H Disney μας βάζει σε γιορτινό κλίμα παρουσιάζοντας το μαγικό τελευταίο μέρος της τριλογίας χριστουγεννιάτικων διαφημίσεων «Από την οικογένειά μας στη δική σας». Στο «Δώρο» η αγαπημένη μας οικογένεια προετοιμάζεται για τα Χριστούγεννα και τον ερχομό ενός νέου μέλους. Κάτι που πρόσφατα έζησε στη δική της οικογένεια και η Πέννυ Μπαλτατζή που ερμηνεύει το τραγούδι «Κι Ακόμα Πιο Πολύ» που ακούγεται στην ελληνική εκδοχή της διαφήμιση κινουμένων σχεδίων.
Η αγαπημένη τραγουδοποιός έχει συνεργαστεί ξανά με την Disney για τα τραγούδια της ταινίας Brave. «Το είχα απολαύσει απίστευτα, όπως απόλαυσα κι αυτό που κάναμε τώρα» εκμυστηρεύεται στο okmag για τη συμμετοχή της στην χριστουγεννιάτικη καμπάνια της Disney «Από την Οικογένειά σας στην δική σας».
«Κάθε τέτοια συμμετοχή και πόσο μάλλον όταν είναι τόσο μεγάλη παραγωγή, σου δίνει πάρα πολύ μεγάλη ασφάλεια ό,τι θα είναι κάτι πάρα πολύ όμορφο και για τα παιδιά. Γιατί γενικά προσέχω πάρα πολύ και το θέμα και τα ευαίσθητα σημεία, όπως είναι και αυτό το βίντεο το οποίο έχει πάρα πολλά ευαίσθητα σημεία. Κι αν ξέρεις και όλη την ιστορία του παραμυθιού, στην οποία είναι πραγματικά πάρα πολύ όμορφος και προσεκτικός ο τρόπος προσέγγισης, σε κάνει τριπλά ευτυχισμένο αυτή η συμμετοχή» μας λέει η Πέννυ Μπαλτατζή.
Τι απήχηση είχε σε σένα το τραγούδι «Κι Ακόμα Πιο Πολύ»;
Το αισθάνθηκα πάρα πολύ σε πολλά σημεία και σαν μητέρα αλλά και σαν μαμά δύο παιδιών. Μέχρι να έρθει το καινούριο μωράκι στο σπίτι, το πρώτο παιδί είναι το μωρό σου και ξαφνικά, με το που έρθει το μωρό, το πρώτο το βλέπεις μεγάλο. Έβλεπα και στο βίντεο αυτή τη «μοναξιά» του μεγαλύτερου παιδιού και αυτή την αγωνία του πώς να νιώσει ότι εντάσσεται πάλι σε μια νέα πραγματικότητα -και παράλληλα και την αγωνία της μαμάς. Ταυτίστηκα πάρα πολύ, γιατί με βρήκε και σε μία περίοδο της ζωής μου που είναι πάρα πολύ έντονο αυτόκαι το βιώνω κάθε μέρα.. Νιώθεις μια ενοχή γι αυτό που αισθάνεσαι, γιατί λες «μα δεν είναι μεγάλος, είναι μόνο τριών χρονών». Οπότε, ξέρεις, έχεις ενοχές με αυτό το κομμάτι. Κάθε μέρα δουλεύεται αυτό, δεν είναι κάτι το οποίο συμβαίνει μόνο την πρώτη ή τη δεύτερη μέρα από την άφιξη του δεύτερου παιδιού. Είναι κάτι το οποίο το δουλεύεις κάθε μέρα. Χρειάζεται πολύ υπομονή, ψυχραιμία, αγάπη, αποδοχή. Φυσικά, έχεις να διαχειριστείς και τα του εαυτού σου: τα σωματικά σου, την κούραση σου και το πώς αλλάζει η δυναμική στη σχέση με τον σύντροφο σου. Κάθε μέρα είναι μέρα για δουλειά με το μέσα μας και με τους άλλους γύρω μας, είτε αυτό είναι το παιδί μας είτε είναι ο άντρας μας.
Πώς το έζησε από τη δική του σκοπιά ο μεγάλος σου γιος;
Ο Κάρολος δεν έχει βγάλει ως προς τη μπέμπα κάποια περίεργη συμπεριφορά. Σ’ εμένα πιο πολύ έχει αντιδράσεις και αρνήσεις. Είναι πολύ γλυκός με τη μπέμπα, πάρα πολύ τρυφερός. Πηγαίνει και την χαϊδεύει είτε είμαστε μπροστά είτε δεν είμαστε. Της λέει «αδερφούλα είσαι τόσο μικρούλα» κι άλλα πολλά. Της λέει «πού είσαι κοκονάκι;» επειδή τη λέω κι εγώ έτσι.
Τον είχες προετοιμάσει με κάποιον τρόπο πριν από την άφιξη της μικρής;
Διαβάζαμε βιβλία, συζητούσαμε πολύ αλλά ότι και να λες, είναι αλλιώς όταν έρχεται. Υπήρξαν κάποιες δυσκολίες και με την κοιλιά μου. Δεν μπορούσα να τον σηκώνω τόσο πολύ οπότε το καταλάβαινε ότι είμαι «δυσκίνητη». Όταν έρχεται όμως εκεί είναι άλλη πραγματικότητα. Προσπαθεί κι αυτός να καταλάβει από πού του ήρθε. Κι εσύ προσπαθείς να καταλάβεις από πού σου ήρθε. (Γελάει.) Γενικά όλοι προσπαθούμε!
Ποια είναι η πρώτη εικόνα που φτιάχνεις στο μυαλό σου ακούγοντας στη λέξη «οικογένεια»;
Όλοι μαζί! Αυτό το τόσο απλό. Ζούμε σε τρελούς ρυθμούς, η καθημερινότητα είναι πάρα πολύ σκληρή -μιλάω για πάνω από τον μέσο όρο του κόσμου-, το ζευγάρι δυσκολεύεται και δεν συναντιέται, τρέχουν όλη μέρα με τις δραστηριότητες των παιδιών, να πάνε στη δουλειά τους… Υπάρχουν άνθρωποι που γυρίζουν στο σπίτι τους στις 8 το βράδυ και δεν προλαβαίνουν να δουν τα παιδιά τους. Οπότε νομίζω ότι το μόνο που θέλουν τα παιδιά είναι το «όλοι μαζί» και δανείζομαι αυτή τη δράση από τον γιο μου. Όταν είμαστε όλοι μαζί, που εμείς έχουμε τελείως διαφορετικό ωράριο από αυτό που περιέγραψα μόλις, ευτυχώς έχουμε την τύχη να είμαστε πιο πολλές ώρες μαζί, είναι τόσο ευτυχισμένος και μου λέει συνέχεια «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ». Νομίζω ότι αυτό θέλουν τα παιδιά, τίποτα άλλο. Τα παιδιά θέλουν την ένωση της οικογένειας, αυτή είναι η ισορροπία τους: να τους βλέπουν όλους μαζί. Φυσικά αυτό δεν είναι εφικτό, όπως καταλαβαίνεις, αλλά όσο μπορούμε να προσπαθούμε αυτές οι στιγμές να είναι πιο ουσιαστικές και περισσότερες, στο «όλοι μαζί».
Ονειρευόσουν πάντα να δημιουργήσεις μια μεγάλη οικογένεια;
Γάμο δεν σκεφτόμουν ποτέ. Δεν ήταν ένα από τα όνειρά μου -γιατί έχω πολλά όνειρα. Το να έχω έναν άνθρωπο συνοδοιπόρο, σύντροφο που να μου κρατάει το χέρι και να ζούμε μαζί και εξελισσόμαστε μαζί, ήταν όνειρό μου. Ήταν ένα παιδικό μου όνειρο το ότι με κρατάει κάποιος από το χέρι και βαδίζουμε μαζί στη ζωή και ότι μπορούμε μαζί να χτίζουμε και να φτιάχνουμε πράγματα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη χαρά που έχεις πάρει σε αυτό το ταξίδι της μητρότητας;
Δεν ξέρω… Το ότι μπόρεσα να κάνω τα παιδιά μου, το ότι μπορώ να είμαι εδώ γι αυτά και το ότι με διάλεξαν αυτά τα παιδάκια. Θα μπορούσαν να είναι οποιαδήποτε παιδάκια αλλά είναι αυτά τα παιδιά. Θα ένιωθα ευγνωμοσύνη για όποιο παιδί ερχόταν στη ζωή μου, αλλά εγώ έχω αυτά και νιώθω ευγνωμοσύνη που υπάρχουν. (Γελάει.) Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το κάθε μέρα μαζί! Το μαζί στις δυσκολίες και στις χαρές. Όσο κι αν δυσκολεύεσαι και λες «Παναγιά μου, δεν αντέχω άλλο. Έχω τερματίσει» άλλο τόσο είναι και η χαρά. Δεν μπορείς να πεις ότι η χαρά είναι ένα συγκεκριμένο πράγμα.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει ένας γονιός στο παιδί του;
Ο χρόνος και η αμέριστη προσοχή του.
Ποιες παραδόσεις της οικογένειάς σου θες να περάσεις στα παιδιά σου και ποιες δεν θες με
τίποτα να συνεχίσεις;
Έδωσα στα παιδιά μου διαφορετικό όνομα, που δεν υπάρχει σε κανένα σόι. Μαζί με τον άντρα μου το αποφασίσαμε γιατί θέλαμε να έχουν μια δική τους μοναδική διαδρομή, καθαρή. Να μην κουβαλάνε κανενός την ιστορία από τις οικογένειες. Πολλές φορές «φορτωνόμαστε» ένα όνομα και σου λένε «α, σε λένε έτσι, σαν τη γιαγιά σου κι εσύ». Δεν είναι κακό, δεν το λέω επικριτικά απλά εμείς σαν οικογένεια επιλέξαμε να δώσουμε κάποια άλλα ονόματα γιατί είχαμε αυτή τη σκέψη.
Όσο για το πρώτο σκέλος της ερώτησης, δεν είχαμε κάποια συγκεκριμένη ρουτίνα όπως το να τρώμε την Κυριακή όλοι μαζί. Ο άντρας μου το είχε αυτό, πάντα περιμέναν τον μπαμπά τους να φάνε όλοι μαζί και ήταν πολύ γλυκό αυτό. Μου αρέσει πολύ ότι το κάνουν ακόμα και τώρα στο σπίτι του άντρα μου, είναι πολύ γλυκό που τρώνε όλοι μαζί ή έστω μια Κυριακή. Το θεωρώ πολύ όμορφο αυτό το οικογενειακό τραπέζι και θα μου άρεσε πολύ να ξέρουν τα παιδιά μου πως όσο χρονών και να φτάσουν το σπίτι της μανούλας είναι εκεί και μπορούν όποτε θέλουν να έρχονται και να ξεκουράζονται και να βρίσκουν θαλπωρή και να νιώθουν πάντα παιδιά στο δικό μας σπίτι.
Πώς θα περάσετε τις γιορτές των Χριστουγέννων;
Θα τα περάσουμε οικογενειακά, με πολλές αγκαλίτσες.
Υπάρχει κάτι που δεν λείπει ποτέ τα Χριστούγεννα από το σπίτι σου;
Σίγουρα το δέντρο γιατί όταν ήμουν μικρή η μαμά μου το θεωρούσε μεγάλο βάσανο και δεν στόλιζε. Θυμάμαι ότι αυτό με ενοχλούσε πάρα πολύ.
Μιας και είμαστε σε γιορτινό κλίμα, από το τραγούδι «Κι Ακόμα Πιο Πολύ» που
ακούγεται στην χριστουγεννιάτικη καμπάνια της Disney, ποιος είναι ο αγαπημένος σου στίχος
και γιατί;
Το «είσαι το φως μου μες στο σκοτάδι, φωτίζεις το δρόμο και είσαι παντού». Αυτό θέλω να τονίσω, ότι εκεί που ο άλλος σκοτεινιάζει, αυτό είναι η οικογένεια. Ο άλλος είναι το φως σου και σου δείχνει πάντα τον δρόμο. Όταν σκοτεινιάσω εγώ, θα γίνει ο άλλος το φως μου και θα μου δείχνει τον δρόμο. Έτσι κανένας δεν θα χάνεται, κανείς δεν θα νιώθει μοναξιά, κανείς δεν θα νιώθει ότι είναι στον λαβύρινθο.
Πιστεύεις ότι το γεγονός ότι είσαι μαμά σε κάνει να έχεις μια περισσότερο συναισθηματική ερμηνεία;
Θα μπορούσα να μην είμαι μαμά και να ταυτιστώ σαν κόρη. Θα μπορούσα να ταυτιστώ σαν παιδί. Έχω κι άλλους ρόλους, δεν είμαι μόνο μαμά. Έχω υπάρξει και αδερφή, ήμουν παιδί και είμαι παιδί -του μπαμπά μου πια- ήμουν το πρώτο παιδί της οικογένειας. Δεν έχουμε έναν ρόλο στη ζωή μας και αυτό είναι πάρα πολύ ωραίο και είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να τους συντηρούμε αυτούς τους ρόλους και να τους τρέφουμε όμορφα και να τους αναπτύσσουμε. Να γίνονται οι καλύτερες ενήλικες εκδοχές μας γιατί είναι σημαντικό να αναλαμβάνουμε τον κάθε ρόλο ως ενήλικα πια και με όμορφο τρόπο και με συνέπεια. Νιώθεις μεγαλύτερος σε μέγεθος, σαν να μεγαλώνει το μέσα σου. Και νομίζω ότι πάσχουμε από αυτό γιατί μας έχουν αφήσει κατάλοιπα οι παλαιότερες γενιές ανάπηρων συναισθηματικά ανθρώπων. Είναι σημαντικό να αναλαμβάνουμε τον ενήλικα μέσα μας αλλά και το παιδί και να ξέρουμε πότε μιλάει το παιδί και πότε ο ενήλικας.
Αλήθεια, έχεις αγαπημένο ήρωα ή ηρωίδα της Disney;
Ο Μίκυ, για πάντα! Είμαι ερωτευμένη με τον Μίκυ.
Η Disney θα γιορτάσει την επέτειο για τα 100 χρόνια της μέσα στο 2023. Ποιά είναι η
αγαπημένη σου ανάμνηση με την Disney από τα παιδικά χρόνια;
Έχω άπειρες! Αυτή που θυμάμαι πιο έντονα είναι να πηγαίνω στο σπίτι της αδερφής της μαμάς μου και είχαν πάντα άπειρα τεύχη Μίκυ Μάους -έχουν νομίζω μια αποθήκη ολόκληρη- και δεν χόρταινα να τα ξεφυλλίζω και να τα διαβάζω.
