Χρόνος: Βράδυ Κυριακής. Τοποθεσία: Γηροκομείο Ψινάκη (έτσι αποκαλεί το σπίτι του), Νέα Μάκρη. «Έχουμε κάνει το σπίτι φούρνο γιατί η Αννίτα δεν αντέχει το κρύο» αστειεύεται ο οικοδεσπότης Ηλίας Ψινάκης. Η Αννίτα Πάνια φτάνει στην ώρα της μαζί με τον καλύτερό της φίλο: «Eυτυχώς έκανε καλά τη δουλειά της η μανταμίτσα του Google Maps και μας έβγαλε σωστά». Τα πρώτα λεπτά στέκεται όρθια μπροστά στο τζάκι, χωρίς να βγάλει τον μαύρο σκούφο της. Ο Ηλίας φοράει ένα λεπτό κόκκινο πουλόβερ και σουέντ loafers στο ίδιο χρώμα.
Ηλία, αν είχες καλεσμένη την Αννίτα, τι θα τη ρωτούσες;
Ηλίας: Φιλικά ή επιθετικά να το πάω;
Αννίτα: Αυτό είναι το άλλο του πρόβλημα, είναι υπεραναλυτικός.
Ηλίας: Επειδή δεν είμαι τόσο ηλίθιος, δεν θα της κόλλαγα γιατί είναι πιο έξυπνη από μένα. Δεν ξέρω τι θα ρωτούσα, δεν τα προγραμματίζω αυτά.
Αννίτα: Εγώ θα σε ρωτούσα αν είσαι ευτυχισμένος.
Ηλίας: Είμαι ευτυχισμένος γιατί στη ζωή μου είχα την τύχη να κάνω ό,τι γουστάρω. Έχω ζήσει για τριακόσιους.
Είπες «είχα», όχι «έχω».
Ηλίας: Ναι, γιατί όταν είσαι γέρος δεν μπορείς να κάνεις όσα έκανες μικρός.
Είκοσι χρόνια μάς λες ότι έχεις γεράσει! Αυτό το έκανες για να ξορκίσεις το κακό;
Αννίτα: Για αυτό, νομίζω, το κάνει.
Ηλίας: Όχι. Είμαι πολύ εξοικειωμένος με τα γηρατειά και τον θάνατο, νιώθω τυχερός που ζω ακόμα. Έχω συνομήλικούς μου, πετυχημένους κιόλας, που έχουν τα χάλια τους!
Εσύ, Αννίτα, είσαι ευτυχισμένη;
Αννίτα: Ναι, είμαι. Παιδιά, είναι ανάλογα πώς την έχει δει ο καθένας μας. Και μόνο που βρισκόμαστε εδώ και γελάμε, ευτυχισμένοι είμαστε.
Αννίτα, είσαι ένας ωραίος τύπος ανθρώπου, όχι πολύ συνηθισμένος. Εσύ το αντιλαμβάνεσαι έτσι;
Ηλίας: Πού να το αντιληφθεί, δεν έχει επαφή και με κανέναν. (Γελάνε.)
Αννίτα: Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μια ιδιότυπη συμπεριφορά από την αντικοινωνικότητα του ατόμου. Κοινωνικοποιούμαι όσο το επιθυμώ, δεν το βλέπω ως πρόβλημα.
Πάντα ήσουν έτσι;
Αννίτα: Από μικρό παιδί.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
