Στο νέο βιβλίο Friends, Lovers and the Big Terrible Things ο Μάθιου Πέρι περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια το ταξίδι του στον κόσμο του θεάματος, μια πορεία με τεράστιες διακυμάνσεις. «Ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου από την εποχή της ασφάλειας μέχρι την περίοδο που άγγιξα την πιο σκοτεινή πλευρά του εαυτού μου. Έπρεπε να περιμένω μέχρι να είμαι αρκετά νηφάλιος (και μακριά από την ασθένεια του αλκοολισμού και του εθισμού) για να τα γράψω όλα αυτά. Και το κυριότερο; Ήθελα να είμαι αρκετά σίγουρος ότι το βιβλίο μου θα βοηθήσει και άλλους ανθρώπους» έχει πει,
Το ΟΚ! διάβασε την αυτοβιογραφία και ξεχώρισε τα πιο σημαντικά σημεία. Ο τηλεοπτικός «Τσάντλερ», έκανε –και συνεχίζει να κάνει– εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη να γελούν με το έξυπνο, σαρκαστικό του χιούμορ.
Έξι «φιλαράκια» κι ένας άρρωστος
«Τα φιλαράκια» δεν ήταν απλά μια αγαπημένη τηλεοπτική παρέα αλλά μια ομάδα στενών φίλων. «Φαινόταν ότι τα είχα όλα. Για μένα όμως ήταν μια τόσο μοναχική περίοδος γιατί ήμουν ένας αλκοολικός. Δεν θυμόμουν πολλά. Ήμουν εκτός τόπου και χρόνου – κάπου ανάμεσα στην 3η και την 6η σεζόν. Υπήρχε κάποια χρονική περίοδος που ήμουν νηφάλιος. Για παράδειγμα, σε όλη την 9η σεζόν ήμουν καθαρός. Και μάντεψε ποια ήταν η σεζόν που ήμουν υποψήφιος για το βραβείο καλύτερου ηθοποιού. Τότε είπα στον εαυτό μου ”αυτό πρέπει κάτι να σημαίνει για σένα”. Όλοι τους (σ.σ. οι συμπρωταγωνιστές του) είχαν κατανόηση και υπομονή. Είναι σαν τους πιγκουίνους. Στη φύση όταν ένας είναι άρρωστος ή τραυματισμένος, οι άλλοι πιγκουίνοι στέκονται δίπλα του και τον στηρίζουν. Περπατούν μαζί του μέχρι ο ίδιος να τα καταφέρει μόνος του. Αυτό έκαναν εκείνοι για μένα».
Η Τζένιφερ Άνιστον ήταν εκείνη που στάθηκε περισσότερο δίπλα του, ίσως γιατί γνωρίζονταν πριν από τη συνεργασία τους στα Φιλαράκια. «Με την Τζένιφερ είχα συναντηθεί μέσω κοινών γνωστών τρία χρόνια πριν από τη σειρά. Αμέσως με συνεπήρε και είχα την αίσθηση ότι ίσως κάτι γινόταν μεταξύ μας. Της ζήτησα κάποια στιγμή να βγούμε, αλλά αρνήθηκε λέγοντας ότι προτιμούσε να μείνουμε φίλοι. Δεν ήθελα κάτι τέτοιο γιατί μου άρεσε πολύ. Η ειρωνεία, όμως, είναι ότι μετά από λίγα χρόνια γίναμε όντως φίλοι».
«Ξέρουμε ότι πίνεις, μπορούμε να το μυρίσουμε είπε εκείνη κάποια στιγμή και, όπως παραδέχεται ο ίδιος, ήταν τρομακτικό να συνειδητοποιεί ότι όλη η ομάδα γνώριζε πως έπινε ξανά. Προσπαθούσε όπως μπορούσε να το κρύβει. «Εκείνη ήταν που άπλωσε περισσότερο το χέρι της, και της είμαι πραγματικά ευγνώμων για αυτό» λέει ο Μάθιου.
Φωτογραφίες: Getty Images/Ideal Image, Alamy.Zuma/Mega/Visual Hellas
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
