκοψα και του είπα: «Δεν υπάρχει κανείς εδώ να παραλάβει. Δεν περιμένουμε κάποιο δέμα». (Γελάει.)
Ο χρόνος που περνάει σε φοβίζει;
Η δουλειά μου με κρατάει σε μια νεανικότητα ως στάση και αντίληψη ζωής. Άμα αρχίσεις να βαριέσαι, καλύτερα να τα παρατήσεις. Κάνε κάτι άλλο. Με έναν τρόπο, δεν ζω με τον φόβο του θανάτου, παρότι ξέρω ότι θα ’ρθει, δεν ξέρω βέβαια πότε. Αυτό που θέλω είναι να ξυπνάω καλά το πρωί, όχι με «ουφ» και «βάρος», αλλά με χαρά κι ευγνωμοσύνη. «Μια νέα μέρα. Ωραία! Πάμε να τη ζήσουμε!».
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα!
Διαβάστε επίσης: Λεωνίδας Κακούρης: «Σκέφτομαι πώς οι άνθρωποι κουβαλούν αυτή την κακία και την ανωμαλία…»
