Μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης έδωσε ο Φάνης Μουρατίδης! Ο ηθοποιός μίλησε για όλα, για την μετακόμισή του από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, αλλά και για τα τα χρόνια που ήταν στη δραματική σχολή έως τα ’50ς, από τα όνειρα της νιότης έως τους στόχους της ωριμότητας.
Τελευταία αναλαμβάνεις θέσεις ευθύνης: Καλλιτεχνικός υπεύθυνος στο ανακαινισμένο «Αλάμπρα», διευθυντής στο τμήμα Screen Acting του ΑΝΤ1 Μedia Lab. Τι συνέβη;
Μέσα στα χρόνια, μέσα από τις εμπειρίες, σχηματίστηκε μέσα μου μια επιθυμία για το πώς θα ήθελα να κάνω κάποια πράγματα στο θέατρο και στη δουλειά μου γενικότερα. Σε αυτό το πλαίσιο, μου δόθηκε το βήμα να δοκιμάσω τις επιθυμίες μου στο «Αλάμπρα» και προηγουμένως στο ΑΝΤ1 media Lab – όπου έφτιαξα μια σχολή μέσα στη σχολή και ταυτόχρονα έχω μια εποπτεία στο τμήμα Σκηνοθεσίας. Σκοπός μας είναι, μέσα στα επόμενα χρόνια, να δημιουργηθεί ένας χώρος ανταλλαγής, ανάπτυξης ιδεών, ένας παραγωγικός χώρος μυθοπλασίας για μίνι και μεγάλες σειρές, ταινίες, εκπομπές. Θέλουμε να δημιουργούμε περιεχόμενο που θα το χρησιμοποιεί ο ΑΝΤ1 αλλά θα μπορεί να προωθηθεί και στο εξωτερικό. Τυχαία ξεκίνησαν όλα: Βρέθηκα στη σχολή για να διδάξω στη σχολή σεναρίου, καλεσμένος της Δήμητρας Κωστοπούλου και της Κατερίνας Γιαννάτου. Και μέσα από αυτή τη διαδικασία, μπαίνοντας στα όνειρα των παιδιών, άρχισα να σκέφτομαι τι δυνατότητες υπάρχουν. Και καθώς το ΑΝΤ1 Media Lab έχει μεγάλες δυνατότητες, αισθάνομαι πως τα τελευταία τρία χρόνια έχει γίνει μια τρομακτική διαφορά. Φυσικά, έχουμε μπροστά μας δρόμο και ρίσκο.
Είναι στη φύση σου το ρίσκο;
Κάνοντας τη δουλειά του ηθοποιού είναι αδύνατον να μη ρισκάρεις. Ο ηθοποιός πρέπει να ρισκάρει τόσο ερμηνευτικά – με τον κίνδυνο να αρέσει ή να μην αρέσει γιατί αυτό δεν έχει ένα μετρήσιμο αποτέλεσμα, υπάγεται στην αισθητική του καθενός – και να είναι ζωντανός, να επικοινωνεί.
Συνήθως, στην περίπτωση σου, δικαιώνεται το ρίσκο;
Μα δεν εξαρτάται μόνο από μένα. Η παράσταση είμαι μια συλλογική προσπάθεια, χρειάζεται καλός συντονισμός με τους συνεργάτες. Κι επίσης, ανήκω στους ανθρώπους που πιστεύουν πολύ στη δυναμική του κοινού· πιστεύω ότι η παράσταση χτίζεται και διαμορφώνεται στις πρόβες, αλλά από εκεί και πέρα η σκηνοθεσία είναι του κοινού. Το κοινό μάς μαθαίνει τη δουλειά μας, ασκεί τα εκφραστικά μας μέσα. Παλιότερα, υποτιμούσα τον θεατή – πίστευα ότι η αξία είναι μόνο στην τέχνη. Τελικά, κατάλαβα πως η ηδονή βρίσκεται στη συνενοχή με τον θεατή.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο monopoli.gr
