Ο Νίκος Καρβέλας μίλησε ανοιχτά στη διαδικτυακή εκπομπή των Rainbow Mermaids, για τη σχέση του με την Άννα Βίσση, τον θυελλώδη χωρισμό τους, αλλά και τις πιο εκκεντρικές πτυχές της διαδρομής του.
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο σπίτι της Άννας Βίσση με τον ίδιο να ξεκαθαρίζει: «Δεν είναι μόνο το σπίτι της Άννας Βίσση. Είναι από κοινού. Είναι το σπίτι μας. Απλά δεν μένω εγώ πια εδώ, μένει η Άννα. Το χτίσαμε μαζί από το μηδέν».
Γυρνώντας στην αρχή της γνωριμίας τους, όταν εκείνη ήταν 16 ετών, θυμήθηκε: «Την ερωτεύτηκα αμέσως. Εκείνη δεν με γούσταρε καθόλου. Δεν της άρεσα. Ο Καρβέλας δεν γίνεται φίλος με μια γυναίκα. Της είπα “φίλοι ποτέ”».
Το πιο δύσκολο, όπως ανέφερε ήταν ο χωρισμός τους, όταν ξεκίνησε η μουσική παράσταση «Δαίμονες»: «Όταν χωρίσαμε εντελώς τρελός εγώ, μιλάμε για δέσιμο. Σε φάση καταθλιπτική, μανιακή, υστερική, ό,τι θες! Εκτός τόπου και χρόνου. Τότε ήμουν για λύπηση. Μείναμε άφραγκοι, χωρίσαμε, μαλώσαμε και δεν ήθελα να τη βλέπω. “Σκοτωθήκαμε”».
Στο ίδιο πλαίσιο αναφέρθηκε και στις τότε αντιδράσεις για την παράσταση: «Μου έλεγαν ότι είμαι σατανιστής και εγώ τους έλεγα “είστε ηλίθιοι. Αν ήμουν κάτι, δεν θα ήμουν σατανιστής, αλλά ο ίδιος ο Σατανάς”». Και αυτοσαρκάστηκε: «Αν ήμουν στη θέση του ακροατή θα έλεγα “τι λέει αυτός ο παπάρ…ς;”».
«Ήμουν επιρρεπής στο αντικανονικό από μικρό παιδί. Βαριόμουν πάρα πολύ γρήγορα. Με θυμάμαι να τρώω φύλλα και να κάνω παρέα με ένα αγόρι που είχε σύνδρομο Down και τον έλεγαν Μηνά… Τώρα δεν τρώω ούτε φύλλα ούτε φίλους», αποκάλυψε και συνέχισε: «Η γιαγιά μου με έλεγε “γρηγοροχόρτατο”, γιατί άλλαζα συνέχεια σχέσεις. Βαριόμουν πολύ γρήγορα», πρόσθεσε.
Θυμήθηκε ακόμη την πρώτη φορά που μπήκε σε μια εκκλησία και η μητέρα του, του ζητούσε να κάνει τον σταυρό του: «Με πήρανε τα γέλια, γιατί ήταν γελοίο. Τότε γεννιόταν ο Καρβέλας. Με έβγαλε έξω από την εκκλησία, εκεί ήταν πιο ωραία».
Αποκάλυψε επίσης πώς άγγιξε πρώτη φορά τα πλήκτρα στα 17 του: ««Προσπαθούσα μάταια να τις προσελκύσω. Δεν μου έδιναν καμία σημασία, γιατί δεν ήμουν τίποτα το ιδιαίτερο εμφανισιακά. Αλλά μετά είδα ότι αυτές οι δύο κοπέλες φλέρταραν έναν τύπο, επειδή έπαιζε πιάνο στο πάρτι και ήταν αυτός πιο χάλια από μένα. Σκέφτηκα ότι ο κράχτης ήταν το πιάνο.
Ήταν εντελώς παράλογο αυτό που έκανα, αλλά εγώ το βρήκα φυσιολογικό. Άνοιξα το πιάνο και άρχισα να ακούω μια μελωδία. Σε μισή ώρα έπαιζα ένα κομμάτι και με ρώτησε η θεία μου αν ξέρω να παίζω πιάνο. Άκουγα μέσα στο μυαλό μου μια μελωδία και έγραψα κλασική μουσική, σαν να το έγραψε ο Σοπέν».
Για τα φοιτητικά του χρόνια στη Νομική Αθηνών, είπε με ειλικρίνεια: «Κυνηγούσα τις γυναίκες στις αίθουσες που έμπαινα, ήμουν stalker. Δεν μάθαινα νομικά, μάθαινα τις γυναίκες».
Διαβάστε επίσης: Πάνος Ρούτσι: «Ο Νίκος Καρβέλας ερχόταν σχεδόν κάθε βράδυ – Μου έλεγε ότι θέλει να είναι μαζί μου»
