Ο Περικλής Κονδυλάτος, ο πιο αμφιλεγόμενος παίκτης του Survivor μιλά στο περιοδικό ΟΚ! και κάνει τον δικό του απολογισμό μετά την επιστροφή του από τον Άγιο Δομίνικο και περιγράφει τη σχέση με τους διάσημους συμπαίκτες του. Ακόμα, εξομολογείται στον Γιώργο Πράσινο άγνωστες ιστορίες από τα ιδιόρρυθμα παιδικά του χρόνια, όπως τα χαρακτηρίζει ο ίδιος, και μιλάει για τον πιο σημαντικό άνθρωπο στη ζωή του τα τελευταία χρόνια, τον Βασίλη Ζούλια.
Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έκανες βγαίνοντας από το Survivor;
Με το που βγήκα από το παιχνίδι και αφότου με πήγαν στο ξενοδοχείο, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να φάω διάφορα φαγητά, σε σημείο που να μην μπορώ άλλο. Μετά έκανα 15 φορές μπάνιο! Τη νύχτα ξύπνησα γύρω στις 30.0, βγήκα στο μπαλκόνι και κοιτούσα προς τη ζούγκλα, αναπολώντας τους δύο μήνες που πέρασα εκεί.
Γιατί αποφάσισες να συμμετάσχεις στο Survivor;
Ήταν μια πρόταση που έγινε ξαφνικά, η οποία με άφησε άναυδο και προετοίμαστο. Είναι ένα σόου που δεν το είχα δει, γενικότερα δεν βλέπω τηλεόραση, όμως η περιγραφή της παραγωγής με έκανε να νιώσω όπως όταν μια μεγάλη πρόκληση σου χτυπάει την πόρτα. Δεν μπορείς να μην της ανοίξεις…
Τελικά, θεωρείς ότι ήσουν ένας συμπαθής παίκτης;
Ναι, αρκεί μόνο να σου δείξω τα μηνύματα υπερβολικής αγάπης, συμπαράστασης και αναγνώρισης της απόδοσής μου.
Τι συνέβη με την Ανθή Σαλαγκούδη και έχει δημιουργηθεί αυτή η πολυσυζητημένη παρεξήγηση;
Με την Ανθή είχαμε μια φιλική σχέση, όχι τόσο μεγάλη όμως, όπως μου την περιέγραψαν αργότερα. Δεν περνούσα ώρες μαζί της γιατί δεν υπήρξε κολλητή μου. Απλώς με στήριξε στην πρώτη ψηφοφορία, όταν βγήκε «η αγαπημένη του κοινού», και ψήφισε την Ελίζαμπεθ Ελέτσι –αντί για μένα– ώστε να είναι προτεινόμενη. Αυτό με έκανε να νιώσω ότι είχα κάποια ηθική υποχρέωση να της συμπαραστέκομαι. Από εκεί ξεκίνησε κάποιου είδους πιο στενή φιλία, αλλά δεν σημαίνει πως ήμασταν κολλητοί ή ότι δεν περνούσα χρόνο με τα άλα παιδιά. Ωστόσο, η Ανθή έχει το κακό συνήθειο να είναι συνεχώς παραπονούμενη. Την ενοχλούσαν οι συνθήκες διαβίωσης, αλλά όλοι πεινούσαμε, όλοι ήμασταν βρόμικοι και εξαθλιωμένοι. Απλά η Ανθή ήθελε διαρκώς να την νταντεύουμε και να λέει το πρόβλημά της σε κάποιον. Αυτό άρχισε σιγά σιγά να γίνεται ασφυκτικό για μένα. Της είχα πει πολλές φορές –με συμβουλευτική διάθεση– ότει ίναι εγωκεντρική και ότι ασχολείται με τον εαυτό της, σαν να μην υπάρχουν οι άλλοι. Αυτός ήταν ο λόγος που σταμάτησε να μου μιλάει μέσα στο παιχνίδι. Επσίης, έμοιαζσαν να μην την ενδιαφέρει καθόλου το παιχνίδι, μου είχε πει ότι δεν έβρισκε κίνητρο για να είναι εκεί, σαν να ζητούσε να της το δώσω εγώ. Από την άλλη, ήταν περίεργο που όταν ήταν προτεινόμενη ένιωθε ριγμένη και απογοητευμένη!
Αν σε πάρει τηλέφωνο και σου ζητήσει να βρεθείτε οι δυο σας, χωρίς κάμερες, θα δεχτείς;
Ναι, φυσικά και θα δεχτώ. Εγώ μέσα στο παιχνίδι ήμουν πιστός στις αρχές μου. Υπήρξα ακέραιος και έλεγα αυτό που πίστευα, χωρίς να σκέφτοματι ο συμφέρον μου. Αν με πάρει τηλέφωνο, εννοείται πως θα απαντήσω και θα μιλήσουμε. Αν και η ίδια είχε πει πως έμεινε άναυδη από τη συμπεριφορά μου. Θυμήσου ότι στο τελευταίο συμβούλιο δεν μου μιλούσε, αλλά όταν ανακοινώθηκε η αποχώρησή μου ήρθε και με αγκάλιασε. Αλλοπρόσαλλα πράγματα.
Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που είδες επιστρέφοντας στην Ελλάδα;
Ο Βασίλης Ζούλιας – στο εξοχικό του πέρασα την επταήμερη καραντίνα μου.
Τι είναι ο Βασίλης για σένα;
Καταρχάς, ο Βασίλης είναι οικογένειά μου. Είναι ο συνεργάτης μου, είναι ένα άτομο χωρίς το οποίο δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου.
Πόσα χρόνια γνωρίζεστε;
Γνωριζόμαστε δώδεκα χρόνια και έκτοτε δεν έχουμε σταματήσει να συνεργαζόμαστε, να συμπορευόμαστε και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο. Ακόμα και όταν του είπα για την πρόταση του Survivor ήταν πολύ θετικός, αν και είχε τους ενδοιασμούς του όσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης. Ήξερε ότι έχω έναν τρόπο ζωής, με στάνταρ ρυθμούς διατροφής και γυμναστικής. Δεν πίνω, δεν καπνίζω και είμαι απόλυτος σε αυτά. Οπότε αυτό τον προβλημάτισε, στο κατά πόσο θα μπορούσα να βγω από τη ρουτίνα μου.
Μέσα από αφηγήσεις του ο Βασίλης Ζούλιας έχει αποκαλύψει ότι πέρασε από πολλά σκοτάδια μέχρι να καταφέρει να σταθεί στα πόδια του. Τι μάθημα πήρες εσύ ακούγοντας αυτές τις ιστορίες;
Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο βιώνουν σκοτάδια, έρχονται αντιμέτωποι με δαίμονες και καλούνται να αντιμετωπίσουν αυτή τη σκοτεινή πλευρά και να διαλέξουν μεταξύ φωτός ή σκότους. Ο Βασίλης πάλεψε και νίκησε. Όλοι μας έχουμε αυτή τη δυνατότητα, να παλέψουμε και να βγούμε νικητές έναντι σε μια πλευρά του εαυτού μας που λέει ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ο Βασίλης αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και η ζωή του είναι μια απόδειξη ότι όλοι μας μπορούμε να νικήσουμε.
Ένιωσες ποτέ να πέφτεις στην παγίδα των καταχρήσεων;
Όχι, υπήρξα τρομερά πειθαρχημένος στη ζωή μου από πάρα πολύ μικρός. Ίσως σε κάποιες φάσεις της ζωής μου δεν ήμουν προσεκτικός με το φαγητό.
Γνωρίζεις τον νηφάλιο και εξωστρεφή Ζούλια. Θα μπορούσατε να κάνετε την ίδια στενή παρέα αν τον γνώριζες σε άλλη χρονική περίοδο της ζωής του, όταν ήταν παραδομένος στα πάθη του;
Όχι, δεν θα μπορούσα κάποιον που εκτιμώ και αγαπώ να τον βλέπω να αυτοκαταστρέφεται και να κάνω τον θεατή. Έχω πει σε διάφορους ανθρώπους γύρω μου με τάσεις αυτοκαταστροφής πως δεν μπορούν να με έχουν κοντά τους. Αρνούμαι να κάθομαι σιωπηλός θεατής και να συμβάλλω με την ανοχή μου στην καταστροφή τους. Η διαμαρτυρία μου εκφράζεται μέσω της αποχής μου.
Στον χώρο της μόδας ήσουν γνωστός ως σχεδιαστής κοσμημάτων και πριν από τη συμμετοχή σου στο Survivor, τώρα όμως έγινες διάσημος σε όλη την Ελλάδα. Πώς σκοπεύεις να διαχειριστείς αυτή τη φήμη;
Σκοπεύω να κάνω αυτό που έκανα πάντοτε: Να ασχολούμαι με τη δουλειά μου, να κάνω όσο πιο ωραία κοσμήματα μπορώ, να δίνω χαρά μέσα από αυτά που δημιουργώ, να προσφέρω με τη στάση μου στους γύρω μου και να είμαι χρήσιμος στην κοινωνία.
Ιδιαίτερη ώθηση στην καριέρα σου έδωσε και η Lady Gaga, όταν φόρεσε μια τιάρα σου και ανέβασε τη φωτογραφία στο Instagram της.
Όντως, ήταν πολύ σημαντικό που η Lady Gaga φόρεσε ένα δικό μου κόσμημα, και μάλιστα χωρίς να μεσολαβήσει πρακτορείο και χωρίς να την πληρώσω – γιατί ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι τα περισσότερα κοσμήματα που φοράνε οι σούπερ σταρ είναι συμφωνίες μέσα από πρακτορεία στα οποία οι σχεδιαστές πληρώνουν χιλιάδες δολάρια. Αυτό δεν έγινε στην περίπτωσή μου. Της το έστειλα στο ξενοδοχείο και εκείνη το έβαλε αυτοβούλως. Επομένως, αυτό ήταν μια σημαντική κατάκτηση, διότι την κέρδισε η φαντασία και το ταλέντο μου.
Από μικρός ονειρευόσουν να σχεδιάζεις κοσμήματα;
Όχι, η αλήθεια είναι ότι δεν το είχα φανταστεί. Ζωγράφιζα και με θεωρούσαν παιδί-θαύμα. Καλούσαν τη μητέρα μου στο σχολείο και της έλεγαν ότι έχω ιδιαίτερες ικανότητες και κλίση στα καλλιτεχνικά.
Σπούδασες σχέδιο;
Έκανα πολλά χρόνια ελεύθερο σχέδιο στην Ελλάδα, μετά έφυγα γιαΑ γγλία όπου σπούδασα Καλές Τέχνες και έκανα το μεταπτυχιακό μου στη ζωγραφική. Γυρνώντας στα 25 μου στην Ελλάδα, η πρώτη δουλειά που προέκυψε ήταν σχεδιαστής κοσμημάτων. Εκείνη την περίοδο εργάστηκα ως πωλητής σε πολλά μαγαζιά, όπως στο .Lak, όπου γνώρισα τον Λάκη Γαβαλά, αλλά κασι το Gucci, όπου εκεί άρχισα να ονειρεύομαι πως θέλω να μπω στον χώρο της μόδας.
Αναπολείς τα παιδικά σου χρόνια;
Όχι ιδιαίτερα. Μεγάλωσα μεταξύ Αθήνας και Λευκάδας. Ο πατέρας μου είχε ξενοδοχείο στη Λευκάδα και μπορώ να πω ότι έζησα μια πολύ ιδιόρρυθμη παιδική ηλικία γιατί εν μέρει μεγάλωσα μέσα στο ξενοδοχείο. Από το Δημοτικό ακόμη δούλευα κανονικές βάρδιες. Η πρώτη μου δουλειά ήταν να κουβαλάω παγάκια στο υπαίθριο μπαρ του ξενοδοχείου.
Έχεις αδέλφια;
Ναι, έχω τρεις αδελφές, δύο από τον πρώτο γάμο του πατέρα μου και μία από τον γάμο με τη μητέρα μου. Είμαι πολύ δεμένος με τις αδελφές μου, τις αγαπώ πάρα πολύ, ίσως επειδή έζησαν σκληρά παιδικά χρόνια και δύσκολες καταστάσεις που ένας άλλος άνθρωπος δεν έχει ζήσει, τουλάχιστον στην παιδική του ηλικία. Ο πατέρας μας λειτούργησε πολύ εγωκεντρικά κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι συνέπειες των πράξεών του να επηρεάσουν τις ζωές μας και να υποστούμε κάποιες τραυματικές εμπειρίες όλοι μας.
Το έχεις συζητήσει μαζί του;
Ναι, τα ξέρει…
Σε τι είδους τραυματικές εμπειρίες αναφέρεσαι;
Ο πατέρας μου υπήρξε τρομερά εγωιστής, δεν λειτούργησε με βάσητ ο καλό των παιδιών του, δεν διασφάλισε σε κάποιον από εμάς ήρεμα καισ ιορροπημένα παιδικά χρόνια. Αντίθετα, υπήρχε η αίσθηση ανασφάλειας μαζί του και νομίζω ότι όλοι μας νιώσαμε ότι εμείς ήμασταν οι ενήλικες και εκείνος το παιδί.
Υπάρχει καλή επαφή σήμερα;
Με τους περισσότερους από εμάς η σχέση είναι από τυπική έως ανύπαρκτη. Η μητέρα μου ήταν σχετικά αποστασιοποιημένη από εκείνον, αλλά το γεγονός ότι είχε αποφασίσει να είναι μαζί του είχε ως αποτέλεσμα να είμαστε εμείς αντιμέτωποι με εκείνον.
Η σχέση σου με τον πατέρα σου είναι μια πληγή που δεν κλείνει;
Το έχω αφήσει πίσω μου, αλλά, όπως λέω πάντοτε για ανθρώπους που με έχουν βλάψει, «ναι μεν συγχωρώ, αλλά δεν ξεχνώ».
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο».
