Μπορεί να αποχώρησε από το δημοφιλές σόου του Alpha, αλλά παραμένει το πρόσωπο που το κοινό αγαπά να παρακολουθεί σε κάθε της εμφάνιση. Άλλωστε πίσω από την τραγουδίστρια Κέλλυ Κελεκίδου με τη γνήσια λαϊκή φωνή βρίσκεται μια γυναίκα με ευαισθησίες, ενώ και πίσω από την αυστηρή επαγγελματία μια τρυφερή μητέρα και σύζυγος που βάζει πάνω απ’ όλα την οικογένειά της. Κι αυτό οι  άνθρωποι που την ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια το επιβεβαιώνουν.

Το J2US και το μήνυμα στον Νίκο Κοκλώνη

Πώς ήταν η εμπειρία σου στο J2US;

Χαίρομαι που βάλαμε ένα μικρό λιθαράκι σε ό,τι έχει να κάνει με την προσφορά. Χαίρομαι, επίσης, γιατί ο Νίκος Κοκλώνης είναι ένας άνθρωπος που ξέρει να ενσωματώνει παρέες. Δεθήκαμε πολύ με όλα τα παιδιά. Γίναμε μια παρέα και κάθε Σάββατο εμείς ζούσαμε ένα πάρτι στο J2US. Είμαι ένα πολύ ευαισθητοποιημένο άτομο σε ό,τι έχει να κάνει με πράγματα που έχουν φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Στο παρελθόν ήμουν πρέσβειρα για τις κακοποιημένες γυναίκες και όλο αυτό μου έδωσε μεγάλη χαρά. Το λέω και το ξαναλέω, δεν πρέπει να χάνουμε τον λόγο για τον οποίο πήγαμε, τον φιλανθρωπικό χαρακτήρα του σόου.

Tι μήνυμα θα έστελνες στον Νίκο Κοκλώνη τώρα που έχεις αποχωρήσει από το σόου;

Θέλω να του πω ότι τον έχω αγαπήσει πολύ ως άνθρωπο γιατί πριν δεν τον γνώριζα προσωπικά. Ο Νίκος είναι ένα πλάσμα πολύ φωτεινό και αυτόφωτο και πραγματικά ήταν αποθέωση όταν ανέβαινε στο stage να κάνει πρόβα στα τραγούδια του. Το ζούσε και χαίρομαι πάρα πολύ γιατί το διασκέδαζε και το διασκεδάζαμε και εμείς από κάτω παράλληλα.

Ήσουν η coach του Δημήτρη Αλεξάνδρου. Ήταν καλός μαθητής ή σε δυσκόλεψε;

Ο Δημήτρης έγινε φίλος μου. Μπορεί να μην είχε τη λεγόμενη «καλή φωνή», αλλά δουλέψαμε πολύ και ήταν ένας μαθητής που είχε πολλά προσόντα ως άνθρωπος. Με αποφόρτιζε εμένα προσωπικά και ήταν πολύ κατασταλαγμένος για τον λόγο που πήγε στο σόου. Πολύ σημαντικό. Μου έλεγε «πάμε να διασκεδάσουμε, είναι και για καλό σκοπό» και περνούσαμε και οι δυο καλά.Ήμασταν, θα έλεγα, η ψυχή της παρέας εκεί πέρα.

Πώς σχολίασε τις εμφανίσεις σας στο J2US ο σύζυγός σου Νίκος Κουρκούλης;

Ο Νίκος είναι γενικά πάρα πολύ αυστηρός κριτής. Μου έλεγε όμως ότι έβλεπε μια ωραία εικόνα, «το είπατε ωραία» μου έλεγε αλλά και «ότι εκεί», για παράδειγμα, «ο Δημήτρης είχε μια δυσκολία». Ο Δημήτρης είναι ένα ακατέργαστο διαμάντι και είχε μεγάλη εξέλιξη στο σόου.

Η περιπέτεια με την υγεία της

Το προηγούμενο διάστημα είχες και μια περιπέτεια υγείας. Αρρώστησες με κορονοϊό. Yπήρξαν στιγμές που φοβήθηκες;

Η αλήθεια είναι πως όταν το έμαθα, δεν σου κρύβω, ψιλοτρομοκρατήθηκα. Η πρώτη μέρα ήταν δύσκολη γιατί έλεγα «για να δούμε τι θα μου συμβεί». Από κει και πέρα όλα κύλησαν ομαλά. Πέρα από κάποια δέκατα και πόνο στα κόκαλα δεν είχα κάποιο άλλο πρόβλημα. Ήμουν μια χαρά. Δυστυχώς κόλλησα και την αδελφή μου τη Μαρίνα. Μεγαλύτερο άγχος είχα για εκείνη παρά για μένα. Και φοβόμουν μήπως είχα κολλήσει κάποιον άλλο άθελά μου. Είναι ευθύνη.

Ο Νίκος και τα παιδιά δεν κόλλησαν;

Όχι, ευτυχώς δεν κόλλησαν. Ήμασταν απομονωμένες πάνω στην κρεβατοκάμαρα με κλειστές πόρτες και περιμέναμε τις εκπλήξεις από την οικογένειά μας. Περάσαμε την καραντίνα παρέα. Με συγκίνησαν πολύ τα ραβασάκια της κόρης μου της Ελπινίκης. Μου φώναζε «μαμά, άνοιξε λίγο να σε δω». Με έβγαζε φωτογραφίες. Μετρούσε τις μέρες μέχρι να γίνω καλά. Μου ζωγράφισε μια θάλασσα φουρτουνιασμένη στην οποία εγώ ήμουν στον βράχο και εκείνη μέσα στη θάλασσα και μου έδινε το χέρι της να την τραβήξω έξω. Εγώ εκεί… κατάλαβες. Μεγάλη συγκίνηση. Ήμουν εμβολιασμένη και εγώ και η αδελφή μου και μάλλον ήταν κάτι που μας βοήθησε να το περάσουμε ανώδυνα.

Πέρασε κάποια στιγμή από το μυαλό σου η σκέψη να κάνεις κάτι άλλο επαγγελματικά, εκτός από το τραγούδι, λόγω και της πανδημίας και του πώς αυτή έπληξε τον χώρο σας;

Εννοείται. Όταν μεγαλώνεις παιδιά, το άγχος σου δεν είναι για σένα, αλλά για τις ανάγκες που πρέπει να καλύψεις για τα παιδιά σου. Όταν σταματάει η ροή των χρημάτων από μια δουλειά, τα έξοδα συνεχίζουν να τρέχουν με την ίδια ταχύτητα. Ενοίκια, σούπερ μάρκετ, καθημερινά έξοδα. Θεωρώ ότι το άγχος μέρα με τη μέρα μεγάλωνε γιατί ήμασταν δυο χρόνια σε απραξία. Όχι μόνο εμείς αλλά όλοι οι καλλιτέχνες και όσοι δουλεύουν σε αυτό τον χώρο.
Δεν είναι μόνο οι τραγουδιστές. Δεν σου κρύβω ότι ψάχναμε να βρούμε επιχειρηματικές λύσεις, τις οποίες δεν υλοποιήσαμε ποτέ βέβαια, και ευτυχώς τώρα ξεκίνησαν πάλι τα πράγματα να παίρνουν τον δρόμο τους.

Δίνεις την εντύπωση ενός χαρούμενου και αισιόδοξου ανθρώπου. Υπήρξε κάποια στιγμή της ζωής σου που ένιωσες να λυγίζεις;

Εννοείται. Όχι μόνο μία ή δύο, αρκετές φορές. Ήρθα στην Αθήνα πρώτη φορά όταν νοσηλεύτηκε η μαμά μου και ήταν μονόδρομος. Έλεγα «τώρα θα ζήσεις μόνη σου;» Δεν σου κρύβω ότι είχα άγχος και πάρα πολλές ανασφάλειες. Το πιο δύσκολο βέβαια είναι όταν χάνεις κι άλλο άνθρωπο από την οικογένειά σου. Εκεί τα λόγια είναι περιττά…

Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με «Τα Νέα Σαββατοκύριακο».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ