Ο Τόλης Βοσκόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους τραγουδιστές στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και μακράν ο πιο εμπορικός, έφυγε από τη ζωή, το πρωί της Δευτέρας 19 Ιουλίου. Ο «Άρχοντας της Πίστας» πέθανε από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 81 ετών, αφήνοντας πίσω του μια πλούσια μουσική κληρονομιά που καθιστά το στίγμα του στη λαϊκή μουσική σκηνή ανεξίτηλο.
Το σοκ για τις δύο γυναίκες της ζωής του – τη σύζυγό του, Άντζελα Γκερέκου και την κόρη τους, Μαρία Βοσκοπούλου ήταν τεράστιο. Είναι συντρετριμμένες και απαρηγόρητες. Ακόμη δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν πως τον έχασαν από κοντά τους, καθώς τίποτα μέχρι πρότινος δεν προμήνυε την τραγική αυτή εξέλιξη.
Οι χρήστες των social media αποχαιρέτησαν τον Τόλη Βοσκόπουλο όπως του ταίριαζε, ενώ δεκάδες ήταν και οι εκπρόσωποι από τον καλλιτεχνικό και πολιτικό κόσμο που εξέφρασαν δημόσια την θλίψη τους για τον θάνατό του.
Με απόφαση του δημάρχου Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη, η κηδεία του Τόλη Βοσκόπουλου, θα πραγματοποιηθεί τιμής ένεκεν και με δημοτική δαπάνη, στο Α’ Κοιμητήριο του Δήμου Αθηναίων, σήμερα στις 15:00. Εκεί συγγενείς, φίλοι και απλοί άνθρωποι που τον θαύμαζαν ως καλλιτέχνη θα έχουν την ευκαιρία να του πουν το τελευταίο αντίο. Δεδομένου ότι λόγω της πανδημίας δεν ήταν εφικτό να πραγματοποιηθεί λαϊκό προσκύνημα, από τις 12:00 μέχρι τις 15:00 που θα ψαλεί η νεκρώσιμος ακολουθία, η σορός του θα βρίσκεται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του νεκροταφείου, όπου θα μπορούν να παρευρεθούν μόνο η οικογένειά του.
Λίγο πριν το «ύστατο χαίρε» στον σπουδαίο ερμηνευτή, ο Σπύρος Μπιμπίλας μιλάει αποκλειστικά στο okmag.gr και την Σόνια Καζόνι για όλα όσα θυμάται από εκείνον.
«Για εμένα ο Τόλης είναι το ίνδαλμα μιας εποχής. Από πολύ μικρό παιδί τον θαύμαζα, όχι μόνο για την φωνή του, αλλά και για την έντονη σκηνική παρουσία που είχε. Ήταν και πολύ καλός ηθοποιός. Από τις πολύ παλιές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου που εμφανίζεται μπορεί να δει κανείς ότι ήταν ένας νεαρός πολύ ταλαντούχος. Δεν είχε φανεί ακόμα το τραγουδιστικό του ταλέντο. Στην αρχή ήταν πιο πολύ ηθοποιός…», λέει χαρακτηριστικά.
«Θυμάμαι πώς, όταν γύρισε την ταινία «Αδέλφια μου Αλήτες Πουλιά», στο κεντρικό σινεμά του Πασαλιμανίου, όπου έμενα, οι ουρές που δημιουργούνταν ήταν κάτι το απερίγραπτο. Νομίζω ότι ήταν πιο μεγάλες και από της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Εγώ έμενα στο κέντρο στο Πασαλιμάνι, που είχε στη σειρά τα σινεμά, και είχα μέτρο σύγκρισης. Η ουρά στο Ολύμπιον ήταν πολύ πιο μεγάλη από τη «Νεράιδα και το Παλικάρι». Μιλάμε για ουρές που τώρα δεν υπάρχουν. Η αστυνομία ερχόταν και έβαζε μέσα τον κόσμο…», προσθέτει με νοσταλγία.
Κατόπιν, επισημαίνει: «Ο Τόλης άφησε ένα στίγμα φοβερό μ’ αυτή την ιδιαίτερη φωνή του. Έκανε σχολή, μιας και πολλοί μιμήθηκαν αυτό το ένρινο της φωνής του. Ήταν ένας πολύ συμπαθής άνθρωπος…».
Όταν η κουβέντα έρχεται στην Άντζελα Γκερέκου, ο πρόεδρος του ΤΑΣΕΗ αποκαλύπτει για την γνωριμία τους: «Την Άντζελα Γκερέκου την ξέρω από πολύ μικρή, από 17 χρονών. Όταν είχαμε τελειώσει το Εθνικό Θέατρο, είχαμε κάνει μια ομάδα πολλοί νέοι ηθοποιοί και ήρθε η Άντζελα, που μόλις είχε κάνει «Το κορίτσι της Μάνης», να συνεργαστεί μαζί μας. Ήταν ένα κορίτσι πολύ χαριτωμένο, πολύ λαμπερό. Όταν παντρεύτηκε τον Τόλη χάρηκα πάρα πολύ. Είχα πάει και στην Κέρκυρα….».
«Γενικά από τον Τόλη έχω πολύ ωραίες μνήμες από τη δουλειά. Δεν τον έχω ζήσει σαν άνθρωπο από κοντά. Δεν έχουμε συνεργαστεί άμεσα. Ούτε με την Άντζελα συνεργάστηκα ποτέ άμεσα, αλλά κρατήσαμε μια φιλία όλα αυτά τα χρόνια. Πάντα έρχεται και βλέπει τις δουλειές που παίζω και πάντα βοηθάει το ΤΑΣΕΗ. Είναι ένας άνθρωπος πολύ δοτικός…», καταλήγει.
Φωτογραφίες: NDP
