Η Ζωή Παπαδοπούλου είχε την τύχη να συναντήσει πολύ νωρίς στον δρόμο της ανθρώπους που προίκισαν το ελληνικό τραγούδι με τις φωνές τους, με τις δημιουργίες τους μα και με τον χαρακτήρα τους. Μιλά πάντα για εκείνους με σεβασμό και ευγνωμοσύνη για όσα χάρισαν απλόχερα και στην ίδια και χαράζει τη δική της διαδρομή μα με κοινές αξίες.

Πριν από περίπου 1,5 χρόνο στη ζωή της ήρθε η κόρη της και είναι πια μαζί με τον σύζυγό της Θοδωρή Πλεμμένο «ολόκληρος ο κόσμος τους». Φέτος, εκτός από τις εμφανίσεις της με τα τραγούδια αφιέρωμα στη Χαρούλα Αλεξίου ζει και μια καινούρια εμπειρία στη σκηνή του J2US ως coach του ηθοποιού Μανώλη Κλωνάρη και αφορμή τη συμμετοχή της στο σόου μίλησε στο okmag.

«Ήθελα να ζήσω το J2US από κοντά»

Πώς ήρθε η πρόταση για το J2US;

Η πρόταση μου έγινε λίγο απρόσμενα από την παραγωγή του J2US. Δεν το πολυσκέφτηκα. Απάντησα πολύ άμεσα θετικά γιατί νιώθω πολύ καλά παρακολουθώντας το σόου και ήθελα να το ζήσω και από κοντά.

Παρακολουθούσα προηγούμενες σεζόν. Είχαν συμμετάσχει και πολλοί φίλοι μου οπότε ήξερα και την εμπειρία τους από μέσα. Ήταν όλοι ενθουσιασμένοι και χαρούμενοι με αυτό που ζούσαν και μου το μετέδωσαν. Οπότε το ζω κι εγώ έτσι ακριβώς.

Η Ζωή Παπαδοπούλου με τον παρτενέρ της στο J2US Μανώλη Κλωνάρη.

Ποιοι ήταν οι αγαπημένοι σου από προηγούμενες σεζόν του J2US;

Ήταν σίγουρα ο κολλητός μου, ο Παναγιώτης Ραφαηλίδης που αγαπώ πολύ και περίμενα πώς και πώς να τον δω. Η Ηρώ, που επίσης αγαπώ και θαυμάζω. Είναι πολλά τα ζευγάρια που πέρασαν από το J2US και εκτιμώ και θαυμάζω και περίμενα πάντα εναγωνίως να τα ακούσω.

Από τα φετινά ζευγάρια ποιους έχεις ξεχωρίσει; Ποιους βλέπεις στον τελικό; Εσένα με τον Μανώλη Κλωνάρη;

Δεν μπορώ να πω ότι είναι κάτι που δεν θα θέλαμε. Πρόκειται για μια γιορτή και μπαίνοντας σε αυτό το σόου ανυπομονώ να φτάσω στην πρόβα, στο σόου και να βρεθούμε με τα υπόλοιπα ζευγάρια να τα πούμε. Σίγουρα υπάρχει η επιθυμία να φτάσεις στον τελικό γιατί είναι ένα πάρα πολύ ωραίο ταξίδι. Όλα τα ζευγάρια είναι ένα και ένα και είναι και φανταστικά παιδιά. Είναι πάνω από ένα αυτά που θα ήθελα να δω στον τελικό.

«Ο Μανώλης είναι ένα πλάσμα πολύ γλυκό και ζεστό»

Πώς είναι ως μαθητής ο Μανώλης Κλωνάρης και πώς βλέπεις τον εαυτό σου ως coach;

Ο Μανώλης είναι ένα πλάσμα πολύ γλυκό και ζεστό και είναι μαθητής. Είναι ωραίο να νιώθεις έτσι. Όταν ακολουθείς μια οποιαδήποτε μορφή τέχνης είναι σημαντικό να είσαι ανοιχτός στη μάθηση. Το τραγούδι και το θέατρο είναι αυτό και δεν τελειώνει ποτέ η σπουδή. Το να βρίσκεσαι σε ένα σόου είναι μια καινούρια εμπειρία και ο Μανώλης το ζει πάρα πολύ όμορφα και με κάνει να αισθάνομαι κι εγώ άνετα κάνοντας την coach του. Είναι συνεπής, πάντα με πολύ θετική διάθεση και μελετάει. Αυτό εμένα με κάνει να νιώθω ασφάλεια. Την αισθάνομαι την εμπιστοσύνη που μου δείχνει. Από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα αισθάνομαι ότι τον ξέρω χρόνια, οπότε έχουμε δέσει.

Μια συμβουλή που του έχεις δώσει;

Να εστιάζει στην ουσία του πράγματος που είναι το τραγούδι, αλλά και να το απολαμβάνει. Γιατί είναι μια ευκαιρία που του δίνεται να τραγουδήσει στη σκηνή. Να το ζει σαν πάρτι, να μην χάσει τη χαρά του, γιατί έχει και ένα άγχος παραπάνω κάθε φορά. Να χαίρεται την ευκαιρία που του έχει δοθεί.

Ένα τραγούδι που θα ήθελες να πείτε;

Διάφορα τραγούδια έχω σκεφτεί για τον Μανώλη γιατί έχει μια βαθιά φωνή και πολύ όμορφη χροιά. Του ταιριάζουν και ελληνικά και ξένα τραγούδια και από τη rock και την πιο λαϊκή σκηνή. Μπορεί να υποστηρίξει μια γκάμα τραγουδιών. Είχα σκεφτεί κάποια στιγμή ότι θα μπορούσαμε να πούμε το «Όνειρο ήταν» του Αλκίνοου Ιωαννίδη ή το Shallow από Μπράντλεϊ Κούπερ και Lady Gaga. Πιστεύω πως ό,τι του δοθεί επειδή είναι τόσο μελετηρός και πεισματάρης το καταφέρνει.

Ο Μανώλης Ρασούλης, ο Δημήτρης Μητροπάνος και η Χαρούλα Αλεξίου είναι σταθμοί στη ζωή μου»

Μανώλης Ρασούλης, Δημήτρης Μητροπάνος, Χάρις Αλεξίου. Τρεις άνθρωποι σημαντικοί και για το ελληνικό τραγούδι, σημαντικοί και στη ζωή σου.

Είναι σταθμοί στη ζωή μου και αν δεν υπήρχαν δεν ξέρω πώς θα διαχειριζόμουν το ξεκίνημα μου. Όταν στο ξεκίνημά σου έρχεται ο Μανώλης Ρασούλης ο οποίος ήταν ένας σύγχρονος φιλόσοφος, μια έμπνευση, ένας άνθρωπος που ήταν σαν να είναι 20 χρονών είναι σημαντικό. Ήθελες να μιλάς και να περνάς ώρες μαζί του. Το ότι στο ξεκίνημά μου βρέθηκα δίπλα του στην πόλη μου τη Θεσσαλονίκη ήταν ένα όνειρο και το ζούσα έτσι όπως ήταν. Μου μετέδωσε ένα από τα ταλέντα που είχε -γιατί ήταν απίστευτα ταλαντούχος- τη χαρά. Είχε χαρά γι’ αυτό που ήταν και ζούσε. Και τη συνέπεια. Και οι τρεις τους, και ο Δημήτρης Μητροπάνος και η Χαρούλα.

Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ για τη Χαρούλα γιατί είναι μια μόνιμη πηγή έμπνευσης. Εξαιτίας της ξεκίνησα να τραγουδάω. Είναι η φωνή που με ενέπνευσε, με συγκίνησε βαθιά, με ενεργοποιεί κάθε φορά, ό,τι κάνει, ό,τι λέει, όπως είναι. Η Χαρούλα είναι το πρότυπο της ζωής μου.

Ο Δημήτρης Μητροπάνος είναι ένας από τους πιο αυθεντικούς ανθρώπους που έχω ζήσει. Τόσο κοντά στους συνεργάτες και στους ανθρώπους του, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Δεν έχω γνωρίσει πιο υποστηρικτικό συνεργάτη και δεν είχε να κάνει με τη θέση στην οποία βρισκόσουν, από τον τραγουδιστή μέχρι τον τεχνικό ήταν δίπλα του.

Και οι τρεις τους είναι φωτεινοί φάροι για όλους μας που τους ακούγαμε και μας εμπνέουν, αλλά και για εμένα φαντάσου τώρα στο ξεκίνημά μου. Το ζούσα και παράλληλα τσιμπιόμουν γιατί το αποτύπωμά τους είναι βαθύ.

Ως νονά η Χάρις Αλεξίου πώς είναι; Οι ζωές σας έχουν συνδεθεί και με έναν άλλο τρόπο.

Φαντάσου εγώ πριν τη γνωρίσω ένιωθα συνδεδεμένη με τη φωνή της. Οι μεγάλοι καλλιτέχνες συνδέονται μαζί σου μέσω του έργου τους και της φωνής τους. Είναι τόσο γλυκιά και αγαπάει πάρα πολύ τη Βαλέρια και είναι εκεί τόσο πολύ. Είναι υπέροχη η εικόνα με τη Χαρούλα μαζί με τη Βαλέρια.

Πάντα θα την ευγνωμονώ και θα την ευχαριστώ γιατί ό,τι μου έχει δώσει έχει γίνει όλο φυσικά. Το ότι μου το δίνει έτσι με συγκινεί πολύ βαθιά. Χαίρομαι γιατί λαμβάνει τόση πολλή αγάπη η Βαλέρια που θα της δώσει σίγουρα πολλά στο μέλλον και δύναμη και πίστη στο εαυτό της από μια γυναίκα που έχει καταφέρει τόσο σπουδαία πράγματα. Το να πω ότι είμαι χαρούμενη που είναι στη ζωή μας η Χαρούλα είναι λίγο.

Η Ζωή Παπαδοπούλου και ο Θοδωρής Πλεμμένος την ημέρα της βάφτισης της κόρης τους με νονά τη Χαρούλα Αλεξίου.

Έχεις γύρω σου συναδέλφους που εκτός από την επαγγελματική σχέση συνδέεστε πλέον και συγγενικά. Θεωρώ ότι κάτι λέει για εσένα.

Πάντα πίστευα στους ανθρώπους, πέραν των θέσεων ή των ρόλων που καλούμαστε να ζήσουμε, οι άνθρωποι είναι το θέμα και κανένας χώρος εργασίας. Προφανώς και το τραγούδι είναι ένας ανταγωνιστικός χώρος ειδικά στην Ελλάδα που είναι μια μικρή χώρα, με μικρή αγορά και είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που τραγουδούν. Πάντα ένιωθα πολύ κοντά στους ανθρώπους του χώρου γιατί έχουμε κοινή ανησυχία. Κοινή ευαισθησία. Κοινό τόπο. Νιώθω συνδεδεμένη. Οπότε δεν ένιωθα ποτέ ανταγωνιστικά. Ίσα ίσα νιώθω πολύ κοντά στις γυναίκες τραγουδίστριες. Τις καταλαβαίνω. Καταλαβαίνω όλα αυτά που ζουν. Που κάποια στιγμή γίνονται και μανάδες. Τα περνάω και τα ζω αυτά πολλά χρόνια.

«Ο Θοδωρής με κάνει να τον αγαπώ ακόμα περισσότερο και να τον ερωτεύομαι από την αρχή»

Ο σύζυγός σου σε διεκδικούσε έναν χρόνο πριν βρεθείτε. Τελικά «ο επιμένων νικά»; Ποια στοιχεία του ήταν εκείνα που τελικά ξεχώρισες;

Τι να σου πρωτοπώ; Κάποια στιγμή στη ζωή σου έρχεται ο άνθρωπος που τελικά είναι ο συνοδοιπόρος. Όταν ήρθε δεν το είχα καταλάβει. Εγώ ήμουν σε μια άλλη συνθήκη στη ζωή μου και δεν είχα και πολλή εμπιστοσύνη στις προσωπικές σχέσεις. Ήμουν λίγο πληγωμένη και δεν ήθελα καμία επαφή με κανέναν. Ο τρόπος που με προσέγγισε ο Θοδωρής ήταν τόσο γλυκός και διακριτικός που με έκανε να τον εκτιμήσω ακόμα περισσότερο. Παράλληλα, όμως επέμενε. Με συγκίνησε πάρα πολύ. Είναι τόσα τα στοιχεία του που θαυμάζω.

Η Ζωή Παπαδοπούλου με τον σύζυγός της Θοδωρή Πλεμμένο.

Και τώρα που έγινε και πατέρας βλέπω κάθε μέρα κι άλλα, τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη Βαλέρια και είναι δίπλα της και δίπλα μου. Δεν είναι απλά δίπλα, νιώθω ότι είμαστε μαζί. Πολλές φορές που εγώ είμαι κουρασμένη χωρίς να χρειαστεί να του πω κάτι είναι εκεί και αναλαμβάνει παραπάνω από αυτά που θα έπρεπε να αναλάβει. Το κάνει τόσο φυσικά και γλυκά που είναι τόσο συγκινητικό και με κάνει να τον αγαπώ ακόμα περισσότερο και να τον ερωτεύομαι από την αρχή. Δεν περίμενα να το ζω αυτό.

Εσύ πώς είσαι ως μαμά;

Εγώ λιώνω. Εννοείται θεωρώ ότι η κόρη μου είναι η πιο όμορφη, η καλύτερη. Προσπαθώ να είμαι παρούσα. Όλα τα παιδιά είναι σοφά. Καταφέρνει να με κάνει να είμαι εκεί χωρίς κόπο. Είναι μια μορφή διαλογισμού τα παιδιά. Δεν γίνεται να μην είσαι εκεί. Θέλω να τις δίνω συνέχεια αγκαλιές και φιλιά.

Τι αξίες θα ήθελες να πάρει μεγαλώνοντας;

Θα ήθελα να είναι ευγενής και προς τον εαυτό της και στον διπλανό της. Να είναι αλληλέγγυα, να μοιράζεται πράγματα, όχι μόνο υλικά και πνευματικά. Να είναι ειλικρινής και απέναντι στον εαυτό της και στον διπλανό της. Να την αφορά και ο διπλανός της. Αυτό θα με κάνει χαρούμενη. Να βλέπει πέρα από τον εαυτό της. Και να έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της. Γιατί δεν είναι και εύκολο με όσα ζούμε. Αν μπορέσω να της δώσω αυτοπεποίθηση – γιατί αν πιστεύεις στον εαυτό σου, μπορείς να βοηθήσεις και τους γύρω σου.

Είσαι ένας άνθρωπος που έχεις διαφυλάξει την προσωπική σου ζωή. Ωστόσο, το κομμάτι της μητρότητας και των δυσκολιών που υπήρξαν θέλησες να το μοιραστείς με τον κόσμο.

Μου βγήκε τόσο αυθόρμητα το να το επικοινωνήσω. Συνέβη δύο φορές να μην καταφέρουμε να συνεχιστούν οι εγκυμοσύνες, αλλά είχαν προκύψει και οι δύο φυσικά, οπότε αυτό με έβαζε σε μια θέση καλύτερη από άλλες γυναίκες που βάζουν τον εαυτό τους σε μία κατάσταση πολλών εξωσωματικών προσπαθώντας να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί. Οπότε όταν συνέβη αυτό δύο φορές, ήθελα να το επικοινωνήσω και να πω ότι είναι το πιο φυσικό πράγμα να προσπαθήσεις να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί και να μην το καταφέρεις. Να καταλαβαίνουμε και τον άντρα και τη γυναίκα και το ζευγάρι που βιώνει αυτή την κατάσταση. Θα έπρεπε να μην είναι ταμπού να μιλάμε για όλα αυτά που μας δυσκολεύουν. Βλέπω ότι μέχρι σήμερα λαμβάνω μηνύματα από γυναίκες που έχουν βιώσει πολύ δύσκολα πράγματα, σε όλες τις ηλικίες. Μου βγήκε αυθόρμητα και χαίρομαι που ένιωσαν κάποιες γυναίκες ότι μπορούν να μου μιλήσουν. Δεν είναι τίποτα σπουδαίο αυτό που έκανα, αλλά μπορεί λίγο να ζέστανε την ψυχή μιας κοπέλας ή ενός ζευγαριού, να τους έδωσε μια ελπίδα.

«Οτιδήποτε καινούριο που θα με κάνει να ρισκάρω και να βγω από τα όριά μου θα ήθελα να το ζήσω»

Σε έχω δει πολλές φορές στα vlogs του Παναγιώτη Ραφαηλίδη. Θα μπορούσες να κάνεις κι εσύ αυτό που κάνει στα social media;

Γνωριστήκαμε επαγγελματικά πριν από περίπου 16 χρόνια όταν τραγουδούσαμε με τη Χαρούλα Αλεξίου και την Ελευθερία Αρβανιτάκη. Κολλήσαμε κατευθείαν με τον Παναγιώτη. Είμαστε σχεδόν ίδιες ψυχές. Έχουμε κοινά βιώματα. Τον αγαπώ και τον θαυμάζω πολύ. Είναι ένα πλάσμα τρομερά ταλαντούχο σε όλα τα επίπεδα. Έχει τέτοια ατάκα και χιούμορ.

Το θαυμάζω αυτό που κάνει με τo Υoutube. Μου το έχει πει πολλές φορές να ξεκινήσω κι εγώ. Αυτό θέλει ταλέντο και ώρες δουλειάς. Είναι πολύ δύσκολο. Το κάνει ο Παναγιώτης καλύτερα. Μαζί του θα μπορούσα να το κάνω.

Έχεις κάνει και μαθήματα υποκριτικής. Θα ήθελες να δοκιμαστείς κάποια στιγμή σε έναν τηλεοπτικό ή θεατρικό ρόλο; Σου έχουν γίνει προτάσεις;

Προτάσεις δεν μου έχουν γίνει. Μπορεί να το έχω σκεφτεί κατά καιρούς. Νιώθω ότι το τραγούδι και το θέατρο είναι συνδεδεμένες τέχνες. Γιατί όχι, αν ήταν μια πρόταση που μπορούσα να υποστηρίξω. Το καινούριο με εξιτάρει πολύ. Καινούριο είναι και το J2US που μου αρέσει πολύ. Οτιδήποτε καινούριο που θα με κάνει να ρισκάρω και να βγω από τα όριά μου θα ήθελα να το ζήσω.

Έχεις κάποια συνήθεια ή ένα στοιχείο που να μην φανταζόμαστε για εσένα;

Είμαι «καραγκιόζης» στην καθημερινότητά μου. Οι φίλοι μου μού λένε πως γίνεται να βγαίνεις σοβαρή και μετρημένη. Με τον Παναγιώτη παίρνουμε τραγούδια, τα τραγουδάμε και τα ηχογραφούμε φάλτσα. Κάνουμε πολλές τρέλες.

Ποιο τραγούδι λες στην κόρη σου και είναι το αγαπημένο της;

Πέρα από τα παιδικά που πλέον έχουμε μάθει τα πάντα, από τότε που γεννήθηκε της έλεγα κάποια παραδοσιακά. Τώρα σαν να περιμένει να ακούσει το «Όλες του κόσμου οι Κυριακές». Το «τι χρώματα τι μουσικές μες στο χαμόγελό σου» όποτε το λέω είναι η Βαλέρια μέσα στο μυαλό μου. «Όλες του κόσμου οι Κυριακές λάμπουν στο πρόσωπό σου», είναι τόσο ωραίος στίχος αυτός. Είναι όλος μας ο κόσμος η Βαλέρια και αυτή η μουσική της αρέσει μάλλον.

Υπάρχουν κάποια επαγγελματικά σχέδια στα σκαριά;

Έχω ξεκινήσει εδώ και έναν χρόνο ένα αφιέρωμα στα τραγούδια της Χαρούλας, με την καλλιτεχνική της επιμέλεια. Τραγούδια που έχει γράψει και που έχει ερμηνεύσει. Φτιάξαμε μαζί το πρόγραμμα και είναι δίπλα σε αυτό και πολύ το χαίρομαι. Θα συνεχιστεί αυτή η περιοδεία σε όλη την Ελλάδα και τώρα, αλλά και το καλοκαίρι. Σε κάποιες από αυτές θα συμμετέχει και ο Κώστας Μακεδόνας. Θα έρθει σίγουρα και ένα καινούριο τραγούδι και είμαι ανοιχτή στο να συμβούν καινούρια πράγματα.

Φωτογραφίες: NDP, Ρούλα Μονιάκι, Αλέξανδρος Γεωργιάδης, Instagram/ zoipapadopoulou_official

Διαβάστε επίσης: Ζωή Παπαδοπούλου: «Η μητρότητα είναι μια ευτυχία που δεν περιγράφεται»

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ