Οι προετοιμασίες για το live του J2US το Σάββατο είναι πυρετώδεις με τους παίκτες να αγωνιούν αφού σε λίγες εβδομάδες θα πραγματοποιηθεί ο μεγάλος τελικός. Ο φωτογραφικός φακός του okmag βρέθηκε για άλλη μια φορά στα παρασκήνια για να μεταφέρει τον σφυγμό στις πρόβες. Εκεί ήταν και η Super Κική με τον παρτενέρ της Γιώργο Βελισσάρη.
Οι δυο τους βρέθηκαν από νωρίς στα Ολυμπιακά Ακίνητα στο Γαλάτσι. Αυτό το Σάββατο άλλωστε οι δύο τους έχουν να ερμηνεύσουν τη διασκευή του, «Μ’ αγαπάς, σε αγαπώ πολύ». Ένα ντουέτο που έχει πει με επιτυχία ο Λευτέρης Πανταζής με τον Devis Xherahu (Ντέβις Τζεράχου).
Τόσο η Super Κική έδειχνε να διασκεδάζει με το συγκεκριμένο κομμάτι, ενώ ο Γιώργος Βελισσάρης με τη θετική του ενέργεια έδινε τον δικό του χαρούμενο τόνο στις πρόβες. Με το χιούμορ τους και οι δυο καταφέρνουν να ξεπερνούν κάθε δυσκολία, ενώ ο ένας δείχνει να αλληλοσυμπληρώνει τον άλλον. Έχουν βρει αυτό που λέμε «τα πατήματά τους». Μετά την επιστροφή τους στη φετινή σεζόν του J2US το δίδυμο ξεχωρίζει σε κάθε live, λαμβάνοντας μάλιστα θετικά σχόλια και κριτικές.
Πριν από μερικές μέρες η Super Κική έδωσε συνέντευξη στo περιοδικό OK! για τα δύσκολα χρόνια πριν από την αναγνώριση. Όπως είπε, «έμενα σε ένα υπόγειο στα Εξάρχεια. Μέναμε μαζί με τον ξάδελφό μου. Το είχα με νοικιάσει για 130 ευρώ…Δούλευα στο Χαλάνδρι τότε σε ένα μαγαζί με καφέδες. Ήταν οικογενειακή επιχείρηση. Δούλευα 11 ώρες και έπαιρνα, θυμάμαι, 20 ευρώ. Καμιά φορά όταν η αδελφή της αφεντικίνας μου είχε τις καλές της, μου έλεγε «πάρε 22 ευρώ». Δεν θα το ξεχάσω αυτό! Μπορεί να μου τα έδινε και σε χάλκινα… Και έτσι ζούσα, μέχρι που μια μέρα τσακώθηκα πάρα πολύ με το αφεντικό –να σκεφτείς, από τα νεύρα μου πήρα όλη την Κηφισίας με τα πόδια– και έμεινα για καιρό άνεργη. Δεν έτρωγα όμως και πολύ τότε. Βολευόμουν με ένα σουβλάκι ή το φαλάφελ που είχε απέναντι από το σπίτι μου με ένα ευρώ. Είχε τύχει να ανοίξω και ένα σακουλάκι με ρεβίθια που μου ‘χε στείλει η μάνα μου από τη Χίο, να τα βράσω και να τα μοιραστώ με τον Τάσο (σ.σ. τον σκύλο της). Έχει ζήσει πείνα ο Τάσος, μην τον βλέπεις τώρα έτσι χοντρό!».
Φωτογραφίες Νίκος Δρούκας
