Ο Έλληνας πρωταθλητής στην μαραθώνια κολύμβηση 10χλμ ανοιχτής θαλάσσης των Ολυμπιακών Αγώνων 2024, Άλκης Κυνηγάκης τερμάτισε δέκατος στο αγώνισμα και δεν μπόρεσε να διεκδικήσει τη διάκριση στο βάθρο.
Ο Άλκης Κυνηγάκης τα έδωσε όλα στην κούρσα, διατηρώντας αρχικά την πέμπτη θέση στην κούρσα, ωστόσο στη συνέχεια άρχισε να χάνει έδαφος με τα ισχυρά ρεύματα να το καθιστούν δύσκολο να περάσει τους συναθλητές του.
Τελικά το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε ο Κριστόφ Ραζόφσκι, στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο Όλιβερ Κλέμετ, ενώ το χάλκινο μετάλλιο πανηγύρισε στο τέλος ο Ντέιβιν Μπέτλαμ.
«Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έχω περάσει»
Θυμίζουμε ότι ο Άλκης Κυνηγάκης είχε τερματίσει 5ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Μετά το τέλος της προσπάθειάς του μίλησε στην ΕΡΤ επισημαίνοντας πολλές φορές ότι στα χρόνια που μεσολάβησαν ήταν μόνος του στην προσπάθειά του και ο μόνος που ήταν δίπλα του ήταν ο Σπύρος Γιαννιώτης.
«Σήμερα ήμουν πολύ κακός είναι η αλήθεια. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ πολλά πράγματα. Ένιωθα ψυχολογικά κουρασμένος. Απ’ όλη αυτή τη διαδρομή. Ήταν πολύ δύσκολα αυτά τα τρία χρόνια μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Θα το πω σε εισαγωγικά, ένιωσα πως είχα πολλούς εχθρούς γύρω μου. Δουλέψαμε σοβαρά από τον Δεκέμβριο με τον Σπύρο (Γιαννιώτη). Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι έξι μήνες ή εφτά, είναι τρία – τέσσερα χρόνια.
Στεναχωριέμαι που δεν είχα ανθρώπους δίπλα μου και αναγκάστηκα να αλλάξω τόσους προπονητές σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Θέλω να ευχαριστήσω τον Σπύρο γιατί είναι ο μόνος άνθρωπος που έκατσε δίπλα μου στην ουσία, σε αυτό το δύσκολο ταξίδι. Έκανε τα πάντα για μένα. Κι εγώ προσπάθησα, από τον Δεκέμβριο που πήγα στην Κέρκυρα, να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου. Με όλες τις αντιξοότητες που είχα. Τέλος πάντων»
Και ο Άλκης Κυνηγάκης συνέχισε: «Δεν είχα ομάδα, δίπλα μου. Αντί να μου ανοιχτούν οι δρόμοι μετά το Τόκιο, έσφιξαν για μένα. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο γι αυτό. Δεν καταλαβαίνω γιατί με αντιμετωπίζουν με αυτόν τον τρόπο. Ξέρουν σε ποιους αναφέρομαι.
Σε αυτό το αγώνισμα έδωσα την ψυχή μου. Ξυπνούσα και σκεφτόμουν αυτό το αγώνισμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ήρθε, δεν ήρθε. Ξέρω μέσα μου ότι έκανα τα πάντα. Ό,τι ήρθε μπροστά μου, από μέσα του πέρασα. Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Από μέσα του. Αν μπορέσω να γράψω βιβλίο γι’ αυτά τα τρία χρόνια… Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έχω περάσει. Μέσα από αυτό το ταξίδι, έχω χάσει τον εαυτό μου. Αποτυχία, αποτυχία.
Ο αθλητισμός είναι αυτός που είναι. Αυτό που θα ήθελα να παρακαλέσω είναι αυτοί που πρέπει, οι αρμόδιοι, να είναι πιο κοντά στους αθλητές. Να είναι κοντά τους. Να τους αγαπήσουν περισσότερο κι όχι να τους βλέπουν σαν εχθρούς, γιατί είμαστε μια ομάδα, μια χώρα. Να βρίσκουμε λύσεις κι όχι να δίνουμε σφαλιάρες, επειδή μπορούμε”.
Για τον Σπύρο Γιαννιώτη δήλωσε: «Είναι μεγάλος άνθρωπος, τρομερός. Κάθε μέρα μου αποδείκνυε ποιος είναι. Αυτή η χρονιά, ζώντας με τον Σπύρο, μου απέδειξε πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ο Σπύρος είναι αυτός που είναι γιατί είναι κάτι διαφορετικό. Εκεί που οι άλλοι δεν σε πιστεύουν, ο Σπύρος θα έρθει εκεί και θα σε πιστέψει. Ξέρει να βλέπει το φως μέσα από το σκοτάδι. Ξέρει. Είναι Ολυμπιονίκης».
