Ένα όνειρο ζωής ήταν παρά τον αποκλεισμό της, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του «Τόκιο 2020» για τη Δώρα Γκουντούρα. Η 24χρονη πρωταθλήτρια της Ξιφασκίας μίλησε στο περιοδικό ΟΚ! και στον Γιώργο Πράσινο για την επιθυμία της να συμμετέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα γούρια της, αλλά και την προσωπική της ζωή.

Λίγο πριν από τον αποκλεισμό της από την Γιαπωνέζα Μισάκι Εμούρα, η Δώρα Γκουντούρα αναφέρθηκε και στις δυσκολίες του αθλήματός της, αλλά και στις θυσίες που κάνει ένας αθλητής.

Έχεις κάποιο γούρι;

Όπως όλοι οι αθλητές έχουν τα δικά τους γούρια, έτσι κι εγώ. Συγκεκριμένα, από το 2019 όταν η μητέρα μου – τότε αγωνιζόμουν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα– μου είχε δώσει κάτι σκουλαρίκια της και μου είχε πει: «Αυτά, παιδί μου, θα είναι τα γουρλίδικα σκουλαρίκια» τα οποία αποδείχθηκαν όντως γουρλίδικα, καθώς τότε κέρδισα το χάλκινο μετάλλιο. Έκτοτε, σε τεράστιες διοργανώσεις και όποτε νιώθω την ανάγκη, τα φοράω για ψυχολογικούς λόγους, νιώθω πως με βοηθάνε. Επίσης έχω συγκεκριμένα ρούχα πριν αγωνιστώ. Ξέρω ωστόσο πως όλα αυτά δεν επηρεάζουν τη διαδικασία, είναι μόνο για να ανεβαίνω ψυχολογικά.

Πόσο σκληρές είναι οι προπονήσεις;

Οι προπονήσεις είναι αρκετά σκληρές, αλλά πιο σκληρή είναι η καθημερινότητα. Έχω αγωνιστεί πολύ σκληρά, και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Κυριολεκτικά, έχω αγωνιστεί αρκετά, σωματικά, και μέσα στην πίστα αλλά και στις προπονήσεις. Αλλά έχω αγωνιστεί και πνευματικά, καθώς πρέπει να διαχειριζόμαστε όλα τα στραβά που έρχονται και να βρίσκουμε λύσεις για να τα ξεπεράσουμε και να εξελιχθούμε.

Ποια νιώθεις πως είναι η μεγαλύτερη θυσία που έχεις κάνει τα χρόνια που ασχολείσαι με το άθλημα;

Δεν τις αντιλαμβάνομαι ακριβώς ως θυσίες γιατί η ξιφασκία είναι κάτι που αγαπώ. Δεν είναι μια δουλειά όπου πάω κάθε πρωί να κάνω το οκτάωρό μου, ούτε κάτι που μου επιβάλλουν να είμαι εκεί. Είμαι εκεί γιατί αγαπώ να βρίσκομαι στον αγωνιστικό χώρο και μάλιστα σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Αν έχω θυσιάσει και μια βόλτα παραπάνω ή μια εκδρομή, δεν με πειράζει. Θα έχω χρόνο αργότερα για αυτά, ενώ ο πρωταθλητισμός έχει ημερομηνία λήξης και δεν μπορεί να περιμένει. Είναι ή τώρα ή ποτέ!

Ποια ήταν τα όνειρά σου από παιδί;

Είμαι 24 χρόνων, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η καταγωγή μου είναι από την Κρήτη και τη Λάρισα. Ξεκινώντας την ξιφασκία από μικρή, σε ηλικία 12 χρόνων, το όνειρό μου ήταν να εξελιχθώ και να συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Νιώθω πολύ τυχερή και ευλογημένη που πραγματοποιείται το εφηβικό όνειρό μου! Φυσικά, έχοντας δίπλα μου ανθρώπους που αν δεν είχαν βρεθεί στον δρόμο μου, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ο προπονητής μου Θανάσης Δελενίκας, με τον οποίο ξεκινήσαμε μαζί από την πρώτη μέρα. Το ίδιο και η οικογένειά μου όπου με τις δικές της γερές πλάτες, μπορώ εγώ σήμερα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα.

Πώς προέκυψε η ξιφασκία; Πώς ένα παιδί 10-12 χρόνων λέει: «Θέλω να μάθω ξιφασκία»;

Ήρθε με έναν πολύ τυχαίο τρόπο στη ζωή μου. Είχαμε πάει μια εκδρομή με το σχολείο και έτυχε εκείνη την ημέρα να έχει παρουσίαση το συγκεκριμένο άθλημα, το οποίο και θέλησα να δοκιμάσω. Ήμουν στην ηλικία των 12 ετών όταν έγινε αυτό και τώρα που το σκέφτομαι, ομολογώ πως είναι αρκετά περίεργο για ένα παιδί να ξεκινάει ξιφασκία. Προσωπικά, ήμουν ένα δραστήριο παιδί με γονείς υποστηρικτικούς και πολύ ανοιχτούς στο να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα – σε εκείνη την ηλικία, είχα ήδη δοκιμάσει κι άλλα αθλήματα. Όταν λοιπόν επέστρεψα στο σπίτι από εκείνη την εκδρομή, ζήτησα από τους γονείς μου να με γράψουν σε μάθημα ξιφασκίας.

Για έναν πρωταθλητή υπάρχει χρόνος για προσωπική ζωή;

Ασφαλώς και υπάρχει χρόνος για προσωπική ζωή. Απλά είναι περιορισμένος. Αυτό όμως απαιτεί να έχεις ανθρώπους δίπλα σου με κατανόηση, διότι η καθημερινότητα πολλές φορές είναι δύσκολη, το ίδιο και η ψυχολογία σου. Δεν μπορείς να συνυπάρξεις με ανθρώπους που δυσκολεύονται να κατανοήσουν πόσο δύσκολο και απαιτητικό είναι αυτό που κάνεις. Οπότε αν είσαι τυχερός και έχεις άτομα με κατανόηση, τότε υπάρχει χρόνος και μάλιστα πολύ παραγωγικός.

Από το περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφόρησε με τα «Νέα Σαββατοκύριακο» (24-30 Ιουλίου).

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ