Η Δόμνα Μιχαηλίδου παραχώρησε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης στο περιοδικό ΟΚ! και μίλησε, μεταξύ άλλων, για την παιδική προστασία την ανάγκη αποϊδρυματοποίησης και το πώς επέλεξε να επιστρέψει στην Ελλάδα και να βρεθεί στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη.
«Τρεις στις τέσσερις δομές στην Ελλάδα είναι ιδιωτικές. Τρεις στις τέσσερις υιοθεσίες που γίνονται βγαίνουν από τις δημόσιες δομές», σύμφωνα με δική σου δήλωση. Πρέπει να τροποποιηθεί
το πλαίσιο λειτουργίας των ιδρυμάτων;
Επιμένω ότι τα ιδρύματα παραμένουν ιδρύματα, είτε είναι ιδιωτικά είτε εκκλησιαστικά είτε δημόσια. Η ταχύτητα με την οποία τα δημόσια ιδρύματα δίνουν τα παιδιά σε κατάλληλες θετές ή ανάδοχες οικογένειες είναι υπερπολλαπλάσια σε σχέση με εκείνη των ιδιωτικών. Αυτό που θέλουμε είναι
να κάνουμε εξίσου αποτελεσματικά στο κομμάτι της αποϊδρυματοποίησης και τα ιδιωτικά, αλλά και να εγγυηθούμε την ασφάλεια των παιδιών που διαβιούν σε όλες τις δομές. Πλέον έχουμε ακριβή στοιχεία για τα παιδιά, γιατί πριν από το 2019 δεν ξέραμε καν πόσα παιδιά είναι στα ιδρύματα σε όλη τη Ελλάδα. Το κάθε ίδρυμα δήλωνε ό,τι ήθελε κατά το δοκούν. Είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι σχεδόν 9 στα 10 παιδιά στις δομές έχουν οικογένεια. Υπάρχουν εισαγγελικές παραγγελίες για να φύγουν από την οικογένειά τους γιατί είναι είτε παραβατική είτε κακοποιητική είτε παραμελητική. Αυτό δεν υπήρχε κάπου ως πληροφορία. Δεν υπήρχαν δηλαδή ούτε τα καταγεγραμμένα παιδιά αλλά ούτε και οι καταγεγραμμένες αιτήσεις, με αποτέλεσμα το κάθε ίδρυμα να λειτουργεί κατά το δοκούν, καταφεύγοντας σε «μεροληπτικές υιοθεσίες» σε ό,τι αφορούσε την επιλογή της θετής οικογένειας.
Για παράδειγμα –και σε αντίθεση με τον νόμο–, επέλεγαν εύπορες οικογένειες χωρίς παιδιά, αποκλείοντας με αυτό τον τρόπο μονογονεϊκές ή οικογένειες με χαμηλότερο εισόδημα. Πέρα όμως από αυτό, δυστυχώς δεν είναι λίγες οι φορές που κατά το παρελθόν μαθαίναμε για ποινικές υποθέσεις εμπορίας βρεφών ή και χρηματισμούς. Τον Ιούνιο του 2020, όταν ξεκινήσαμε το καινούριο σύστημα υιοθεσίας και αναδοχής, διαπιστώσαμε ότι έχουμε 2.400 παιδιά σε ιδρύματα στην Ελλάδα και ψηφιοποιήσαμε και όλες τις αιτήσεις που ήταν στα συρτάρια από το 2016.
Έτσι, καταφέραμε και βγάλαμε από τα ιδρύματα 1.200 παιδιά μέσα σε ενάμιση χρόνο. Τα παιδιά αυτά πήγαν σε οικογένειες. Τώρα είμαστε στα 1.100. Οπότε όταν λέμε «αποϊδρυματοποίηση», δεν το λέμε θεωρητικά, έχουμε καταφέρει τον στόχο μας για το σχεδόν 50% των παιδιών.
Στην αλλαγή διάταξης του σχετικού νόμου που ψηφίστηκε την άνοιξη στη Βουλή, όχι ομόφωνα πάντως, προβλέφθηκε ο διορισμός προσωρινής διοίκησης από το υπουργείο σε ακραίες περιπτώσεις και όπου κινδυνεύει το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ατόμων με αναπηρία. Σας περνούσε από το μυαλό όλη αυτή η τραγική επικαιρότητα των ημερών που έφερε την Αλεξάνδρα Μαρτίνου στο τιμόνι της Κιβωτού του Κόσμου;
Το ένα ήταν να βάλουμε κανόνες στα ιδρύματα και το δεύτερο, ως ύστατο και προσωρινό μέτρο, να μπορεί το κράτος να αλλάξει τη διοίκηση προκειμένου να θωρακίσει την ψυχική υγεία και την ασφάλεια των παιδιών. Συνειδητοποιήσαμε ότι αν έπρεπε να επέμβουμε κάπου, δεν είχαμε άμεσα τη δυνατότητα. Και επειδή τα κοινωνικά ιδρύματα, όπως όλα τα ιδρύματα, αναπτύσσουν σχέσεις εντοπιότητας με τις τοπικές αρχές, δύσκολα λες σε μια περιφέρεια ή έναν δήμο «άλλαξε τη διοίκηση». Άρα έπρεπε να βάλουμε και το χέρι του κεντρικού κράτους ώστε να μπορεί να επέμβει για να προασπίσει τους πιο ευάλωτους.
Μπορεί να ακούγεται κάπως δυσοίωνο, αλλά, σαν σύγχρονος Τειρεσίας και πάλι, στα 24 σου κιόλας είχες πάρει το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό σου από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ πάνω στις οικονομικές κρίσεις. Πριν καν ενσκήψουν ως η νέα πραγματικότητα ανά τον πλανήτη.
Ναι, όντως. Ξεκίνησα να μελετώ τις οικονομικές κρίσεις πριν συμβεί η κρίση στην Ελλάδα, για
την ακρίβεια λίγο πριν ξεκινήσει η κρίση της Lehman Brothers.
Ποιο ήταν το κίνητρό σου;
Ο καθηγητής μου. Από όλους τους καθηγητές που είχα στο Κέιμπριτζ ήταν ο πιο ενδιαφέρων.
Έτσι είμαι πάντα στη ζωή, δεν αποφασίζω σε σχέση με το αντικείμενο αλλά με τους ανθρώπους. Κατ’ αυτό τον τρόπο επέλεξα ότι θα σπουδάσω Οικονομικά, ότι θα εντρυφήσω στις χρηματοπιστωτικές κρίσεις, ότι θα επιστρέψω στην Ελλάδα και θα δουλέψω με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
