«Τι έκανες Κώστα στην καραντίνα;». Ανακαίνιση στο σπίτι, ένα τραγούδι, σχέδια για περιοδεία και μία ολοκαίνουρια συνεργασία με τον αμερικανικό οίκο Beverly Hills Polo Club, που τον έπεισε να επιστρέψει στο μόνελινγκ. Ε, λίγα είναι αυτά;
Ο Κώστας Μαρτάκης παραχώρησε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη και μίλησε για όλα αυτά και ακόμα περισσότερα στην Κάλλια Καστάνη.
Είσαι ο νέος international brand ambassador του Beverly Hills Polo Club. Πόσο σημαντικό είναι αυτό και πώς προέκυψε;
Είναι φανταστικό! Προέκυψε τελείως τυχαία, μέσω μιας φίλης, της Άννας Στυλιανοπούλου, της International Celebrity Brands. Έτυχε να φορέσω εγώ ένα πουλόβερ Beverly για μια φωτογράφιση, το ανέβασα στο Instagram κάνοντάς την tag κι εκείνη το έκανε repost στο δικό της προφίλ. Eκεί το είδε η brand manager της Beverly, η οποία -αφού ενημερώθηκε για το βιογραφικό μου- με επέλεξε για να πρωταγωνιστήσω στη νέα καμπάνια της εταιρείας. Και μιλάμε για μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον τομέα του fashionable activewear και sportswear παγκοσμίως. Σκέψου ότι η φωτο- γράφιση και το υπέροχο φιλμάκι της καμπάνιας έγινε στη Σικελία, στο Παλέρμο, και οι φωτογράφοι και οι στυλίστες που το ανέλαβαν δουλεύουν με τεράστιους σταρ, όπως η Τζένιφερ Λόπεζ, η Μπιγιονσέ, η Κιάρα Φεράνι κ.λπ. Αισθάνομαι πάρα πολύ τυχερός.
Στην αρχή της καριέρας σου είχες ασχοληθεί με το μόντελινγκ;
Ναι, στην αρχή, όταν έπαιζα ακόμα μπάσκετ. Το έκανα επειδή οι αμοιβές στο μπάσκετ ήταν μικρές και δεν ήθελα να ζητάω χρήματα από τους γονείς μου.
Και τώρα τι, θα έχει συνέχεια αυτή η συνεργασία;
Ήδη συζητάμε για την επόμενη καμπάνια. Κι αν προκύψει κάτι ακόμα, εξίσου σημαντικό, δεν θα το απορρίψω. Νομίζω άλλωστε ότι στις μέρες μας οι ταμπέλες δεν έχουν σημασία. Ναι, είμαι τραγουδιστής, αυτή είναι η δουλειά μου και η αγάπη μου, όμως αν μου προταθεί κάτι που θα μπορώ να το υποστηρίξω, γιατί να πω «όχι»; Δεν πρόκειται να αλλάξω καριέρα, αν αυτό εννοείς…
Γενικά είσαι άνθρωπος που κυνηγάς τις ευκαιρίες στη δουλειά σου;
Δεν τις κυνηγάω ιδιαίτερα – είμαι της άποψης πως όταν πιέζεις τα πράγματα πολύ προς μια κατεύθυνση, μάλλον θα έχεις το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκεις. Ευτυχώς, όμως, με έναν μαγικό τρόπο μού προκύπτουν πράγματα. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό και ευλογημένο.
Σε έχω ακούσει πολλές φορές να λες πως θα ήθελες να κάνεις τηλεόραση, όμως τι ακριβώς;
Κοίτα, έχω στο μυαλό μου πράγματα και ιδέες για το τι θα μου άρεσε να κάνω. Σε ένα πράγμα έχεις δίκιο: Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα κινήσετι α νήματα ή θα πάει να χτυπήσει την πόρτα ενός καναλιού για να υποβάλει τη δική του πρόταση. Δόξα τω Θεώ, κάθε χρόνο δέχομαι προτάσεις από όλους τους χώρους κι αυτό με κάνει να νιώθω όμορφα. Κυρίως διότι –πέρα από το καλλιτεχνικό κριτήριο– ο χώρος μου φαίνεται να αναγνωρίζει το ποιος είμαι. Τον χαρακτήρα μου, τον επαγγελματισμό μου, τη διάθεσή μου να συνυπάρξω μέσα σε μια ομάδα.
Aν σου πρότεινε η Ελένη Μενεγάκη να είσαι στη νέα της εκπομπή, θα πήγαινες;
Με την Ελένη έχουμε μια καταπληκτική σχέση. Σε εκείνη έκανα την πρώτη μου συνέντευξη μετά το Dream Show, εκείνη με προστάτευσε, με στήριξε, μου έδωσε πολύτιμες συμβουλές που δεν ξεχνάω. Απλά όταν βρίσκομαι πολύ κοντά της, ξεχνάω να μιλήσω – με υπνωτίζει η ομορφιά της! Την αγαπώ πολύ ητν Ελένη. Εννοείται πως αν με θέλει και μου το ζητήσει, θα είμαι εκεί για εκείνη.
Αν σου έλεγα να διαλέξεις ανάμεσα σε μια τηλεοπτική εκπομπή, ένα μιούζικαλ στο θέατρο και ένα ακόμη opening act σε συναυλία της Τζένιφερ Λόπεζ, όπως είχες κάνει στο παρελθόν, τι θα διάλεγες;
Βάλε μου –αντί για opening act– ένα ντουέτο επί σκηνής με την Τζένιφερ Λόπεζ και ξεχνάω όλα τα άλλα!
Την είχες δει από κοντά τότε που ήρθε στην Αθήνα και σε είχε δαιλέξει για support στη συναυλία της;
Ναι, είχαμε γνωριστεί στο after party. Με είχε φωνάξει στο τραπέζι της για να με ευχαριστήσει. Μιλήσαμε για λίγο – της άρεσε, θυμάμαι, που τραγουδούσα Latin, που έδινα συναυλίες στη Ρωσία. Moυ είχε πει: «Εκεί δεν έχουν καλλιτέχνες στο δικό μας στυλ». Με το που άκουσα εγώ πως η Τζένιφερ Λόπεζ θεωρούσε ότι είχαμε «δικό μας στυλ» κόντεψα να λιποθυμήσω! (Γελάει.) Ήταν συγκινητικά απλή και αυτή η συνάντηση ήταν μια πολύ ξεχωριστή στιγμή για μένα. Δεν την ξεχνάω ποτέ.
Πιστεύεις πως όσα έχεις πετύχει ήταν από τύχη ή δούλεψες πολύ;
Και τα δύο. Σε πολλά πράγματα υπήρξα τυχερός – ας πούμε, γιατέί χω την εμφάνιση που έχω, αλλά αυτό ήταν ένα δώρο από τους γονείς μου. Δεν είμαι περήφανος για αυτό. Χρειάστηκε να δουλέψω διπλά μετά για να δείξω πως δεν είμαι ο «ωραίος και ατάλαντος», όμως αυτό το έκανα κυρίως για μένα. Γιατί δεν ήθελα κανένας να με κάνει να πιστέψω πως δεν αξίζω. Ξέρω καλά ιτ αξίζω.
Έχεις χρησιμοποιήσει ποτέ την ομορφιά σου για να κερδίσεις κάτι;
Όχι. Αλλά για να μη λέω ψέματα και επειδή δεν ξέρω να φλερτάρω– δεν «το’χω», πώς το λένε;– η εμφάνιση βοηθάει στο φλερτ. Ξέρεις, δεν είναι και τόσο μεγάλο όπλο η ομορφιά – όχι όσο πιστεύεις. Ο περισσότερος κόσμος εκεί έξω πιστεύει, νομίζω, πως οι όμορφοι είναι είτε χαζοί είτε ψωνισμένοι.
Πόση ώρα αφιερώνεις καθημερινά στην προσωπική σου φροντίδα;
Δε με ενδιαφέρει ιδιαίτερα το πώς δείχνω. Μου αρέσει το καλό ντύσιμο, αλλά κατά τα άλλα δεν ψάχνω στον καθρέφτη μου για ρυτίδες, ατέλειες, άσπρες τρίχες. Και κάτι κρέμες που έχω πάρει ακόμα δεν τις έχω ανοίξει.
Γυμνάζεσαι όμως. Και διατρέφεσαι υγιεινά.
Ναι, αλλά αυτό το κάνω για μένα, είναι τρόπος ζωής. Δεν το κάνω για να δείχνω ωραίος. Άσε που δεν κάνω διαρκώς δίαιτα. Μου αρέσει υπερβολικάτ ο φαγητό – θεωρώ πως ένα πιάτο καλό φαγητό είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής. Μεγαλύτερη και από το σεξ μπορώ να σου πω (Γελάει). Το καλύτερό μου shopping το κάνω σε cook-shops!
Μαγειρεύεις κιόλας;
Ναι. Μου αρέσει πάρα πολύ. Και κλασικά πιάτα –γεμιστά, γιουβαρλάκια κ.λπ.– και πιο γκουρμέ. Φτιάχνω φανταστική ψαρόσουπα, αρκεί να υπάρχει κάποιος άλλος να καθαρίσει μετά.
Υπάρχει ή είσαι μόνος στη ζωή;
Θα πω το κλασικό, αυτό που λέω σε όλες τις συνεντεύξεις, αφού είναι γνωστό πως τα προσωπικά μου προτιμώ να τα κρατάω για μένα:Ε ίμαι καλά.
Πολύ καλά;
Πάρα, πάρα πολύ καλά!
Kουράστηκες από τον αναγκαστικό εγκλεισμό λόγω καραντίνας;
Η πρώτη περίοδος της καραντίνας δεν με πείραξε πολύ, μια και μόλις είχα μετακομίσει, οπότε χρειαζόμουν λίγο χρόνο για να τακτοποιηθώ – έκανα και μια μικρή ανακαίνιση στην κουζίνα μου. Γκρέμιζα, έβαφα, κουβαλούσα μπάζα. Ζορίστηκα μετά το καλοκαίρι, όταν έκλεισε πάλι η αγορά και αναβλήθηκαν όλα τα πρότζεκτ που είχαμε προγραμματίσει με την ομάδα μου. Η απραξίαμ ε τρέλανε. Και η έλλειψη της επαφής με τον κόσμο – στο live, την ώρα που ρταγουδάς. Όλη αυτή η μαγική ανταλλαγή ενέργειας, που σε κάνει να νιώθεις πιο ζωντανός.
Νόμιζα πως σου άρεσε και λίγο να είσαι μόνος σου…
Μου αρέσει να είμαι μόνος μου, αλλά μόνο όταν το επιλέγω. Αλλιώς θέλω να είμαι με κόσμο. Η απόλυτη μοναξιά με τρελαίνει.
Τους δικούς σου τους έβλεπες;
Τους έβλεπα όσο μπορούσα. Τον περισσότερο καιρό μιλούσαμε με βνιτεοκλήσεις. Έβλεπα και ελάχιστους φίλους, οι οποίοι με τη σειρά τους έβλεπαν μόνο εμένα – καταφέραμε να στήσουμε ένα bubble «αποκλειστικής συναναστροφής». Σαν να κάναμε καραντίνα όλοι μαζί, αλλά ο καθένας στο σπίτι του.
Φοβάσαι;
Δεν φοβάμαι αλλά ανησυχώ πολύ – περισσότερο για τους μεγάλους ανθρώπους με το «κουρασμένο» ανοσοποιητικό. Αν και όλοι πρέπει να προσέχουμε. Κι εγώ προσέχω. Φοράω τη μάσκα παντού, απολυμαίνω τις επιφάνειες, τηρώ τις αποστάσεις. Μόνο γάντια δεν φοράω πια. Στην αρχή φορούσα και γάντια.
Οικονομικά ζορίστηκες;
Ναι, όπως όλος ο κόσμος – εκτός ίσως από τους πολύ πλούσιους. Ο χώρος της Τέχνης, του πολιτισμού ήταν αυτός που κατέβαλε το μεγαλύτερο τμίημα την περίοδο που προηγήθηκε. Ευτυχώς, μέσα σε όλη αυτή τη θύελλα κατάφερες να είσαι δημιουργικός – πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε και το καινούριο σου τραγούδι, το Δε μπορεί. Ναι, η δουλειά δεν σταμάτησε ποτέ – έτσι κι αλλιώς, για να ανταλλάξεις μουσική, στίχους, ιδέες, προτάσεις με τους δημιουργούς δεν είναι απαραίτητη η προσωπική επαφή. Δουλεύαμε με e-mails και τηλέφωνα. Κι εμένα τοΔ ε μπορεί μου άρε- σε πολύ εξαρχής. Ξετρελάθηκα με αυτή τη γλυκόπικρη αντίφασή του – αν προσέξεις, θα δεις πως η μουσική του έχει μια χαρούμενη ποπ-ροκ διάθεση, ενώ ο στίχος του είναι πικρός, μιλάει για πόνο, για χωρισμό.
Πώς αντιδράς εσύ σε έναν χωρισμό, με ψυχραιμία ή ένταση;
Γενικά το παλεύω, δεν το αφήνω εύκολα, διεκδικώ τον άλλο, αν μιλάμε για μια ουσιαστική, σημαντική σχέση. Είμαι άνθρωπος των σχέσεων. Μέχρι σήμερα οι σχέσεις μου ήταν λίγες και μεγάλες σε διάρκεια.
Και αν σε διεκδικήσει ο άλλος; Θα δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία;
Αναλόγως τι έχει προηγηθεί. Πιστεύω πως όλοι είμαστε ατελείς, κάνουμε λάθη. Πρέπει και να ζητάμε και να δίνουμε δεύτερες ευκαιρίες.
Τι μπορεί να είναι για σένα ένας σοβαρός λόγος χωρισμού;
Πολλά πράγματα. Η απιστία, ας πούμε. Αν και όσο μεγαλώνω πιστεύω πως κι αυτό ακόμα μπορεί να συμβεί σε όλους. Δεν είμαι πια τόσο απόλυτος.
Με τους παλιούς σου έρωτες κρατάς επαφές; Γίνεσαι φίλος μετά;
Όχι! Όσο πολιτισμένα και αν χωρίσεις, όταν τελειώσει κάτι, τελειώνει. Δεν θέλω μετά να βγαίνουμε για καφέ και να μιλάμε για τα προσωπικά μας. Τόση «Σουηδία» δεν την αντέχω.
Πώς ήταν η συνεργασία σου με την Πηνελόπη Αναστασοπούλου στο γύρισμα του βιντεοκλίπ;
Καταπληκτική! Γνωριζόμασταν από παλιά, είχαμε δουλέψει μαζί κα ιστην Παριζιάνα στο θέατρο. Ήξερα ότι θα ήταν ιδανική για το κόνσεπτ γιατί στο βιντεοκλίπ υπήρχαν σκηνές με ένταση, σωματική επαφή – σε ένα ζευγάρι χωρίς χημεία οι σκηνές του καβγά μπορεί να έβγαιναν αστείες. Άσε που με ψιλοαπείλησε κιόλας με αντίποινα σε περίπτωση που δεν έπαιζε! (Γελάει.)
Το τελευταίο διάστημα η Πηνελόπη μίλησε με θάρρος για τη σεξουαλική παρενόχληση που υπέστη. Είχατε μιλήσει ποτέ για αυτό;
Ήξερα αόριστα από παλαιότερες κουβέντες μας πως της είχε συμβε ίκάτι άσχημο, αλλά δεν είχα ζητήσει να μου μιλήσει για αυτό με λεπτομέρεεις. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα επιδιώξει να εισχωρήσει σε τόσο προσωπικά θέματα.
Άκουσα σε πρόσφατη συνέντευξή σου να λες πως εσένα δεν σου συνέβη ποτέ κάτι παρόμοιο. Και δυσκολεύομαι να το πιστέψω…
Κι όμως, είναι αλήθεια. Ίσως να υπήρξα τυχερός. Ίσως, πάλι, ναε ίχε να κάνει με τον χαρακτήρα μου, με τη στάση μου. Μπορεί να είμαι κοινωνικός, γελαστός και ευχάριστος στη συναναστροφή, όμως όποιος με γνωρίζει λίγο καλύτερα καταλαβαίνει ότι έχω όρια που δεν επιτρέπω σε κανέναν να τα ξεπερνάει.
Δεν είναι κάπως παράξενο το ότι από τον μουσικό χώρο δεν υπήρξαν αντίστοιχες καταγγελίες;
Την ίδια απορία έχω κι εγώ, όπως κι όλος ο κόσμος. Όλοι με ρωτάνε «Μα στον δικό σας χώρο πώς και δεν έχει ακουστεί τίποτα;». Τι να σου πω; Δεν έχω ιδέα! Το μόνο που με χαροποιεί –αν μπορεί να το πει κανείς αυτό– είναι ότι αυτές οι επώνυμες καταγγελίες μπορεί να γίνουν αφορμή για να ανοίξουν τα στόματα σε όλους τους χώρους. Να βοηθήσουν τους ανθρώπους που έχουν υποστεί κάτι ανάλογο –όχι μόνο στο θέατρο ή στη σόουμπιζ, αλλά και στις δημόσιες υπηρεσίες, στα γραφεία, στα σούπερ μάρκετ– να βγουν μπροστά και να μιλήσουν. Το να καταγγείλεις έναν άνθρωπο, σε ένα προσωπικό «ξεκαθάρισμα λογαριασμών», είναι σημαντικό, αλλά δεν με ενδιαφέρει τόσο, όσο το να υπάρξουν κάποια στιγμή οι θεσμοί που θα βοηθήσουν όλο το σύστημα να καθαρίσει. Θεωρώ πως είναι άδικο να στοχοποιείται το θέατρο. Δεν ευθύνεται το θέατρο, δεν είναι βούρκος το θέατρο. Οι βρόμικοι άνθρωποι κάνουν τις βρόμικες πράξεις.
Πιστεύεις πως τελικά θα υπάρξει κάθαρση; Θα αλλάξει κάτι;
Εύχομαι να αλλάξει. Εύχομαι όλος αυτός ο πόνος, η αγωνία των ανθρώπων που βγήκαν μπροστά και εξέθεσαν τα τραύματά τους να μην πάει στράφι.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο».
