Ο Γιώργος Δασκαλάκης δίνει εδώ και αρκετούς μήνες μια από τις μεγάλες μάχες της ζωής του. Αυτή με τον καρκίνο. Και παρά το γεγονός ότι είναι ένας μεγάλος αγωνιστής και θα κερδίσει και αυτή τη μάχη, δεν είναι λίγες οι φορές που λυγίζει. Ο γνωστός τραγουδιστής που έχει πάντα δίπλα του τη σύντροφό του Μαρία Ντινόρη να του δίνει ελπίδα και θάρρος να παλέψει, ενημερώνει συχνά του διαδικτυακούς του φίλους στο facebook για την κατάσταση της υγείας του.
Αυτή τη φορά με νέο του post ο Γιώργος Δασκαλάκης, ενημέρωσε τους αγαπημένους του φίλους και θαυμαστές πως τις ημέρες των γιορτών, χάθηκε γιατί δυστυχώς υποτροπίασε και τα Χριστούγεννα ήταν πολύ δύσκολα για εκείνον:
«Καλημέρα Αγάπες μου και χρόνια καλύτερα!!!
Χαθήκαμε τελείως αυτές τις Άγιες ημέρες αλλά ο φίλος σας υποτροπίασε….
Και εκεί που λες έχω τη δύναμη έχω τα κότσια να αντέξω τα πάντα τρως ένα Χαστούκι και σε καθηλώνει πάλι σε ένα κρεβάτι και νοιώθεις Άχρηστος και Ανήμπορος να κάνεις οτιδήποτε με αγκαλιά τους πόνους και τις σκέψεις για το μέλλον…
Δεν κλαίγομαι ξέρω τη κατάσταση….είμαι απόλυτα Ρεαλιστής….Απλά λυγίζεις…και όσοι περνάμε τον ίδιο Γολγοθά γνωρίζουν πολύ καλά τα εννοώ!!!
Εύχομαι Υγεία σε όλο το Κόσμο και του χρόνου απλά να είναι ένα κακό όνειρο!!!
Η Παναγία μαζί μας ΑΜΗΝ» έγραψε το πρωί της Τρίτης 27/12 στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook.
O Γιώργος Δασκαλάκης είχε ανοίξει την καρδιά του στο okmag σε μια συνέντευξη από καρδιάς μιλώντας για τη μάχη του με τον καρκίνο στις 28 Οκτωβρίου, λέγοντας μεταξύ άλλων:
«Περνάω δύσκολα. Όλα ξεκίνησαν από τον περασμένα Μάιο. τραγουδούσα και ένιωσα ζαλάδες και ατονία. Μετά ανακάλυψα κάτι σαν σπυράκι κάτω από τη μασχάλη μου. Τελικά εκεί ήταν ο καρκίνος. Ο πυρήνας που τον αφαιρέσαμε. Υπάρχουν κι άλλα όμως μέσα που «κοιμούνται» και τώρα με τις χημειοθεραπείες προσπαθούμε να τα σκοτώσουμε. Μέρα με τη μέρα χειροτέρευα και δεν έλεγα τίποτα σε κανένα. Την ημέρα των γενεθλίων μου 17 Ιουλίου τραγουδάω και πέφτω κάτω. Με πάνε στο νοσοκομείο με χαμηλό αιματοκρίτη. Τότε είπα στην οικογένειά μου έχω καρκίνο βοηθήστε. Κάναμε αξονικές. Τον δεκαπενταύγουστο μου λέει ο γιατρός να καλέσω τη Μαρία και τη μητέρα μου. Δυστυχώς ο καρκίνος ήταν πολύ βαθιά και τις επεμβάσεις τις έκανα με τοπική αναισθησία γιατί δεν με πιάνει η γενική. Τώρα κάνω χημειοθεραπείες και περιμένω να τελειώσουν για να δω αν έπιασαν. Θα ανέβω και Γερμανία αν τα καταφέρω».
Διαβάστε εδώ όλη τη συνέντευξή του
