O συνθέτης των μεγάλων επιτυχιών, Γιώργος Θεοφάνους αποκαλύπτει άγνωστες ιστορίες από συνεργασίες του με κορυφαία ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου.
Εχεις γράψει τραγούδια που έχουν αφήσει εποχή. Όπως εποχή έχουν αφήσει και κάποιες κόντρες σου με τη Νατάσα Θεοδωρίδου, την Πέγκυ Ζήνα κι άλλους. Ποιος έκανε το πρώτο βήμα για να τα ξαναβρείτε;
Με τη Νατάσα όχι μόνο τα ξαναβρήκαμε, αλλά ηχογραφήσαμε και δύο δίσκους, την Κόκκινη γραμμή και το Απέναντι. Με την Πέγκυ Ζήνα δεν συναντηθήκαμε δισκογραφικά, αλλά κάναμε μία συναυλία μαζί στη Θεσσαλονίκη για τα 25 χρόνια του Θεάτρου Βεργίνα. Με την Πέγκυ ήρθαμε κοντά όταν συναντηθήκαμε στην κηδεία του Αντώνη Βαρδή. Την έπιασα και της είπα «είναι δυνατόν να μη μιλάμε;». Έβαλε τα κλάματα, έκλαψα κι εγώ και το λύσαμε. Με τη Νατάσα δεν θυμάμαι καν πώς τα ξαναβρήκαμε. Θα πρέπει να ρωτήσεις εκείνη, που είναι Σκορπίνα και τα θυμάται όλα! (Γελάει.) Ό,τι κι αν έχει γίνει, όμως, την αγαπώ πολύ και κάθε φορά που γράφω ένα γυναικείο λαϊκό τραγούδι σκέφτομαι «η Νατάσα πώς θα το έλεγε;». Το ίδιο συμβαίνει και με τον Ρέμο. Είναι οι τραγουδιστές της γενιάς μου. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τιμώ παλαιότερους ή νεότερους καλλιτέχνες. Αυτή την περίοδο γράφω τραγούδια, σε στίχους του Φίλιππου Γράψα, για τον Μανώλη Μητσιά, αλλά και για τη Μελίνα Ασλανίδου με τον Θάνο Παπανικολάου και με την Ελεάνα Βραχάλη για τον Κωνσταντίνο Αργυρό.
Την περίοδο της καραντίνας ακούστηκε ότι η Νατάσα Θεοδωρίδου είχε παρεξηγηθεί με ένα σχόλιό σου, που έλεγε: «Η Θεοδωρίδου είναι στους ΚΑΔ που παραμένουν υποχρεωτικά ανοιχτοί, όπως τα σούπερ μάρκετ και τα φαρμακεία. Δεν εξηγείται κάθε μέρα live».
Ναι, είχε θυμώσει τότε μαζί μου. Έκανα repost ένα σχόλιο που διάβασα κάπου και μου φάνηκε ευφυές. Η Νατάσα έχει πολύ χιούμορ και το ξέρω γιατί όταν είχαμε κάνει περιοδεία με τους One στην Αμερική δεν είχαμε σταματήσει να γελάμε. Το ίδιο ισχύει και με τη συνεργασία μας το 2015 στο Φως, μετά στη Θεσσαλονίκη και πάλι περιοδεία. Δεν θα έπρεπε να παρεξηγηθεί. Δεν αισθάνομαι ότι την προσέβαλε αυτός που έγραψε το συγκεκριμένο σχόλιο, πόσο μάλλον εγώ. Παρ’ όλα αυτά, της έστειλα ένα μήνυμα και της είπα ότι δεν θα έπρεπε να το παρεξηγήσει. Οπότε, τώρα που το λες, μάλλον εγώ κάνω το πρώτο βήμα…
Μια και αναφέρθηκες στους One, αναρωτιέμαι πώς είδες την επανένωσή τους. Ο Κωνσταντίνος Χριστοφόρου μιλώντας στο ΟΚ! είχε αφήσει να εννοηθεί ότι δεν ήσουν και τόσο ένθερμος υποστηρικτής αυτής της ιδέας.
Δεν ήμουν. Οι One ήταν ένα συγκρότημα πέντε αγοριών, 20-25 ετών, περιορισμένων φωνητικών δυνατοτήτων γιατί δεν μπορούσαν όλοι να τραγουδούν επαγγελματικά. Αυτό βεβαίως συμβαίνει και στο εξωτερικό γιατί στα boy bands άλλος είναι καλός στις συνεντεύξεις, άλλος στον χορό, άλλος στο τραγούδι. Πιστεύω ότι δεν υπήρχε λόγος να επανενωθούν. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπήκα μπροστά για να τους πω «λάθος κάνετε». Ούτε με ρώτησαν ούτε τους απάντησα. Είδα ότι έβγαλαν κάποια τραγούδια, ότι εργάζονται. Ο καθένας κάνει ό,τι λέει ο δρόμος του. Δεν μπορώ όμως να βλέπω πέντε 40ρηδες plus να κάνουν τα πιτσιρίκια. Το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που φανταζόμουν όταν δημιούργησα αυτό το συγκρότημα. Και για την ιστορία, δεν διέλυσα εγώ τους One. Ο Κωνσταντίνος Χριστοφόρου αποφάσισε να φύγει, και μάλιστα στην καλύτερη στιγμή της πορείας τους, γιατί μετά τη Eurovision είχαν ηχογραφήσει ένα άλμπουμ στα ισπανικά που προοριζόταν για το εξωτερικό. Ο Κωνσταντίνος αποφάσισε τότε να κάνει σόλο καριέρα, να γίνει λαϊκός τραγουδιστής και να δουλέψει μόνος του. Δικαίωμά του ήταν αυτό, αλλά έκοψε την τύχη των άλλων.
Ένιωσες να σε αντιμετωπίζουν περίεργα όταν εκεί που έγραφες για την Ευρυδίκη και τον Σάκη Ρουβά ζήτησες να δώσεις τραγούδια στην Αλεξίου ή στον Νταλάρα;
Όχι, ποτέ. Στην περίπτωση της Χαρούλας εκείνη με πήρε τηλέφωνο. Δεν σου κρύβω, μάλιστα, πως όταν στην άλλη άκρη της γραμμής άκουσα μια φωνή να μου λέει «γεια σου, Γιώργο, είμαι η Χαρούλα Αλεξίου», μου κόπηκαν τα πόδια. Μετά βρεθήκαμε στο σπίτι της και κάθε μας συνάντηση είναι μια εμπειρία ολόκληρη. Η μοναδική δυσκολία που συνάντησα ήταν όταν έγραψα τα πρώτα μου λαϊκά τραγούδια για τον Πασχάλη Τερζή. Αλλά προφανώς ο Παλιόκαιρος και τα τραγούδια που υπάρχουν σε αυτό το άλμπουμ είχαν από μόνα τους τη δύναμη να πείσουν εκείνους που μπορεί να με είχαν καταχωρίσει στο μυαλό τους ως ποπ συνθέτη. Τα πράγματα ήταν πιο εύκολα ύστερα από εκείνη τη συνεργασία.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα «Νέα Σαββατοκύριακο».
