Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας το okmag ζήτησε από 8 γυναίκες από τον χώρο του θεάτρου να μας αποκαλύψουν τι είναι αυτό που τις κάνει να νιώθουν δυνατές. Το κοινό σημείο αναφοράς, πέρα από το φύλο τους, είναι και η θεατρική παράσταση «8 γυναίκες» που ανεβαίνει στο θέατρο Αλίκη στην οποία τις συναντάμε στη φετινή σεζόν.
Η Μαρίνα Ψάλτη, η Ναταλία Δραγούμη, η Έλενα Ασημακοπούλου, η Ευφροσύνη Σακελλαρίου, η Άννα Κωνσταντίνου και η Γεωργία Καλλέργη συμπληρώνουν τον δυναμικό γυναικείο θίασο. Στη γένους θηλυκού ομάδα συναντάμε και την ενδυματολόγο Ντένη Βλαχιώτη Στεφανάκη καθώς και τη σκηνογράφο Μαίρη Τσαγκάρη. Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει τις παραπάνω κυρίες να νιώθουν δυνατές ως γυναίκες;
Ιωάννα Ασημακοπούλου
«Γυναίκα είναι, όλα εκείνα τα χέρια αγάπης που μας χάιδεψαν, που μας τάισαν, που μας μάλωσαν όταν κάναμε σκανταλιές. Είναι τα χέρια που δίνουν μόνο φως, ζωή, τρυφερότητα και αγάπη. Με τα δικά μου χέρια λοιπόν σήμερα, χειροκροτώ όλες εκείνες τις γυναίκες που μας μάθανε να φροντίζουμε και να αγαπάμε τον εαυτό μας. Εκείνες που μας έσπρωξαν στη ζωή, στον αγώνα, στη χαρά. Σήμερα γιορτάζει όλη η ανθρωπότητα. Χρόνια μας πολλά λοιπόν κορίτσια κι ας δώσουμε την υπόσχεση στον εαυτό μας ότι θα είμαστε πάντα ενωμένες σαν μια γροθιά απέναντι σε όλα τα σκοτάδια, σαν ένα χρέος σε όλες εκείνες έφυγαν και σε όσες επιμένουν».
Ναταλία Δραγούμη
«Θεωρώ ότι η φύση της γυναίκας είναι πολύ δυνατή. Η γυναίκα φέρνει στον κόσμο παιδιά, τους δίνει το γάλα της, τα μεγαλώνει. Ξέρει να αγκαλιάζει και να δίνει την αγάπη. Η αγκαλιά της μάνας παραμένει το πιο ζεστό καταφύγιο. Οι γυναίκες στηρίζουν την οικογένειά τους σε διαφορετικό επίπεδο από τους άντρες τους. Η γυναικεία σκέψη επιπλέον σε συνδυασμό με το συναίσθημα και το ένστικτο, αποτελεί επίσης, ένα μεγάλο γυναικείο χαρακτηριστικό. Οι γυναίκες ξέρουν να συνεννοούνται και να “επικοινωνούν” μεταξύ τους, να βρίσκουν λύσεις και να ασχολούνται με πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Όταν είναι ενωμένες μάλιστα κάνουν θαύματα», μας λέει η Ναταλία Δραγούμη.
Γεωργία Καλλέργη
«Η Δύναμή μου ως γυναίκα είναι η κυτταρική δοσμένη απ’ τη φύση μια και η δύναμη του φύλου έτσι κι αλλιώς είναι μεγάλη για ν ανταποκρίνεται στη μητρική φροντίδα και γενικότερα στην διαφύλαξη της προαιώνιας εστίας και η προσωπική στο να έχω όλα τα συναισθήματα σε απεριόριστο βαθμό-θετικά ή αρνητικά χωρίς να βαραίνουν τη διαδρομή μου. Γιατί όλα είναι χρώματα στην παλέτα της ζωής και συνθέτουν δημιουργικά μνήμη και προσωπικότητα στο πέρασμα του χρόνου. Μια ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ εντελώς προσωπική δύναμη είναι και η προσευχή μου, που αποτελεί το μεγαλύτερο εφόδιο και ασπίδα έναντι της αδικίας ή της αγωνίας που με τη χάρη του Δημιουργού πάντα εισακούγεται και με απαλλάσσει από το βάρος της οργής, περνώντας και μεταφέροντας το αίτημα μου και την παράκλησή μου στην Ανώτερη δύναμη του Θεού».
Άννα Κωνσταντίνου
«Ένα μεγάλο μέρος της δύναμης μου το αντλώ από τις γυναίκες του παρελθόντος. Σε εποχές κατά τις οποίες η θέση της γυναίκας ήταν πολύ πιο περιορισμένη απ’ ότι στην σύγχρονη εποχή, υπήρξαν λαμπρά παραδείγματα γυναικών που κατάφεραν σπουδαία πράγματα, παρά τις αντιξοότητες της τότε κοινωνίας. Αισθάνομαι τεράστιο χρέος απέναντι τους να καταφέρω ακόμη περισσότερα, καθώς οι ευκαιρίες που έχουμε σήμερα ως γυναίκες οφείλονται στους δικούς τους αγώνες».
Ευφροσύνη Σακελλαρίου
«Το να είσαι μια δυνατή γυναίκα σε μια κοινωνία όπως η δική μας μπορεί να αποδειχθεί πρόκληση. Αυτό που νοιώθω προσωπικά ότι με κάνει δυνατή είναι ότι δεν υπακούω σε αυτό που θεωρείται “φυσιολογικό” για το μέσο όρο και δεν κουκουλώνω την άποψη μου όποια και αν είναι αυτή με ρίσκο να μου στοιχίσει σε πολλούς τομείς. Ακολουθώ την εσωτερική μου φωνή, εναντιώνομαι στα πρότυπα και στη χειραγώγηση που πηγάζει απ’ αυτά , βασίζομαι στη συνείδηση, στα συναισθήματα που πηγάζουν απ’ την ψυχή μου, στις αρχές και τα πιστεύω μου. Η ειλικρίνεια και ο αγώνας να δώσω αγάπη σε όλους και στον ίδιο μου τον εαυτό με κάνει να νοιώθω ήρεμη και δυνατή. Κάθε γυναίκα είναι μια ξεχωριστή, διαφορετική οντότητα που έχει μέσα της της μια όμορφη δύναμη. Αργά ή γρήγορα την ανακαλύπτει!»
Μαρίνα Ψάλτη
Η αγαπημένη πρωταγωνίστρια μοιράζεται με το okmag ένα απόσπασμα από τη «Μήδεια» του Ευρυπίδη:
Από όλα πάλι τα πλάσματα που έχουν πνοή και λογικό
οι γυναίκες είμαστε το πιο αξιολύπητο.
Πρώτα πρώτα πρέπει, ξοδεύοντας χρήμα και χρήμα,
να αγοράσουμε σύζυγο και να τον έχουμε
κύριο του κορμιού μας.
Κακό το πρώτο, το δεύτερο πικρότερο κακό.
Και εδώ είναι η αγωνία η μέγιστη:
Θα πάρουμε άραγε καλό ή κακό;
Γιατί ο χωρισμός για τη γυναίκα είναι στίγμα,
ούτε μπορεί στον άντρα της να λέει όχι.
Και όταν βρεθεί σε άλλα ήθη και συνήθειες,
καθώς δεν έχει μάθει από το σπίτι της,
πρέπει να είναι μάντης για να καταλάβει
τί σόι άντρας θα μοιραστεί το κρεβάτι της.
Και αν βέβαια εμείς τα καταφέρουμε άριστα
και ο άντρας ζει μαζί μας και σηκώνει τον ζυγό
δίχως να δυσανασχετεί, είναι ζωή ζηλεμένη·
αν όχι, δεν μας μένει παρά ο θάνατος.
Ο άντρας όμως, όταν τον βαραίνει το σπίτι,
βγαίνει έξω [πηγαίνοντας σε φίλο ή συνομήλικο] 245
και η καρδιά του ξαλαφρώνει.
Εμείς οφείλουμε να έχουμε καρφωμένο
το βλέμμα σε μια μόνο ψυχή.
Λένε, βέβαια, για μας πως ζούμε βίο ακίνδυνο
μέσα στο σπίτι, ενώ εκείνοι πολεμάνε με το δόρυ
— μέγα σφάλμα!
Θα προτιμούσα να σταθώ τρεις φορές
πλάι στην ασπίδα παρά να γεννήσω μία.’
«Για αυτά και για άλλα τόσα νιώθει δυνατό το γένος των γυναικών», σημειώνει.
Ντένη Βαχλιώτη Στεφανάκη
«Θα προτιμούσα να παραφράσω την ερώτηση: Τι είναι αυτό που σας κάνει να νιώθετε πιο δυνατές ως άνθρωποι; Και η απάντηση είναι αυτά που πιστεύω ότι μας κάνουν όλους να νιώθουμε πιο δυνατοί: η επίλυση προβλημάτων και η επίτευξη μικρών, καθημερινών αλλά και υψηλότερων στόχων, η φιλία, η αλληλεγγύη, η αγάπη, η ελπίδα, η συνειδητοποίηση πως η ζωή δεν είναι τέλεια και η ανάπτυξη ενός «οπλοστασίου» για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις ανατροπές και τις δυσκολίες της ζωής που είναι αναπόφευκτες».
Μαίρη Τσαγκάρη
«Ο σεβασμός, η αλήθεια, η διαίσθηση, η ευαισθησία και η δύναμη. Η εμπειρική γνώση και η γυναικεία ευφυία».
